Του Ειδικού Συνεργάτη
Αν παρατηρήσει κανείς τις κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού Αλέξη Τσιπρα τον τελευταίο καιρο θα δει την μεγάλη του αγωνία για το αν θα πρέπει να ρίξει μια ακόμη «ζαριά» πολιτικά, η να συνεχίσει να ιδιωτεύει.
Το τελευταίο κείμενό του για τις διεθνείς εξελίξεις δημοσιοποιήθηκε ενώ ο ίδιος ταξίδευε για τη Βοστώνη ενώ αρχίζουν οι διαλέξεις του ως policy fellow στο πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, στο Κέντρο Ευρωπαϊκών Σπουδών Minta de Gunzburg και το Κέντρο Ελληνικών Σπουδών.
Ο καθηγητής ο οποίος «τρέχει» τον Τσίπρα στο Χάρβαρντ είναι ο διευθυντής του Κέντρου Ευρωπαϊκών Σπουδών David Ziblatt, εις εκ των συγγραφέων του βιβλίου: «Πως πεθαίνουν οι δημοκρατίες».
Άσπονδοι φίλοι του πρώην πρωθυπουργού , μέσα από το κόμμα του ακούστηκαν να λένε παραφράζοντας δεικτικά τον τίτλο του παραπάνω βιβλίου, «Πως πεθαίνουν τα κόμματα με ευθύνη Τσιπρα» υπονοώντας την δημοσκοπικη κατάρρευση του άλλοτε κυβερνώντος κόμματος .
Αν παρατηρήσει κάποιος τις κινήσεις του Αλέξη Τσιπρα θα δει ότι ο πρώην πρωθυπουργός ολο το τελευταίο διάστημα δείχνει να προσπαθεί να βρει ένα ρόλο στο ευρύτερο σκηνικο. Επισήμως διαμηνύει παντού ότι δεν ασχολείται με τα τεκταινομενα στον ΣΥΡΙΖΑ για να μην χρεώνεται την πολιτική του ανυποληψία , εντούτοις οι όποιοι σχεδιασμοί του , μέσω του ιδρύματος που έχει συστήσει , αφήνουν όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά .
Μέσα από έμμεσες πολιτικές κινήσεις –υποψηφιότητα Ράμμου για την προεδρία της Δημοκρατίας – ο Αλέξης Τσίπρας φιλοδοξούσε να φέρει πιο κοντά τα απομεινάρια του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την Νεα Αριστερά ώστε το κόμμα του να καταλάβει παλι την δεύτερη θέση και να επανέλθει ως «από μηχανής θεος» για να ενώσει την σπαρασσόμενη αριστερά.
Το κλίμα για τον πρώην πρωθυπουργό είναι βαρύ πια και σε μέρος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στο «στρατόπεδο » της Νέας Αριστερας με πλειάδα στελεχών να κοιτούν καχύποπτα τις όποιες κινήσεις του πρώην πρωθυπουργού .
Με το «μανιφέστο» του στην ιστοσελίδα του ιδρύματος του, αλλά και πρόσφατα μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης ανάφερε «ο κ.Τραμπ μας λέει ότι σε αυτόν τον κόσμο -που αυταρχικά καθεστώτα γίνονται πιο ισχυρά- δεν συμφέρει τις ΗΠΑ να συμφωνηθούν νέοι, πιο συμμετοχικοί κανόνες με σημείο αναφοράς το διεθνές δίκαιο, όπως έγινε το 1945 ή το 1990. Αλλά να αντικατασταθούν αυτοί οι κανόνες με έναν κανόνα: το δίκαιο του ισχυρού».
Είναι ο ίδιος ο κ. Τσιπρας οπου σαν πρωθυπουργός έκανε πετυχημένες επισκέψεις στον Λευκο Οικο με πρόεδρο τον Ντόναλντ Τραμπ , ενώ στο τελευταίο κείμενο του φάνηκε να εξισορροπεί , παρότι αριστερος πολιτικος , μεταξύ των σημερινών ΗΠΑ και της Ρωσίας .
Σε άλλο σημείο είπε «Οι ΗΠΑ θα κινούνται με σκοπό το άμεσο όφελός τους ακόμα και αν αυτό σημαίνει την αμφισβήτηση συνόρων, την εμπλοκή στα εσωτερικά χωρών και την σύγκρουση με διεθνείς οργανισμούς», ξεχνώντας ότι ήταν αυτος που έβαλε τις βάσεις για την νέα αμυντική συμφωνία με τις ΗΠΑ που ισχύει και σήμερα .
Όλα τα παραπάνω είναι ένα μικρο παράδειγμα της πολιτικής αμφιταλάντευσης του πρώην πρωθυπουργού που παρατηρούν με καχυποψία ολοι οι πρώην σύντροφοι του . Παράλληλα σχολάζεται το γεγονός ότι ασχολείται κυρίως με τα εθνικά θέματα για να μην θυμίζει το χάος που προκάλεσε με την γενικότερη πολιτική του όταν κυβερνούσε.
Το στιγμα των πολιτικών προθέσεων του το είχε δείξει και στην εκδήλωση του ιδρύματος του στον Πειραιά πριν από μήνες .
Τότε ο κ. Τσίπρας άφησε για πρώτη φορά ανοιχτό το ενδεχόμενο να προκύψει ένα νέο «πολιτικό υποκείμενο αλλαγής», δηλαδή νέος πολιτικός φορέας, υπερβαίνοντας τα υφιστάμενα κόμματα, χωρίς να εξαιρεί και τον ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ.
Καθοδηγούμενος από τις προτεραιότητες της «κοινωνικής αντιπολίτευσης» και όχι εκείνες που αναδεικνύει η «πολιτική αντιπολίτευση», όπως χαρακτηριστικά είχε επισημάνει , ο πρώην Πρωθυπουργός είχε αναφέρει με νόημα πως «ας έχουμε κατά νου, χωρίς κοινωνικές διεργασίες δε μπορεί να υπάρξει πολιτικό υποκείμενο αλλαγής» επικαλούμενος το παράδειγμα του Νέου Λαϊκού Μετώπου στη Γαλλία .
Ο πρώην πρωθυπουργός είχε αναφέρει και αλλα θεωρητικά τότε , «Να μάθουμε πρόσθεση και πολλαπλασιασμό και να αφήσουμε τη διαίρεση και την αφαίρεση» είχε πει χαρακτηριστικά .
Πάντως εκτός από την πολιτική ασυνέπεια που επιδεικνύει ο Αλέξης Τσιπρας έχει να αντιμετωπίσει και ένα άλλο βασικο δίλλημα .
Η όποια πολιτική του κίνηση να περιλαμβάνει την συγκόλληση ΣΥΡΙΖΑ- ΝΕΑΡ, η να προχωρήσει στην δημιουργία ενός νέου φορεα . Το κλίμα ακόμα και μεταξύ των «συντρόφων» του είναι εξαιρετικά βαρύ για τον ιδιο .
Στην Νεα Αριστερά πληθώρα στελεχών , κυρίως της αριστερής πτέρυγας χρεώνουν στον Αλέξη Τσιπρα μακιαβελικές μεθοδεύσεις , ενώ στον ΣΥΡΙΖΑ πολλά κορυφαία στελέχη εμφανίζονται «βολεμένοι» τουλάχιστον μέχρι τις επόμενες εκλογές .
Οι γνωριζοντες αναφέρουν ότι μάλλον ούτε ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποφασίσει για την κίνηση του και μετράει μέσω των αντιδράσεων την αποδοχή του .
