Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ολοκλήρωσε το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό από την έναρξη της εισβολής της Ρωσίας, με μια συγκλονιστική έκκληση προς το Κογκρέσο για πρόσθετη στρατιωτική βοήθεια προκειμένου να ανατραπεί ο ρους του πολέμου.
Η πραγματικότητα στην οποία θα επιστρέψει, μετά την υποδοχή ήρωα που απόλαυσε στην Ουάσιγκτον, είναι ένας ψυχρός χειμώνας και η προοπτική ενός δαπανηρού αδιεξόδου που ενδέχεται να οδηγήσει ο πόλεμος.
Στην Ουάσιγκτον επιχείρησε να φέρει τους ήχους και τις μυρωδιές της πρώτης γραμμής του πολέμου – να κάνει τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων στο Κογκρέσο να το νιώσουν, καθώς -όπως είπε- αυτοί διαθέτουν τη δυνατότητα να επιταχύνουν τη νίκη της Ουκρανίας και να φέρουν ένα τέλος στον πόλεμο.
«Κάθε ίντσα αυτής της γης είναι εμποτισμένη στο αίμα. Βουίζουν τα όπλα κάθε στιγμή», είπε για το Μπαχμούτ, στα ανατολικά της χώρας, όπου ο στρατός της Ουκρανίας κρατά με πείσμα το έδαφος σε μια από τις πιο αιματηρές μάχες του πολέμου. «Η τακτική των Ρώσων είναι πρωτόγονη. Καίνε και καταστρέφουν τα πάντα», υπογράμμισε.
Γοήτευσε την Ουάσιγκτον, αλλά για πόσο;
Πίσω στις 24 Φεβρουαρίου, ημέρα έναρξης της εισβολής, ο Ουκρανός πρόεδρος απέρριψε την πρόταση Αμερικανών αξιωματούχων να τον βοηθήσουν να απομακρυνθεί από το Κίεβο. Ο Ζελένσκι φέρεται να είχε δώσει μία παροιμιώδη απάντηση: «Χρειάζομαι πυρομαχικά, όχι μεταφορικό μέσο». Σχεδόν 10 μήνες αργότερα, τελικά τα πήρε και τα δύο.
Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στο ΝΑΤΟ έχουν δώσει στην Ουκρανία άνευ προηγουμένου ποσότητες οπλισμού και χρημάτων. Την Τετάρτη, ο Ζελένσκι αξιοποίησε και τη δυνατότητα αερομεταφοράς προς τις ΗΠΑ, καθώς στην Ουάσιγκτον έφτασε με αεροσκάφος της αμερικανικής προεδρίας.
Το μήνυμα του, ειδικά στην ομιλία του στο Κογκρέσο, όπου απευθυνόταν σε ετερόκλητο πλήθος, μπορεί να συμπυκνωθεί στο εξής: «Η Ουκρανία είναι ζωντανή και αντέχει. Τα χρήματά σας δεν είναι φιλανθρωπία. Είναι μια επένδυση στην παγκόσμια ασφάλεια και τη Δημοκρατία».
Το GZero, στην ανάλυση του, αναφέρει ότι το 2022 ήταν μια θυελλώδης χρονιά για τον Ζελένσκι. Όταν η Ρωσία εισέβαλε, πολλοί στη Δύση πίστεψαν ότι θα ήταν μια εύκολη διαδικασία.
Όμως, 300 ημέρες μετά τον πόλεμο, οι Ουκρανοί εξακολουθούν να είναι -σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του προέδρου τους- «ζωντανοί και δυνατοί».
Ανέκτησαν εδάφη που οι Ρώσοι είχαν καταλάβει – αφενός χάρη στην κακή επίδοση του ρωσικού στρατού και αφετέρου στην ισχυρότερη από την αναμενόμενη ουκρανική αντίσταση. Τίποτα όμως δεν θα ήταν δυνατό χωρίς τη βοήθεια της δύσης.
