Ένα νέο σημαντικό βήμα για την ψηφιοποίηση της Δικαιοσύνης έγινε με τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της κοινής υπουργικής απόφασης του Υπουργού Δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα και του Υπουργού Επικρατείας και Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κυριάκου Πιερρακάκη για την επίδοση εγγράφων από τους Δικαστικούς Επιμελητές με ηλεκτρονικά μέσα, σε εφαρμογή σχετικής διάταξης του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας.
Με την εφαρμογή της συγκεκριμένης απόφασης 1.500.000 δικόγραφα θα επιδίδονται ψηφιακά, με το θετικό αποτέλεσμα της απελευθέρωσης δεκάδων Δικαστικών Υπαλλήλων και 1.500 Αστυνομικών.
Με τη χρήση της νέας ψηφιακής εφαρμογής:
- Απελευθερώνονται 1.500 άνδρες της Ελληνικής Αστυνομίας που εκτελούσαν χρέη δικαστικού επιμελητή και επιστρέφουν στις υπηρεσίες τους για την προστασία των πολιτών
- Απελευθερώνεται μεγάλος αριθμός δικαστικών υπαλλήλων που είχε επιφορτιστεί με το συγκεκριμένο έργο
- Η επίδοση πραγματοποιείται άμεσα, ηλεκτρονικά, χωρίς καθυστερήσεις και με σεβασμό στη διαφύλαξη των προσωπικών δεδομένων των πολιτών.
Ψηφιακά δικόγραφα: Ταχύτερα και οικονομικότερα
Στο εξής, οι επιδόσεις δικογράφων θα μπορούν να διενεργούνται με ψηφιακό τρόπο, μέσω ειδικής ηλεκτρονικής εφαρμογής, που έχει αναπτυχθεί από την Ομοσπονδία Δικαστικών Επιμελητών Ελλάδας.
Για την ορθή λειτουργία του συστήματος, έχουν προβλεφθεί όλες οι αναγκαίες διασφαλίσεις (πιστοποίηση Δικαστικών Επιμελητών, αυθεντικοποίηση χρηστών, χρονοσημάνσεις κ.λπ.), σε συνεργασία με το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης και τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων Δημόσιας Διοίκησης.
Με την ψηφιοποίηση της διαδικασίας οι επιδόσεις εγγράφων από τους Δικαστικούς Επιμελητές θα διενεργούνται ταχύτερα και οικονομικότερα.
Ειδικότερα, θα είναι δυνατή η διενέργεια πολύ περισσότερων επιδόσεων σε πολύ μικρότερο χρονικό διάστημα διατηρώντας τον ίδιο βαθμό ασφάλειας κατά τη διενέργειά τους. Ταυτόχρονα εξασφαλίζεται η απ’ ευθείας γνωστοποίηση στον παραλήπτη της ύπαρξης του επιδοτηρίου εγγράφου, χωρίς να χρειάζεται να προσφύγει ο Δικαστικός Επιμελητής στη διαδικασία της θυροκόλλησης.
Ταυτόχρονα το κόστος της επίδοσης συγκεκριμενοποιείται σε κατώτερο επίπεδο από τα ήδη προσδιορισθέντα, καθιστώντας τες οικονομικότερες για τον εντολέα πολίτη.
