ΟΠΟΙΟΣ νομίζει ότι η θετική ανταπόκριση του Γ.Γρ. του ΟΗΕ Αντόνιο Μανουέλ ντε Ολιβέιρα Γκουτέρες στις επίμονες εκλιπαρήσεις για επανέναρξη των συνομιλιών «επίλυσης του Κυπριακού» που του απηύθυνε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Φ. Χριστοδουλίδης, θα παραγάγει πιθανότητες «αμοιβαία αποδεκτής λύσης», μάλλον δεν γνωρίζει… τουρκική ανάγνωση. Στερείται της ικανότητας να διαβάζει, να αποκρυπτογραφεί, να αντιλαμβάνεται, να κατανοεί και να γνωρίζει την τουρκική πολιτική.
Όποιοι τρέφουν ελπίδες ότι, υπό τις παρούσες (διαρκώς επί μισό ήδη αιώνα) συνθήκες συσχετισμού δυνάμεων και τρεχουσών γεωπολιτικών συγκυριών, η Τουρκία Κατακτητής θα εγκαταλείψει τα επεκτατικά της σχέδια, ότι θ’ ακυρώσει την νεο-οθωμανικής της στρατηγική, ότι θα προβεί αίφνης σε υποχωρήσεις και θα συγκατανεύσει σε λύση – απώλειας των κατοχικών της κεκτημένων στην Κύπρο, απλώς και πάλιν νεφελοβατούν. Καλλιεργούν, ξανά και πάλιν σαν κολλημένα ξεροκέφαλα αγύριστα κι αδιόρθωτα μυαλά, αυταπάτες. Δεκαετίες ατελείωτες, ανεπίδεκτοι μαθήσεως, στάσιμοι κι απροβίβαστοι, κοροϊδεύουν εαυτούς και αλλήλους.
ΕΠΡΕΠΕ να ξέρουν τουρκική ανάγνωση. Είχαν πρώτιστο καθήκον να μάθουν. Όφειλαν να γνωρίζουν απ’ έξω κι ανακατωτά την τουρκική πολιτική. Πρώτιστο μάθημα δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου και πανεπιστημίου κάθε αναμειγνυομένου και ασχολουμένου με την πολιτική και κάθε ενεργού πολίτη σε Κύπρο και Ελλάδα: Η τουρκική πολιτική. Ανοιχτό βιβλίο προσβάσιμο σε όλους. Εύγλωττο και σαφέστατο. Ιδίως από τον καιρό που η δολιότητα της βρετανικής αποικιοκρατίας προσκάλεσε και εισήγαγε την Τουρκία στο Κυπριακό τη δεκαετία του 1950, προκειμένου ν’ αντιμετωπίσουν από κοινού, Λονδίνο και Άγκυρα, τον ένοπλο αντιαποικιακό εθνικο-απελευθερωτικό αγώνα της Κύπρου, η οποία αποζητούσε την απαλλαγή από τον αγγλικό ζυγό και την Ένωσή της με την Ελλάδα.
– Από τότε μεθοδεύτηκε σχεδιασμένη και αταλάντευτα υλοποιούμενη φέτα-φέτα, επιμόνως απαρέγκλιτα απ’ όλες ανεξαιρέτως τις έκτοτε τουρκικές κυβερνήσεις, η επεκτατική πολιτική της Τουρκίας εναντίον της Κύπρου.
– Με στρατηγικό προγεφύρωμα την ασφυκτικά ελεγχόμενη από την Άγκυρα τουρκική μειονότητα στο νησί. Και καραδοκούσα στρατηγική πρόβλεψη την αξιοποίηση της αυτοκαταστροφικής εμφύλιας πανούκλας και κακουργηματικής ενδο-ελληνικής ηλιθιότητας.
– Εξασφαλισμένοι βατήρες αμφότεροι, για το τουρκικό επίτευγμα της εισβολής του 1974 και την έκτοτε κατοχή των βορείων ελληνικών εδαφών της Κύπρου. Μεσοπρόθεσμο τουρκικό «κεκτημένο», εδαφικό και διπλωματικό προγεφύρωμα για τον μακροπρόθεσμο «Αν.Σκ.» («αντικειμενικό σκοπό»), τον τουρκικό στρατηγικό έλεγχο ολόκληρης της Κύπρου.
ΕΙΧΑΝ από το 1974 και έχουν μέχρι και σήμερα οι έκτοτε διαδοχικές ηγεσίες του Ελληνισμού (σε Αθήνα και Λευκωσία) την ψευδαίσθηση ότι, κάνοντας υποχωρήσεις στις τουρκικές απαιτήσεις, συμβιβαζόμενες με τις εκάστοτε προστιθέμενες αξιώσεις των Τούρκων κατακτητών, θα μπορούσε να βρεθεί μια «εφικτή», «εκ συμφώνου με την Τουρκία», «βιώσιμη και λειτουργική λύση» του Κυπριακού.