Το μόνο πράγμα που έχει λειτουργήσει για τη Ρωσία -μέχρι στιγμής- είναι να πλήξει την ενεργειακή υποδομή της Ουκρανίας, αφήνοντας τους άμαχους πολίτες να κρυώνουν στο σκοτάδι.
Ο χρόνος όμως έχει τη δική του σημασία. Το Κογκρέσο, σε νομοσχέδιο του, διέθεσε σχεδόν 45 δισεκατομμύρια δολάρια για την Ουκρανία.
Εν τω μεταξύ, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε ότι οι ΗΠΑ θα στείλουν για πρώτη φορά ένα σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας Patriot, το οποίο η Ουκρανία ζητάει εδώ και μήνες.
«Εάν οι Patriot σταματήσουν τη ρωσική τρομοκρατία κατά των πόλεων μας, θα δώσουν τη δυνατότητα στους Ουκρανούς πατριώτες να εργαστούν στο έπακρο για να υπερασπιστούν την ελευθερία μας», είπε ο Ζελένσκι, ο οποίος εμφανίστηκε στο Κογκρέσο ντυμένος στα χακί.
Όσον αφορά στον πρόεδρο Μπάιντεν, η αλληλεγγύη του εκφράστηκε με τον πλέον ηχηρό τρόπο: «Θα μείνουμε μαζί σας για όσο χρειαστεί». Πόσο καιρό όμως;
Το Κογκρέσο πρόκειται να κλειδώσει τη χρηματοδότηση μέχρι τα τέλη του καλοκαιριού, όταν η υποστήριξη των ΗΠΑ για την Ουκρανία ενδέχεται να εισέλθει σε μια νέα φάση, σε μία Βουλή που ελέγχεται από τους Ρεπουμπλικάνους και ο -πιθανός- επόμενος πρόεδρος της έχει ήδη σηματοδοτήσει ότι δεν θα δώσει «λευκή επιταγή» στον Ζελένσκι.
Όταν έρθει η ώρα να δοθεί το υπόλοιπο ποσό στην Ουκρανία, η κυβέρνηση Μπάιντεν ενδέχεται να αντιμετωπίσει μια θύελλα κρίσεων: την εισροή αιτούντων άσυλο στα νότια σύνορα, χρηματοδότηση της κυβέρνησης για το επόμενο οικονομικό έτος, αύξηση του ορίου χρέους και αποφυγή πιθανής ύφεσης που προκλήθηκε από αυξήσεις επιτοκίων για την καταπολέμηση του πληθωρισμού.
Η δέσμευση της Αμερικής στην Ουκρανία «θα αμφισβητηθεί από Ρεπουμπλικάνους που βλέπουν τις ΗΠΑ να στέλνουν χρήματα στο εξωτερικό, αλλά όχι να διασφαλίζουν τα νότια σύνορα, και από τους Δημοκρατικούς που θα αναρωτηθούν γιατί δεν γίνονται περισσότερα για την καταπολέμηση μιας πιθανής οικονομικής επιβράδυνσης εδώ», ανέφερε το Eurasia Group.
Τέλος, αξίζει να δούμε τη μεγάλη εικόνα: Την ίδια εβδομάδα που η ηγετική δύναμη του ΝΑΤΟ έστρωσε το κόκκινο χαλί για τον Ζελένσκι, ο Πούτιν ανασήκωσε τους ώμους σε έναν από τους λίγους εναπομείναντες συμμάχους του, τον Πρόεδρο της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο. Σε αντίθεση με τον Μπάιντεν και την Ουκρανία, ο Λουκασένκο δεν έχει πολλά να προσφέρει στη Ρωσία πέρα από μια φωτογραφία και τη έδαφος της χώρας του ως ιδανικό σημείο επίθεσης στην Ουκρανία.
Πληροφορίες: New York Times, Gzero
