Επίθεση κατά της κυβέρνησης εξαπέλυσε (έστω και καθυστερημένα) η Πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, Μαργαρίτα Στενιώτη για το σκάνδαλο-κακούργημα των υποκλοπών λέγοντας πως «η προσβολή του δικαιώματος αυτού (του απορρήτου των επικοινωνιών) αποτελεί συνταγματική εκτροπή και παραβίαση της συνταγματικής νομιμότητας».
Ζήτησε μάλιστα να παρέμβει άμεσα η Δικαιοσύνη γιατί το σκάνδαλο αυτό αλλοιώνει την Δημοκρατία και το Κράτος Δικαίου.
Αυτό σημαίνει πως η Πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων βλέπει ποινικές ευθύνες κυβερνώντων που θα πρέπει να εκδικαστούν σε Ειδικό Δικαστήριο.
Ο όρος «συνταγματική εκτροπή» είναι βαριά κατηγορία για τον ίδιο τον Κ.Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του.
Μιλώντας στο 23ο Συνέδριο της Ένωσης Ελλήνων Ποινικολόγων, η Πρόεδρος της ΕνΔΕ έκανε την ακόλουθη αναφορά:
«Σε μια ευνομούμενη Πολιτεία, η προσβολή του δικαιώματος αυτού (του απορρήτου των επικοινωνιών) αποτελεί συνταγματική εκτροπή, παραβίαση της συνταγματικής νομιμότητας.
Απαιτείται άμεση διερεύνηση από τη Δικαιοσύνη, γιατί συνέχεται με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της δημοκρατίας μας και με την αρχή του Κράτους Δικαίου».
Αναλυτικά η ομιλία της στο Συνέδριο
“Κύριε Πρόεδρε και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ποινικολόγων και Μαχόμενων Δικηγόρων, σας ευχαριστώ για την τιμητική πρόσκληση, να απευθύνω σύντομο χαιρετισμό στο 23ο συνέδριό σας.
Η Δικαιοσύνη σήμερα, μετά από την πολυετή οικονομική κρίση, την υγειονομική κρίση, που θέλω να πιστεύω ότι βρίσκεται στο τέλος της, και τώρα την ενεργειακή κρίση, καλείται, όσο ποτέ άλλοτε να στηρίξει την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας, να πατάξει την εγκληματικότητα και να ελέγξει τα φαινόμενα της διαφθοράς και της διαπλοκής. Καλείται, να προασπίσει τα ανθρώπινα δικαιώματα και να αποτελέσει ασφαλές καταφύγιο του πολίτη, εξασφαλίζοντάς του δίκαιη και ταχεία δίκη. Η Δικαιοσύνη αποτελεί δημοκρατικό προαπαιτούμενο και θεμελιώδη συστημικά προϋπόθεση κάθε κράτους δικαίου.
Ο νομοθέτης δε, παρακολουθώντας το διαρκώς, μεταβαλλόμενο, κοινωνικό γίγνεσθαι, τη ραγδαίως εξελισσόμενη πραγματικότητα της τεχνολογικής αναβάθμισης, της συσσωρευμένης και γρήγορα μεταδιδόμενης πληροφορίας, της παγκοσμιοποίησης και της ολοένα αυξανόμενης διαπολιτισμικής επαφής υποχρεούται να ρυθμίζει τις νέες εξελίξεις, με συνέπεια να διαμορφώνεται μία νέα νομική πραγματικότητα και να εμπλουτίζεται η έννομη τάξη. Ο νέος Ποινικός Κώδικας και ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, πράγματι διαμόρφωσαν μία νέα νομική πραγματικότητα, που καλείται να αντιμετωπίσει την έξαρση του εγκλήματος, που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια. Την έξαρση φαινομένων σκληρής εγκληματικότητας, ειδεχθών και κοινωνικά αποτρόπαιων εγκληματικών πράξεων, που στρέφονται κατά των εννόμων αγαθών της ζωής, της γενετήσιας ελευθερίας, της ανηλικότητας και εν γένει των ευάλωτων προσώπων. Ωστόσο, το ερώτημα, που παραμένει αναπάντητο, είναι, γιατί κανένας δεν ομιλεί για την πρόληψη και όλοι επικεντρώνονται στην καταστολή και στην αυστηροποίηση της ποινικής μεταχείρισης των δραστών τέτοιων εγκλημάτων; Είναι ένα ερώτημα, που πρέπει, να μας απασχολήσει.
Οι θεματικές ενότητες του συνεδρίου σας δεν είναι μόνο ενδιαφέρουσες αλλά είναι και εξαιρετικά επίκαιρες. Το μέγα πολιτειακό και νομικό ζήτημα των υποκλοπών. Το απόρρητο των επικοινωνιών και της ελεύθερης ανταπόκρισης ή επικοινωνίας είναι απόλυτα απαραβίαστο και μόνο πραγματικοί λόγοι εθνικής ασφάλειας ή διακρίβωσης ιδιαίτερα σοβαρών εγκλημάτων μπορούν να το άρουν και να το περιορίσουν, δηλαδή, εφόσον συντρέχουν εξαιρετικές περιπτώσεις και ο περιορισμός του δικαιώματος συντελείται υπό αυστηρές προϋποθέσεις. Σε μία ευνομούμενη πολιτεία, η προσβολή του δικαιώματος αυτού αποτελεί συνταγματική εκτροπή, παραβίαση της συνταγματικής νομιμότητας. Απαιτείται άμεση διερεύνηση από τη Δικαιοσύνη, γιατί συνέχεται με την ποιοτικά χαρακτηριστικά της Δημοκρατίας μας και με την αρχή του Κράτους Δικαίου.
