Με αφορμή το θέμα που πρόσφατα πήρε μεγάλες διαστάσεις, για το Λόφο Κοπανά (Θέατρα Βράχων), που δικαστικά πέρασε σε ιδιώτες αλλά θα παραμείνει δημόσιος, ύστερα από απόφαση του Πρωθυπουργού για απαλλοτρίωση, ακούω από πολλούς, καλά λόγια για το Δήμαρχο Βύρωνα, Γρηγόρη Κατωπόδη.
Μου λένε, ακόμα και άνθρωποι που πολιτικά δεν συμπλέουν μαζί του, ότι σε όλη τη διάρκεια της δικαστικής διαμάχης με τους ιδιώτες, τήρησε μια τακτική, συνεννόησης με όλα τα κόμματα και τις δημοτικές παρατάξεις και σύνθεσης των απόψεων, αφήνοντας στην άκρη τις κομματικές ταυτότητες, παρά το γεγονός ότι πολιτικοί του αντίπαλοι τον έβαζαν, συχνά, στο στόχαστρο.
Εκείνος όμως, όπως ακούω, έκλεισε τα αυτιά του κι έβαλε το καλό της πόλης του, πάνω από πολιτικές διαφωνίες και αντιπαραθέσεις.
Το ίδιο έπραξε -ακούω από τους παλαιότερους- και όταν ανέλαβε το δήμο το 2014. Αντί να στραφεί εναντίον των προηγούμενων δημάρχων, λέγοντας –ως συνήθως- ότι παρέλαβε καμένη γη, για να κερδίσει χρόνο και πολιτικά οφέλη, προτίμησε να δουλέψει έντιμα, μεθοδικά, χωρίς άγονες αντιπαραθέσεις και λαϊκισμούς και να βγάλει το Βύρωνα σε ξέφωτο.
Λέτε αυτή η σύνεση και η υπερκομματική προσέγγιση των προβλημάτων, να εκτιμήθηκε από τον Κ. Μητσοτάκη, ο οποίος στην πρώτη απόφαση της νέας θητείας του, δεν δίστασε να δώσει κυβερνητική λύση στο θέμα των Θεάτρων Βράχων, παρά το γεγονός ότι ο δήμαρχος Βύρωνα δεν προέρχεται από το κόμμα του;
Ο ΑΝΑΛΕΚΤΟΣ
