Τις λεπτομέρειες πίσω από τις εξαγγελίες της Κυβέρνησης για την πάταξη της οπαδικής βίας, έδωσε ο Υπουργός Αθλητισμού Γιάννης Βρούτσης.
Αναλυτικότερα τα πιο σημαντικά από τα όσα είπε ο κ. Βρούτσης:
«Βρισκόμαστε σήμερα σε μια κρίσιμη καμπή για τη μάστιγα της οπαδικής βίας που μολύνει τον αθλητισμό και οπλίζει τα χέρια νέων ανθρώπων για εγκληματικές πράξεις και δολοφονίες…. Ο αθλητισμός και δη το ποδόσφαιρο έχει βάναυσα ταλαιπωρηθεί και εν τέλει απαξιωθεί από συμπεριφορές χούλιγκανς που έχουν στόχου την αποσταθεροποίηση του χώρου για λόγους που προφανέστατα εξυπηρετούν αλλότρια με τον αθλητισμό συμφέροντα. Χρησιμοποιώ τη λέξη χούλιγκαν και όχι οπαδός γιατί κάποια στιγμή πρέπει να αποδώσουμε και στις λέξεις το νόημα τους.
Οι οπαδοί είναι άνθρωποι που αγαπούν την ομάδα, παθιάζονται αλλά έχουν απογοητευτεί από την κατάσταση που επικρατεί, Στα γήπεδα πρέπει αν επιστρέψουν παρέες, οικογένειες… Η Κυβέρνηση μας κλήθηκε να διαχειριστεί ακραίες κρίσεις όπως η δολοφονία του Άλκη Καμπανού, του Μιχάλη Κατσουρή και πολλά ραντεβού. Αυτό το απόστημα είμαστε αποφασισμένοι να το σπάσουμε και γι’ αυτό εργαζόμαστε.
Ο Πρωθυπουργός έχει αποφασιστικά θέσει το πλαίσιο για αυστηρά μέτρα όπως το ιδιώνυμο αλλά και γενικά αυστηρές ποινές για ζητήματα οπαδικής βίας. Η Αστυνομία σάρωσε τους συνδέσμους των οργανωμένων αρκετοί εκ των οποίων είναι κι οι θύλακες των παραβατικών που εισέρχονται στα γήπεδα. Κι ενώ τα μέτρα ήταν αυστηρά γίναμε μάρτυρες ενός ακόμη σοκαριστικού περιστατικού με θύμα έναν αστυνομικό που παλεύει σήμερα για τη ζωή του μετά από αναίτια επίθεση εναντίον του. Αυτή η μαζική και διευρυμένη βία εν γένει ζει και τρέφεται από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Λυπάμαι που το λέω αλλά αυτή είναι η αλήθεια κι εκεί στρέφουμε το βλέμμα μας μ’ ένα ολοκληρωμένο νομοθετικό πλαίσιο. Συμπαγές, ισχυρό και θα λειτουργεί υπέρ της πλειονότητας των φιλάθλων που θα επιστρέψουν στα γήπεδα. Είμαστε υποχρεωμένοι να διαφυλάξουμε την ηρεμία και το πράττουμε με 7 παρεμβάσεις που ισχύουν το υπάρχων νομοθετικό πλαίσιο.
Αφού μελέτησα τον πρώτο αθλητικό νόμο 2725/1999 του κ. Φούρα. Ένας πολύ σημαντικός νόμος που είχε διατάξεις για το φαινόμενο της οπαδικής βίας. Το 2005 ακολούθησε ο κ. Ορφανός με το νόμο για τις κάμερες, που μετεξέλιξαν οι κ.κ. Λιάπης. Κοντονής. Ο τελευταίος έβαλε το θέμα της ταυτοποίησης όσων μπαίνουν στο γήπεδο και ακολούθησε ο προηγούμενος νόμος από τον κ. Αυγενάκη και η τακτοποίηση των λεσχών σε ερασιτέχνη, μπάσκετ και ποδόσφαιρο.
Διαπιστώθηκε ότι έχει καταστρατηγηθεί πλήρως το πνεύμα του νόμου και η συντριπτική πλειοψηφία έχει κουμπώσει όλα τα αθλήματα στον ερασιτέχνη αλλά όχι στο ποδόσφαιρο.
Το πρώτο μέτρο που παίρνουμε είναι μία λέσχη ανά έμβλημα και οτιδήποτε άλλο δεν ανήκει εκεί θα είναι εκτός νόμου και θα κλείνει. Η Αστυνομία θα αναλαμβάνει το κλείσιμο και την ποινική δίωξη όσων λειτουργούν παράνομα τέτοιες λέσχες. Αντιθέτως θα δώσουμε θεσμική αναγνώριση στα νόμιμα εκλεγμένα διοικητικά συμβούλια των λεσχών που θα βοηθήσουν στην αναβάθμιση του ποδοσφαίρου.
Στο κομμάτι της ηλεκτρονικής εποπτείας των αθλητικών εγκαταστάσεων. φέρνουμε ένα νέο σύγχρονο πλαίσιο που θα διασφαλίσει πως όλα τα γήπεδα θα ελέγχονται με κάμερες τελευταίας τεχνολογίας που θα καταγράφουν κάθε πρόσωπο που εισέρχεται στην εγκατάσταση, αλλά και όλους τους χώρους ακόμη και τα αποδυτήρια.
Όσον αφορά τη διαδικασία, δυο μέρες πριν η αστυνομική αρχή θα ελέγχει το σύστημα και θα στέλνει στη ΔΕΑΒ τα αποτελέσματα. Αν δείξει ότι δεν λειτουργούν, τότε ο αγώνας θα διεξάγεται μεν, αλλά κεκλεισμένων των θυρών!
Την ημέρα διεξαγωγής του αγώνα πάλι η αστυνομία θα ελέγχει κι αν δεν λειτουργούν, τότε ο επόμενος αγώνας θα διεξαχθεί χωρίς φιλάθλους!
Όλα τα παραπάνω προϋποθέτουν την αναβάθμιση της ΔΕΑΒ, της Διαρκούς Επιτροπής Αντιμετώπισης Βίας. Θα είναι πλέον ένα ολιγομελές και ευέλικτο όργανο που θα επιτελεί ένα πολύ σημαντικό έργο σε όλο το κομμάτι αντιμετώπισης του φαινομένου.
Υπάρχει η αίσθηση της ατιμωρησίας στον κόσμο κι ότι οι ΠΑΕ είναι αυτές που κάνουν κουμάντο και η Πολιτεία δεν βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Ήρθε η ώρα ως κράτος να πάρουμε επιπλέον μέτρα τα οποία έχουν το στοιχείο της αυτοματοποίησης και καθόλου της υποκειμενικότητας. Θα είναι αντικειμενικά, συγκεκριμένα και στοχευμένα και η εδώ η ΔΕΑΒ θα παίξει σημαντικό ρόλο. Γιατί θα αποφασίζει ανάμεσα σε τρία επίπεδα διαβάθμισης, χαμηλής, μεσαίας ή μεγαλύτερης. Στο πρώτο θα έχουμε ποινές οικονομικού χαρακτήρα, στο δεύτερο κλείσιμο θύρας ή γηπέδου και στο τρίτο θα έχει πολλαπλάσιες επιπτώσεις…»
