Το τελευταίο αντίο στην Βάσω Παπανδρέου που έφυγε από τη ζωή την Πέμπτη, σε ηλικία 80 ετών είπαν το μεσημέρι του Σαββάτου, συγγενείς, φίλοι και στελέχη του ΠΑΣΟΚ με τα οποία συμπορεύτηκε όλα τα χρόνια.
Η νεκρώσιμη ακολουθία πραγματοποιήθηκε στον Ι. Ν. Αγίου Βασιλείου στα Βαλιμίτικα Αιγίου, τόπο καταγωγής της.
Το παρών στην κηδεία έδωσαν ο Κώστας Σημίτης, ο Κώστας Λαλιώτης, ο Πέτρος Ευθυμίου, ο Χρήστος Πρωτόπαπας, ο Παύλος Γερουλάνος, η Άννα Διαμαντοπούλου, ο Στέφανος Τζουμάκας, η Μιλένα Αποστολάκη, ο Χρήστος Παπουτσής, ο Βαγγέλης Αργύρης, ο Δημήτρης Καρύδης, ο Παναγιώτης Λούσκος, η Κατερίνα Μπατζελή, ο Δημήτρης Ρέππας, ο Τάσος Γιαννίτσης, ο Φίλιππος Σαχινίδης και πολλοί άλλοι.
Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης, εκφώνησε τον Επικήδειο στην εξόδιο ακολουθία.
Ο Επικήδειος του Νίκου Ανδρουλάκη:
«Μια μέρα μετά την ιστορική επέτειο της 18ης Οκτωβρίου του 1981,
43 χρόνια από την πρώτη κυβέρνηση της ΑΛΛΑΓΗΣ του ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου,
αποχαιρετούμε σήμερα στη γενέτειρά της, την αγαπημένη μας Βάσω Παπανδρέου.
Αποχαιρετούμε με βαθύ σεβασμό τη συνιδρύτρια του ΠΑΣΟΚ, μια σπουδαία γυναίκα
που σφράγισε με την παρουσία της τα χρόνια της μεταπολίτευσης έχοντας καθοριστική επιρροή σε σημαντικές στιγμές και του Κινήματος και της πολιτικής ζωής του τόπου.
Η Βάσω ήταν η δική μας «σιδηρά κυρία»: Με ευαισθησία και πίστη σε μια πιο ανθρώπινη και δίκαιη κοινωνία.
Mία στιβαρή, δυναμική και ακριβοδίκαιη κυρία της πολιτικής, που περπατούσε αγέρωχη σε όλη της τη ζωή,
χωρίς να ζητήσει αντάλλαγμα για τη μεγάλη προσφορά και τον αγώνα της για τη δημοκρατία και την κοινωνική αλλαγή.
Μετρημένη στα λόγια, γιατί μιλούσε με το έργο της.
Έφυγε ήσυχα και διακριτικά, όπως περήφανα αποχώρησε και από την πολιτική.
Από τα πρώτα χρόνια της ζωής της έδειξε μαχητικό πνεύμα, συνδυάζοντας τη διανοητική οξύνοια
με την κοινωνική ευαισθησία.
Χωρίς να έχει τα οικονομικά μέσα, κατάφερε να κάνει λαμπρές σπουδές στην Ελλάδα αρχικά
και στη Μεγάλη Βρετανία, στη συνέχεια.
Εκεί γνωρίζεται με τον Ανδρέα και αποφασίζει να ασχοληθεί ενεργά με την πολιτική.
Από το 1985, όταν εκλέχθηκε πρώτη φορά βουλευτής και μπήκε στην κυβέρνηση, διέτρεξε μια σπουδαία διαδρομή έργου και προσφοράς που παραμένουν έως σήμερα ανεξίτηλα.
Κομβική στιγμή στην πορεία της ήταν το 1989, όταν ορίστηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου
εκπρόσωπος της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Ήταν η πρώτη γυναίκα Επίτροπος στην ιστορία της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αρμοδιότητα την Απασχόληση, τις Εργασιακές Σχέσεις, τις Κοινωνικές υποθέσεις, το Ανθρώπινο Δυναμικό, την Εκπαίδευση, Κατάρτιση, τη Δημόσια Υγεία και την Ισότητα των δύο φύλων.
Ο Ντελόρ συνήθιζε να λέει ότι «δεν ερωτεύεται κανείς μια ενιαία αγορά».
Σε αυτή την προσπάθεια, για μια προοδευτική Ευρώπη των λαών, η Βάσω Παπανδρέου διαδραμάτισε κομβικό ρόλο.
Με τη συνεργασία του σοσιαλιστή Ντελόρ ως Προέδρου τότε της Κομισιόν, προώθησε δεκάδες δράσεις και πολιτικές που βελτίωσαν τις συνθήκες ζωής και εργασίας σε όλα τα κράτη-μέλη.
Στην Ευρώπη υπερασπίστηκε, με πνεύμα ανυποχώρητο, τις αρχές και αξίες του δημοκρατικού σοσιαλισμού
απέναντι στις δυνάμεις της συντήρησης και του νεοφιλελευθερισμού της εποχής.
Οι διαμάχες της με την Μάργκαρετ Θάτσερ, την ανέδειξαν σε «σιδηρά κυρία» των προοδευτικών
αλλά και σε «Καρυάτιδα της δημοκρατίας» όπως χαρακτηρίστηκε από τον διεθνή τύπο.
