Μετά από τον πρωτοφανή στα διπλωματικά χρονικά on camera καυγά του Ντόναλντ Τραμπ με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι στον Λευκό Οίκο με φόντο την ειρήνευση στο ρωσο-ουκρανικό πολεμικό μέτωπο, η Ευρώπη ποιεί την ανάγκη φιλοτιμία και προσπαθεί να παραμείνει μέρος του παιχνιδιού κι όχι φτωχός και μόνος συγγενής για το μέλλον της Ουκρανίας.
Σε αυτή την ανάγκη συνίσταται το κάλεσμα του πρωθυπουργού της Βρετανίας Κιρ Στάρμερ σε (επιλεγμένους!!!) Ευρωπαίους ηγέτες να μεταβούν σήμερα Κυριακή στο Λονδίνο για να συζητήσουν για την αμυντική θωράκιση της Ουκρανίας αλλά και για το γενικότερο ζήτημα της ευρωπαϊκής ασφαλείας εν όψει του ενδεχόμενου να… νίψουν τας χείρας τους οι ΗΠΑ.
Ποιος λείπει από αυτή τη «σύναξη των Ουκρανοφυλάκων»; Η Αθήνα που για άλλη μία φορά μένει «στην απέξω» των όποιων αποφάσεων.
Την ίδια ώρα που λόγο στα μελλούμενα έχουν εύλογα οι ηγέτες της Ουκρανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας, oi κυβερνήσεις της Δανίας, της Ολλανδίας, της Νορβηγίας, της Πολωνίας, της Φινλανδίας, της Σουηδίας, της Τσεχίαw και της Ρουμανίας, αλλά και η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν (σ.σ. θα εκπροσωπηθεί στη Σύνοδο από τον Τούρκο ΥΠΕΞ Χακάν Φιντάν) που κατά… παράδοση πολιτεύεται αντιευρωπαϊκά, είτε προσεταιριζόμενη τον ρωσικό αναθεωρητισμό είτε θεωρώντας αρπελευθερωτές» τους τρομοκράτες της Χαμάς.
Σημειώνεται ότι αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει πρωτοστατήσει στην στήριξη της Ουκρανίας αλλά και μία ημέρα αργότερα από τις θριαμβολογίες του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη, που μετά από τη συνάντηση που είχε με Αμερικανό ΥΠΕΞ Μάρκο Ρούμπιο στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ το απόγευμα της περασμένης Παρασκευής ακούσαμε να λέει ότι ως μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ η Ελλάδα «βρίσκεται στο επίκεντρο των διεθνών εξελίξεων», «είναι σε θέση να συνομιλεί με όλους τους παίκτες στην περιοχή, αποτελώντας μια γέφυρα που συνδέει την ανατολή με τη δύση και τον βορρά με τον νότο».
Φανταστείτε δηλαδή τι θα γινόταν αν ήμασταν στο περιθώριο των εξελίξεων. Θα μας είχαν κάνει… έξωση και από Ευρωκοινοβούλιο!!!
