Του Βασιλη Ταλαμαγκα
Η πολιτική σκηνή στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια χαρακτηρίζεται από έντονη ρευστότητα, αβεβαιότητα και διαρκείς μεταβολές. Οι πολιτικές ισορροπίες αλλάζουν με ταχύτατους ρυθμούς, οι παραδοσιακές κομματικές ταυτότητες αποδυναμώνονται, και η εμπιστοσύνη των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα παραμένει εύθραυστη. Παράλληλα, οι γεωπολιτικές εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων δημιουργούν ένα περιβάλλον υψηλής έντασης και αβεβαιότητας, με αποτέλεσμα η ελληνική κοινωνία και πολιτική ηγεσία να βρίσκονται αντιμέτωπες με μια σειρά από πολύπλοκες προκλήσεις.
Η πολιτική ρευστότητα στην Ελλάδα αντανακλάται στη σταδιακή φθορά των μεγάλων κομμάτων εξουσίας και στην άνοδο μικρότερων πολιτικών σχηματισμών που εκφράζουν πιο ακραίες ή εναλλακτικές φωνές. Η δυσαρέσκεια των πολιτών για θέματα όπως η ακρίβεια, η φορολογία, το μεταναστευτικό και η διαχείριση κρίσεων (όπως η πανδημία και οι φυσικές καταστροφές), εντείνει τη δυσπιστία και ενισχύει τη διάθεση για πολιτική αλλαγή ή ακόμα και αποχή από τις εκλογικές διαδικασίες.
Παράλληλα, το διεθνές περιβάλλον γίνεται όλο και πιο ασταθές. Η συνεχιζόμενη υποβόσκουσα ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, οι συγκρούσεις στην Ουκρανία, η ενεργειακή κρίση και οι μεταβολές στη στάση των μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ, Ρωσία, Κίνα) δημιουργούν ένα περίπλοκο γεωπολιτικό παζλ. Η Ελλάδα, ως μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, βρίσκεται σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη γεωγραφική θέση και καλείται να ισορροπήσει ανάμεσα στην ανάγκη υπεράσπισης των εθνικών της συμφερόντων και στις απαιτήσεις των διεθνών της δεσμεύσεων.
Η στρατιωτική ενίσχυση της χώρας και οι αμυντικές συμφωνίες με ισχυρές χώρες, όπως η Γαλλία και οι Ηνωμένες Πολιτείες, δείχνουν την πρόθεση της Ελλάδας να ενισχύσει την αποτρεπτική της ισχύ. Ωστόσο, η διαρκής επιθετική ρητορική από την πλευρά της Άγκυρας, οι αμφισβητήσεις της κυριαρχίας στα νησιά και οι παραβιάσεις του εναέριου χώρου συντηρούν μια διαρκή ανησυχία. Ταυτόχρονα, η διαχείριση των μεταναστευτικών ροών στα θαλάσσια και χερσαία σύνορα της χώρας καθίσταται ολοένα και πιο δύσκολη, ειδικά με τις εντάσεις στη Μέση Ανατολή και την Αφρική.
Σε αυτό το πλαίσιο, η πολιτική σταθερότητα είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Η κοινωνική συνοχή, η θεσμική αξιοπιστία και η αποτελεσματική εξωτερική πολιτική είναι κρίσιμοι πυλώνες που θα καθορίσουν την πορεία της χώρας στα επόμενα χρόνια. Η Ελλάδα οφείλει να επενδύσει σε στρατηγικές συμμαχίες, σε μια συνεκτική εθνική στρατηγική και κυρίως σε ένα πολιτικό σύστημα που θα εμπνέει εμπιστοσύνη, θα αφουγκράζεται τις ανάγκες της κοινωνίας και θα ανταποκρίνεται στις προκλήσεις των καιρών. Δεν δικαιολογείται για παράδειγμα , η Ελλάδα να πληρώνει δισεκατομμύρια για οπλα στους Γάλλους και αυτοί να παίζουν το παιγνίδι της Τουρκίας . Η ευθύνη της κυβέρνησης για τα «ναυάγια» στην εξωτερική μας πολιτική είναι τεράστια .
Το μέλλον παραμένει αβέβαιο, όμως η ανάγκη για σοβαρότητα, εθνική συνεννόηση και προετοιμασία μπροστά στις γεωπολιτικές αναταράξεις είναι πιο επιτακτική από ποτέ.