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 1993, η δημοφιλία της σπάει κάθε ρεκόρ στη Β’ Περιφέρεια της Αθήνας.
Εφάρμοσε πρωτοποριακές κοινωνικές πολιτικές, όπως τα ΚΕΠ, το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι»,
η καλλιτεχνική εκπαίδευση, η δημιουργική απασχόληση.
Πολλά από τα μεγάλα έργα στη χώρα φέρουν τη δική της σφραγίδα, αλλά και ορισμένες εμβληματικές
κοινωνικές και πολιτικές τομές, όπως η νομοθέτηση και η ποσόστωση των γυναικών στα δημόσια αξιώματα.
Ως υπουργός Ανάπτυξης χάραξε πολιτικές που συνέβαλαν στην ανασυγκρότηση του παραγωγικού δυναμικού της χώρας.
Ως υπουργός Περιβάλλοντος και Δημοσίων Έργων, επίσης, πέτυχε την επιτάχυνση και την ολοκλήρωση
μεγάλων έργων της χώρας, ενώ συνέβαλε καθοριστικά στην προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων.
Η Βάσω Παπανδρέου αγωνίστηκε με γνώση και όραμα για τον ουσιαστικό εκσυγχρονισμό της χώρας
και την είσοδο της Ελλάδας στον στενό πυρήνα της Ευρώπης.
Ακόμα και στις πιο δύσκολες περιόδους, λειτουργούσε με αποφασιστικότητα και αίσθημα ευθύνης.
Οι απόψεις της ήταν πάντοτε σημείο αναφοράς.
Πολιτικοί με τη στόφα της Βάσως Παπανδρέου εμφανίζονται σπάνια.
Το αποτύπωμα της βαρύ στην ιστορία του τόπου, στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ.
Θα κατέχει πάντα μια ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μας!
Τα συλλυπητήριά μου στην οικογένειά της και στους οικείους της»!
Η οικογένεια της με ανακοίνωση που εξέδωσε ζήτησε αντί στεφάνων να κατατεθούν δωρεές στην οργάνωση “Φλόγα”.
Παναγιώτης Καρύδης: «Νονούλα μου! Καλό ταξίδι….. στο Φως και την αιωνιότητα»
Επικήδειο λόγο για την Βάσω Παπανδρέου εκφώνησε και ο βαφτισιμιός της, Παναγιωτης Καρυδης, γιος του πρώην βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Δημήτρη Καρύδη.
«Αγαπημένη μου Βάσω, αγαπημένη μου Νονά,
Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας έχουν να πουν και μια τόσο ξεχωριστή ιστορία για σένα. Με γνήσιο σεβασμό, με θαυμασμό, με αγάπη.
Ήθελες να μας μαζέψεις όλους εδώ στα Βαλιμίτικα σήμερα. Είμαστε όλοι εδώ. Οι αδελφές σου, η ανηψιά σου, τα παιδιά της, οι συγγενείς σου, οι φίλοι σου, οι σύντροφοι, οι συγχωριανοί, τόσοι πολλοί απλοί άνθρωποι και αγωνιστές.
Η εμβληματική φυσιογνωμία σου μας ξεπερνάει και μας υπερβαίνει όλους. Και η λάμψη της ψυχής σου φωτίζει τα μονοπάτια της Ιστορίας. Φωτίζεις τους αγώνες των Λαών της Ευρώπης και του Κόσμου. Γιατί μας χάρισες τον πιο σπάνιο και πολύτιμο καρπό της Πολιτικής και της Ηθικής: το προσωπικό σου ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ.
Με τη δωρικότητα και την ευαισθησία σου, έκανες τόσες γυναίκες να πιστέψουν στον εαυτό τους και τις δυνάμεις τους. Με το έργο σου, μας απέδειξες ότι ο κόσμος αλλάζει.
Γιατί η «Σιδηρά Κυρία» έχει μια καρδιά τόσο ζεστή που λιώνει και τα σίδερα.
Η Βάσω είναι από τις κορυφαίες Ευρωπαίες όλων των εποχών. Για μένα όμως είναι κι άλλα πολλά.
Είναι τα παγάκια που έβαζε στο μαγιό μου τα καλοκαίρια, όταν την κυνηγούσα με το νεροπίστολο.
Είναι το τρανταχτό της γέλιο στον κήπο του σπιτιού της.
Είναι η συγκίνησή της, όταν της αφιέρωσα την διπλωματική μου εργασία στο Πολυτεχνείο.
Είναι τα νησιώτικα που χόρευε στη Νάξο και τα ζεϊμπέκικα στα γλέντια στις γιορτές της.
Είναι το αγέρωχο και αινιγματικό βλέμμα της, μ’ ένα κομψό καπέλο στην Τεχεράνη.
Είναι το παράδειγμά μου πως στην ζωή, «ουκ εν τω πολλω το ευ».
Είναι η αστείρευτη αγάπη της για την Θάλασσα.
Έτσι σε αποχαιρετώ Βάσω μου. Με μια αγκαλιά πλατιά σα τη θάλασσα, με τους στίχους του Καβάφη..
«Τραγούδι τρυφερό , η θάλασσα μας ψάλλει,
τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιητές μεγάλοι,
ο Ήλιος, ο Αέρας και ο Ουρανός.»
Νονούλα μου! Καλό ταξίδι….. στο Φως και την αιωνιότητα.»
