Δύο εβδομάδες έχουν περάσει από την ημέρα των ευρωεκλογών και αφού περάσαμε από καύσωνα εκλογικό λόγω των αποτελεσμάτων, συνεχίζουμε και με καύσωνες καιρικούς ήρθαν και οι φωτιές και τα κόμματα της αντιπολίτευσης ψάχνουν για την κεντροαριστερά.
Ότι καλύτερο για την κυβέρνηση, η οποία με έναν επιδερμικό ανασχηματισμό έκανε στην άκρη και αφήνει την αντιπολίτευση να σπαράσσεται
Αν και εκεί στο δεύτερο κόμμαστο ΣΥΡΙΖΑ δεν δίνουν και πολύ σημασία. Για να λέμε την αλήθεια ο αρχηγός τους ο κ. Κασσελάκης φαίνεται ότι τον επηρέασε το καλοκαίρι και λείπει από την Αθήνα συνεχώς.
Αθήνα – Σπέτσες λοιπόν και τώρα Αμερική. Βλέπει την πολιτική με τον δικό του τρόπο, αρέσει δεν αρέσει στους συντρόφους του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε αντίθεση στο άλλο άκρο της αντιπολίτευσης στο ΠΑΣΟΚ τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι σύντροφοι έχουν βγάλει τα “μαχαίρια” και χτυπούν αλύπητα τον κ. Ανδρουλάκη. Και κάπου στο τέλος του μήνα, ενδεχομένως μάθουμε πότε θα πάνε για εκλογές από την βάση για νέο αρχηγό.
Η κεντροαριστερά
Και φυσικά ένθεν κακείθεν το σενάριο της κεντροαριστεράς, το οποίο εκτιμάται ότι θα γκρεμίσει από την κυβέρνηση τον κ. Μητσοτάκη είναι στη πρώτη γραμμή των συζητήσεων και των άρθρων που δημοσιεύονται και γενικότερα το ποιο πρόσωπο θα ηγηθεί αυτή της προσπάθειας αν και όποτε τελεσφορήσει.
Δεν ξέρω πόσοι άκουσαν ή διάβασαν την τοποθέτηση, συντρόφου στο κόμμα του ΠΑΣΟΚ, αλλά θεωρώ ότι η συγκεκριμένη τοποθέτηση αφορά την περεταίρω στάση των δύο κομμάτων και ταυτόχρονα θα πρέπει να αποτελέσει και προίκα της πολυαναμενόμενης κεντροαριστεράς. Το θέμα δεν είναι τα πρόσωπα αλλά η έμπνευση για κάτι νέο. Οι φρέσκιες ιδέες που θα πείσουν τους πολίτες να τους ψηφίσουν. Πρέπει να αφουγκραστούν την κοινωνία, να αποκτήσουν κοινωνική όσμωση να έχουν κινηματική δράση. Να οριοθετήσουν ιδεολογικό και πολιτικό περιεχόμενο. Όλα αυτά που κατηγορούν ότι δεν έχει το κυβερνητικό κόμμα.
Αναρωτήθηκαν όμως εάν έχουν οι ίδιοι; Η μεγάλη αποχή αυτό κατέδειξε ότι ΔΕΝ έχει κανείς όλα αυτά που προαναφέραμε και πολλά ακόμα.
