Ήταν μια μάνα, την έλεγαν Ουρανία. Μόνη της στον κόσμο μ’ ένα δεκαπεντάχρονο αγόρι, τον Μίμη. Ξενοδούλευε για να μεγαλώσει τον γιο που ήθελε… πέντε ζευγάρια παπούτσια τον μήνα για να κλωτσάει όλους τους τενεκέδες και τις πέτρες στο συνοικισμό Κουντουριώτη που έμεναν, στους Αμπελοκήπους.
«Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 18.2.1967, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»
— Ναι, το είπα στον εαυτό μου. Να βγάλω λεφτά απ’ το ποδόσφαιρο, να σταματήσει η μάνα μου να δουλεύει και να την βάλω σ’ ένα ζεστό σπίτι. Το πέτυχα και γι’ αυτό χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ στο ποδόσφαιρο, αλλά και στους φιλάθλους που με βοήθησαν να κάνω πραγματικότητα την επιθυμία μου.
«Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 18.2.1967, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»
Είναι χωμένος μέσα σε μια πολυθρόνα στα γραφεία του «Ταχυδρόμου» και μιλάει ζεστά, χωρίς επιτήδευση, κοκκινίζοντας πού και πού. Τα έχει με την Τροχαία.
— Αν δεν φοβόμουν μήπως πάρει ο γερανός το αυτοκίνητό μου, θα ανέβαινε μαζί μου στα γραφεία σας και η Βίκυ, αλλά φοβήθηκε και έφυγε.
«Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 18.2.1967, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»
Μιλάει βέβαια για τη μνηστή του, την γνωστή ερμηνεύτρια των λαϊκών τραγουδιών Βίκυ Μοσχολιού, με την οποία έχουν περάσει βέρες εδώ και δυόμισυ χρόνια.
— Και πότε οι γάμοι;
— Σε κανά δυο-τρεις μήνες, μόλις τελειώσει το πρωτάθλημα παντρευόμαστε και θα φύγουμε για γαμήλιο ταξίδι στην Αυστραλία με την ευκαιρία της τουρνέ που θα κάνει εκεί ο Παναθηναϊκός.
«Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 18.2.1967, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»
Πάνε ακριβώς δέκα χρόνια από τότε που ο Μίμης Δομάζος φόρεσε την φανέλα και έκανε τα πρώτα παιχνίδια με την Άμυνα Αμπελοκήπων. Δεν έμεινε πολύ καιρό. Τα έμπειρα μάτια των ειδικών του Παναθηναϊκού τον ξεχώρισαν και τον έφεραν γρήγορα στον σύλλογο. Και πόσο φθηνά! Δυο χιλιάδες δραχμές πήρε ο σύλλογός του μαζί με λίγες φανέλες και λίγες κάλτσες. Πού νάξερε τότε η Άμυνα ότι μπορούσε να ζητήσει το βάρος του Δομάζου σε χρυσάφι.
Από τότε ο Δομάζος μπαίνει σ’ ένα ασανσέρ και χωρίς μεγάλο κόπο ανεβαίνει πάτωμα-πάτωμα, φθάνοντας στην επιτυχία, βρίσκοντας γρήγορα το ρετιρέ. Αυτό που του εξασφάλισε και ένα άλλο, πραγματικό ρετιρέ, στην οδό Ασκληπιού, για να μείνει σε λίγο καιρό μαζί με την κυρία Βίκυ Δομάζου.
«Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 18.2.1967, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»
Εξακόσιες δραχμές τον μήνα είναι το 1958 ο επίσημος μισθός του ποδοσφαιριστού Μίμη Δομάζου. Τις βάζει σ’ ένα φάκελο και τις πηγαίνει στη μητέρα του.
— Είδες, μάνα, που είχα δίκιο; Και πού είσαι ακόμα…
«ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 4.3.1992, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»
Απεδείχθη ένας καλός ποδοσφαιριστής και ένας άνθρωπος που δεν ξεφεύγει από τους στόχους του. Σήμερα ο πιτσιρίκος του συνοικισμού Κουντουριώτη, που έβλεπε τις πάστες από τα τζάμια των ζαχαροπλαστείων, είναι ιδιοκτήτης ενός εστιατορίου και ενός ζαχαροπλαστείου.
[…]
«ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ», 20.9.1979, Ιστορικό Αρχείο «ΤΟ ΒΗΜΑ» & «ΤΑ ΝΕΑ»
— Ήσουν πάντα Παναθηναϊκός;
— Όχι, και αυτό είναι ίσως το περίεργο. Η πρώτη ομάδα που αγάπησα και υποστήριξα με την καρδιά μου ήταν ο Ολυμπιακός. Δεν ξέρω το γιατί, αλλά δεν κατέβαινα στον Πειραιά να δω τα παιχνίδια του. Τώρα βέβαια δεν έχω προβλήματα συλλογικών συμπαθειών. Ο Παναθηναϊκός είναι η ζωή μου.
