Στην εταιρεία Alter Ego του εφοπλιστή, Βαγγέλη Μαρινάκη, κατέληξαν ο τίτλος της «Ελευθεροτυπίας», της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας» και της ιστοσελίδας enet.gr.
Σύμφωνα με πληροφορίες, στον πλειστηριασμό που έγινε η εταιρεία του Βαγγέλη Μαρινάκη πλειοδότησε με προσφορά 8,1 εκατ. ευρώ και πήρε στη διάθεσή του τους τίτλους της ιστορικής εφημερίδας.
Ο πλειστηριασμός ξεκίνησε από αρκετά χαμηλά και συγκεκριμένα στις 370 χιλιάδες ευρώ, με τους διεκδικητές να είναι τρεις. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης, ο Δημήτρης Μελισσανίδης και ένα fund, το οποίο δεν έχει γίνει ακόμα γνωστή η ταυτότητά του.
Η «Ελευθεροτυπία» ξεκίνησε να εκδίδεται στις 21 Ιουλίου του 1975 και υπήρξε η πρώτη εφημερίδα που εκδόθηκε μετά τη Μεταπολίτευση, καθώς οι υπόλοιπες της εποχής είτε απλά επανεκδόθηκαν μετά τη διακοπή της κυκλοφορίας τους κατά την περίοδο της χούντας των συνταγματαρχών, είτε δεν είχαν διακόψει την κυκλοφορία τους.
Το πρώτο φύλλο της στήθηκε πάνω στα χνάρια του απεργιακού φύλλου «Αδέσμευτη Φωνή», το οποίο είχε πρωτοκυκλοφορήσει στις 13 Μαΐου του 1975, εν μέσω της μεγάλης απεργίας των δημοσιογράφων. Το απεργιακό εκείνο φύλλο ήταν η απάντηση των απεργούντων αρχισυντακτών σε ένα αντίστοιχο φυλλάδιο που εξέδιδε τον καιρό της απεργίας η ένωση ιδιοκτητών και εκδοτών εφημερίδων με τα καθημερινά «νέα» της επιλογής τους.
Εμφανίσθηκε ως «η εφημερίδα των 70 συντακτών», με αρχικούς ιδιοκτήτες τον Χρήστο Τεγόπουλο, τον Χρήστο Σιαμαντά, τον Αλέξανδρο Σουδενό και άλλους, και με διευθυντή σύνταξης τον Αλέκο Φιλιππόπουλο. Τον Απρίλιο του 1976 τη διεύθυνση σύνταξης ανέλαβε ο Σεραφείμ Φυντανίδης. Μετά από δύο χρόνια (Μάιος 1978), ο έλεγχος της εφημερίδας περιήλθε αποκλειστικά στον πρώτο μέσω της εκδοτικής εταιρίας «Χ.Κ. Τεγόπουλος και Σία Εκδόσεις Α.Ε. – Ε.Π.Ε. – Α.Β.Ε.» και παρέμεινε έως τον θάνατό του (Νοέμβριος 2006).
Η καλύτερη κυκλοφοριακή περίοδος της εφημερίδας υπήρξε τον Νοέμβριο του 1977, όταν ο μέσος όρος πωλήσεων τον μήνα εκείνο έφτασε τα 160.448 φύλλα (105.066 σε Αθήνα – Πειραιά, 54.370 στη Θεσσαλονίκη).