Το τεκμήριο αθωότητας και η βάναυση κακοποίησή του. Ο προκαταβολικός στιγματισμός και διασυρμός των κατηγορουμένων, ήδη, από το στάδιο της προανάκρισης, που δυστυχώς, πλέον αποτελεί καθημερινό φαινόμενο. Η καθιέρωση του τεκμηρίου της αθωότητας, μετά τη γαλλική επανάσταση, στο άρθρο 9 της Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη του 1789 και στο Ελληνικό Σύνταγμα της Γ΄ Εθνοσυνέλευσης του 1827 στην Τροιζήνα αποδεικνύει τη σημασία του για ένα Κράτος Δικαίου.
Στις ημέρες μας, ο άνθρωπος, του οποίου ο σεβασμός είναι πρωταρχική υποχρέωση μιας δημοκρατικής κοινωνίας, στην προσπάθεια αύξησης της θεαματικότητας, γίνεται αντικείμενο εμπορικής εκμετάλλευσης, είτε είναι θύμα είτε θύτης, στα πλαίσια ενός ανελέητου αγώνα επικράτησης στο χώρο του εμπορίου των ειδήσεων. Το θύμα θυματοποιείται εκ νέου για δεύτερη φορά ή για πολλοστή φορά ενώ προεξοφλείται η ενοχή του φερόμενου ως δράστη.
H δίκαιη δίκη αποτελεί μια θεμελιωδώς σημαντική εγγύηση σε κάθε δημοκρατική κοινωνία. Ο πολίτης έχει ανάγκη από Δίκαιη Δίκη, όπως επιτάσσουν το Σύνταγμα και τα Διεθνή Κείμενα. Στον βωμό της δημοσιότητας και δίχως στάθμιση μεταξύ του δικαιώματος στην πληροφόρηση και των δικαιωμάτων των κατηγορουμένων και των θυμάτων θεμελιώδεις αρχές του κράτους δικαίου παραγκωνίζονται, η αρχή της δίκαιης δίκης κινδυνεύει και η πρόβλεψη (βλ. Κώδικα Επαγγελματικής Ηθικής και Κοινωνικής Ευθύνης των δημοσιογράφων) ότι «Η δημοσιογραφία, ως επάγγελμα, αλλά και κοινωνικό λειτούργημα, συνεπάγεται δικαιώματα, καθήκοντα και υποχρεώσεις. Ο δημοσιογράφος δικαιούται και οφείλει: Να σέβεται το τεκμήριο της αθωότητας και να μην προεξοφλεί τις δικαστικές αποφάσεις» παραμένει διακήρυξη επί χάρτου.
Οι ειδικές μορφές βίας, η έμφυλη βία, η ενδοοικογενειακή βία, η οπαδική βία, η βία με ρατσιστικά χαρακτηριστικά, τα αδικήματα σε βάρος ανηλίκων αποτελούν τη θεματολογία της δεύτερης ημέρας. Στις ημέρες μας η βία λαμβάνει τεράστιες διαστάσεις. Οι πολίτες παρακολουθούν τις εκδηλώσεις ακραίας βίας στην τηλεόραση και στο διαδίκτυο, εξοικειώνονται μ’ αυτή και δυστυχώς αρκετές φορές και την δικαιολογούν. Ενώ, οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες και οι υπόλοιποι αρμόδιοι φορείς της πολιτείας προσπαθούν να διαχειρισθούν τα ακραία φαινόμενα βίας επικοινωνιακά και μόνο, δίχως να αναζητούν τα αίτια που τροφοδοτούν τέτοια φαινόμενα, με αποτέλεσμα την αναπαραγωγή τους και την αναποτελεσματική αντιμετώπισή τους.
Είμαι βέβαιη ότι τα παραπάνω θα αποτελέσουν στο διήμερο συνέδριό σας πεδίο προβληματισμού και διαλόγου. Τέλος, επειδή τα τελευταία χρόνια έχω παρακολουθήσει πολλά συνέδρια της Ένωσης Ποινικολόγων και Μαχόμενων Δικηγόρων θέλω να υπογραμμίσω τη συνεισφορά της Ένωσης στην πρόοδο της Νομικής Επιστήμης στην χώρα μας και ειδικότερα στην Επιστήμη του Ποινικού Δικαίου αλλά και να τονίσω τις σημαντικές πρωτοβουλίες, που έχετε αναλάβει με σκοπό την ανάδειξη κρίσιμων δυσλειτουργιών του δικαστικού μας συστήματος επί της ποινικής δίκης, λόγω κυρίως κακής νομοθέτησης και την υποβολή επεξεργασμένων προτάσεων για την εύρυθμη λειτουργία και την αποτελεσματική απονομή της ποινικής δικαιοσύνης.
Με αυτές τις σκέψεις χαιρετίζω το συνέδριό σας και εύχομαι καλή επιτυχία στις εργασίες σας”.