Πρώτιστο μάθημα δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου και πανεπιστημίου κάθε αναμειγνυομένου και ασχολουμένου με την πολιτική και κάθε ενεργού πολίτη σε Κύπρο και Ελλάδα: η τουρκική πολιτική. Ανοιχτό βιβλίο προσβάσιμο σε όλους. Εύγλωττο και σαφέστατο
– Παρασύρθηκαν στην πλάνη ότι, αποδεχόμενες να διαπραγματεύονται την τουρκική απαίτηση για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, θα κατέληγαν με τους Κατακτητές σε «συμφωνημένο πλαίσιο λύσης». Με αυτόν τον τρόπο έδωσαν διαχρονικά τη διαβεβαίωση στην Άγκυρα ότι: Αφού από αδυναμία και φόβο ενδίδουν στις Διζωνικές απαιτήσεις της, έχει η Τουρκία τα περιθώρια να προβάλλει ακόμη μεγαλύτερες αξιώσεις.
ΙΔΟΥ λοιπόν ορθάνοιχτο, σαφέστατα ευανάγνωστο, πασιφανές σε μη εθελοτυφλούντες, μεταφρασμένο σε όλες τις γλώσσες, το τουρκικό βιβλίο: «Αφού ρε αξιολύπητοι ραγιάδες, ενδώσατε, από δική σας ανικανότητα, αδυναμία και φόβο, δηλώνοντας υποταγή στην Διζωνική μας απαίτηση και αφού την έχετε κάμει κιόλας σημαία της πολιτικής σας και ομνύετε πιστή εμμονή στην υποταγή σας, έχετε πλέον όλα τα προσόντα για να συρθείτε σιγά-σιγά και στην διαπραγμάτευση προς περαιτέρω υποταγή στην κυριαρχική μας ισότητα και στο ίσο διεθνώς καθεστώς μας. Υπομονή και θα τα δώσετε. Συνομιλίες εκλιπαρείτε; Θα τις έχετε και πάλι»…
ΕΤΣΙ, περίπου, έχουν τα πράγματα άχρι τούδε. Και δεν είναι προς το παρόν ευκρινώς ορατοί παράγοντες και διαφορετικές ανακατατάξεις που παρέχουν πιθανότητες σημαντικής αλλοίωσης των δεδομένων. Οι τρέχουσες άκρως επικίνδυνες και σφοδρώς αιματηρές στην διακυβευόμενη περιοχή μας τωρινές συγκυρίες, δείχνουν μια Τουρκία πολύ αγριεμένη μέσα στις εντόνως υπαρξιακές της ανασφάλειες. Αισθάνεται τον νεο-οθωμανισμό της να απειλείται από την έκβαση του πολέμου μεταξύ Ισραήλ – Χαμάς – Χεσμπολάχ – Χούθι και Ιράν. Και τρέμει τις πιθανές εξελίξεις στο κουρδικό της «αγκάθι». Το στάδιο στο οποίο έφτασε η επιλογή της του «Εκκρεμούς» μεταξύ Ρωσίας – ΗΠΑ δεν της έχει εξασφαλίσει ακόμη την απυρόβλητη άνεση του «Σκακιστή Διεθνούς Εμβέλειας». Σπεύδει να ενδυθεί τον μανδύα των «ήρεμων νερών» με την Ελλάδα, την εξομάλυνση με την Συρία, με την Αίγυπτο κ.ο.κ., για να επιδοθεί, χωρίς υποχωρήσεις, στην κατοχύρωση των κεκτημένων της και στην ενδυνάμωση της ισχύος της έναντι των κινδύνων που η ίδια προσδιορίζει ως αμεσότερους και επικινδυνότερους.
ΟΥΤΩΣ εχόντων των διαδραματιζομένων, περισσότερο πιθανόν είναι ότι χωρίς να υποστείλει ούτε κατά χιλιοστό τις απαιτήσεις της εναντίον της Κύπρου, διαφυλάσσοντας τα έως τώρα «κεκτημένα» της στις συνομιλίες, θα συγκατανεύσει σε διαδικασίες συνέχισής τους φροντίζοντας να αποτρέπει τις όποιες επιβλαβείς για την ίδια επιπτώσεις από την ανάπτυξη της στρατιωτικής και διπλωματικής ισχύος της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας, ιδιαιτέρως με τις ΗΠΑ. Προπάντων να μην απολέσει την «κεκτημένη» εθελοδουλία της Λευκωσίας και της Αθήνας στη Διζωνική τους υποταγή. Αισθάνεται η Τουρκία ότι η εκλογική επικράτηση του Ντόναλντ Τραμπ δύναται να την ευνοήσει. Το άμεσο μέλλον θα δείξει.
