Η ανακοίνωση της δημιουργίας ενός νέου πολιτικού κόμματος από τον Αλέξη Τσίπρα έχει προκαλέσει εκτενείς συζητήσεις στην ελληνική πολιτική σκηνή. Ο πρώην πρωθυπουργός φαίνεται να θέλει να επανακαθορίσει την πολιτική του πορεία, αφήνοντας πίσω του το κόμμα που δημιούργησε και ανέδειξε σε κεντρικό πόλο της αριστεράς στην Ελλάδα. Ωστόσο, αυτή η κίνηση δεν είναι χωρίς αντιφάσεις και εσωτερικές αντιδράσεις, ιδιαίτερα από πρώην συνεργάτες και πολιτικούς του αντιπάλους.
Ο ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε για τον Αλέξη Τσίπρα ένα προσωπικό και πολιτικό εγχείρημα. Υπό την ηγεσία του, το κόμμα κατάφερε να αναρριχηθεί από μια μικρή αριστερή κομματική οργάνωση σε ένα από τα μεγαλύτερα πολιτικά κόμματα της χώρας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, ενσωμάτωσε ένα ευρύ φάσμα πολιτικών ρευμάτων, από την αριστερά μέχρι τις πιο αριστερές και ριζοσπαστικές ομάδες. Κατάφερε δε να ενσωματώσει προσωπικά την πολιτική του φήμη με το κόμμα, το οποίο θεωρείτο « δικό του μαγαζί».
Η έννοια του «μαγαζιού» στο πολιτικό λεξιλόγιο δεν είναι καινούρια στην Ελλάδα. Κάθε πολιτικός φορέας που σχηματίζεται γύρω από ισχυρές προσωπικότητες συνήθως καταλήγει να έχει χαρακτηριστεί ως «μαγαζί». Αυτό συμβαίνει όταν η ηγεσία ενός κόμματος αποκτά υπερβολική επιρροή, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε μία υπερβολική εξάρτηση από την προσωπική δυναμική του επικεφαλής και σε αποδυνάμωση των θεσμικών και δημοκρατικών διαδικασιών εντός του κόμματος. Η εικόνα αυτή αναφέρεται με σαφήνεια στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ και τη σχέση του με τον Αλέξη Τσίπρα.
Αλλά, η πολιτική πραγματικότητα του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ποτέ απλή. Παρά την αυξανόμενη δημοτικότητα του κόμματος κατά το παρελθόν , υπήρχαν πάντα και πολιτικές «τριβές» εντός του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι αντιφάσεις και οι διαφωνίες σχετικά με την ευρωπαϊκή πορεία του κόμματος, τις μεταρρυθμίσεις και την οικονομική πολιτική του μετά το 2015, δημιούργησαν ρήγματα. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι, καθώς και ο ίδιος ο πολιτικός χώρος της κεντροαριστεράς, κατηγόρησαν τον Τσίπρα για «πισωγυρίσματα», αναδεικνύοντας την αντίφαση ανάμεσα στην «αντιμνημονιακή» ρητορική του και τη συνεργασία του με την τρόικα και τα μνημόνια.
Η πρόθεση του Τσίπρα να δημιουργήσει έναν νέο πολιτικό φορέα ενδεχομένως να έχει να κάνει με την επιθυμία του να επαναφέρει τη δυναμική ενός κόμματος σαν τον ΣΥΡΙΖΑ στοχεύοντας κυρίως στα εκλογικά ποσοστά του ΠΑΣΟΚ και της Πλεύσης Ελευθερίας . Τόσο οσοι έχουν απομείνει στην Κουμουνδούρου, οσο και αυτοί που ακολουθούν την Νεα Αριστερά , εκτιμάται ότι μάλλον στην μεγάλη τους πλειοψηφία θα ενσωματωθούν σε μια ενδεχόμενη πολιτική κίνηση Τσιπρα .
Οι πολιτικοί του αντίπαλοι πάντως δεν έχουν σταματήσει να τον κατηγορούν για αμφισημίες και πολιτικές ακροβασίες.
Το ΠΑΣΟΚ, παραδοσιακός αντίπαλος του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρεί τον Τσίπρα υπεύθυνο για την «αποδυνάμωση» της κεντροαριστεράς. Οι επικρίσεις από το ΠΑΣΟΚ έχουν εστιάσει στο γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθούσε να «εκτοπίσει» το κόμμα από το κεντροαριστερο πολιτικό σκηνικό, απορροφώντας το μεγαλύτερο μέρος του προοδευτικού εκλογικού κοινού. Αυτή η αντιπαράθεση είχε ως αποτέλεσμα την ιδεολογική και πολιτική σύγκρουση μεταξύ των δύο κομμάτων, η οποία πιθανά και στο μέλλον να κλιμακωθεί και με το όποιο νέο κόμμα Τσιπρα .
Η Πλεύση Ελευθερίας, από την άλλη, δεν φαίνεται να μένει αμέτοχη. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου είχε και αυτή την εμπειρία να βρίσκεται σε ένα κόμμα που δημιουργήθηκε γύρω από την προσωπικότητα του Αλέξη Τσίπρα, αλλά γρήγορα απογοητεύτηκε από τη «λογική του συμβιβασμού» που υπήρχε στον ΣΥΡΙΖΑ και την υπερβολική προσήλωση στην εξουσία. Η απόφαση της Κωνσταντοπούλου να δημιουργήσει το δικό της κόμμα ήταν και μια απάντηση στην πολιτική πρακτική του Τσίπρα, που είχε θεωρηθεί από πολλούς ως η «κεντροαριστερή» έκφραση του πολιτικού συστήματος, αλλά χωρίς τα ιδεολογικά χαρακτηριστικά που άλλοι θεωρούσαν απαραίτητα.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΕΙΣ Ο ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΝΙΚΑΣ
Την αποχώρησή του από το Κίνημα Δημοκρατίας του Στέφανου Κασσελάκη ανακοίνωσε ο Νίκος Καρανίκας, καταλογίζοντας έλλειψη πυγμής και ατολμία.
Με ανάρτησή του στο Facebook ο συγκεκριμένος , δημοσίευσε φωτογραφία που δείχνει την απεγγραφή του από το Κίνημα Δημοκρατίας και του καταλογίζει ότι «δεν τόλμησε όπως δεν τόλμησε και ο Τσίπρας».
Ο Νίκος Καρανίκας , δείχνοντας με την επιστολή του για μια ακόμη φορά ότι το «μικρόβιο» της διάσπασης και του φραξιονισμού , είναι συνώνυμο της ελληνικής αριστερας , σε άλλο σημείο αναφέρει,
«Δεν έδειξε ο πρόεδρος την πυγμή του στην φράξια και αντιθέτως την κάλυψε αποσιωπώντας και αρνούμενος την ύπαρξη της. Στρουθοκαμηλισμός. Το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Αυτό έμαθε το ελάχιστο χρόνο στον ΣΥΡΙΖΑ.Ο πρόεδρος Κασσελακης δεν τόλμησε όπως δεν τόλμησε και ο Τσιπρας. Καλή συνέχεια»
