Στο οξύτατο θέμα των ΔΕΥΑ αναφέρθηκε ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας του ΣΥΡΙΖΑ, Τομεάρχης Ενέργειας Μίλτος Ζαμπαρας αναφέροντας ,
“Χωρίς καμία διάθεση ουσιαστικού διαλόγου, με καταστρατήγηση κάθε έννοιας
διαβούλευσης και σωστής νομοθέτησης, η κυβέρνηση – μέσω του Υπουργείου
Περιβάλλοντος και Ενέργειας – εισάγει σωρεία τροπολογιών σε άσχετο νομοσχέδιο,
την τελευταία μάλιστα ημέρα λειτουργίας του Κοινοβουλίου πριν το κλείσιμο.
Ανάμεσα στις πολλές διατάξεις ξεχωρίζει η τροπολογία που αφορά
τις ΔΕΥΑ (Δημοτικές Επιχειρήσεις Ύδρευσης και Αποχέτευσης), η οποία συνιστά
ξεκάθαρο πολιτικό εκβιασμό. Η κυβέρνηση, αψηφώντας τις αντιδράσεις της
τοπικής αυτοδιοίκησης – όπως η πρόσφατη απόρριψη του σχεδίου από την ΚΕΔΕ
(Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας) ως «απαράδεκτο» – επιμένει να προωθεί
μεθοδεύσεις που υπονομεύουν τον δημόσιο χαρακτήρα των ΔΕΥΑ.
Η τροπολογία αυτή υποτίθεται ότι επιδοτεί τα χρέη των ΔΕΥΑ προς τους παρόχους
ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά στην πραγματικότητα παρέχει επιδότηση μόλις 70%
μόνο σε όσες ΔΕΥΑ συναινέσουν σε «εθελοντικές» συγχωνεύσεις ή
απορροφηθούν από την ΕΥΔΑΠ και την ΕΥΑΘ. Το υπόλοιπο 30% παραπέμπεται για
το 2026 και μόνο υπό την προϋπόθεση ότι θα αποδειχθεί διαχειριστική επάρκεια.
Η κατάσταση αυτή δεν προέκυψε τυχαία. Τα τελευταία χρόνια, με την ανικανότητα
– ή τη σκόπιμη αδράνεια – της κυβέρνησης να περιορίσει την αισχροκέρδεια στην
αγορά ενέργειας, οι λογαριασμοί ρεύματος έχουν εκτοξευθεί. Ως αποτέλεσμα,
πολλές ΔΕΥΑ, που δεν είχαν κανένα πρόβλημα βιωσιμότητας στο παρελθόν,
βρίσκονται πλέον στα πρόθυρα πτώχευσης. Η φαινομενική κατάργηση της ρήτρας
αναπροσαρμογής δεν έλυσε το πρόβλημα, αλλά ενίσχυσε τις κερδοσκοπικές τάσεις
στην αγορά, με το κόστος παραγωγής των ΔΕΥΑ να αυξάνεται ακόμη και κατά 500%.
Αντί η κυβέρνηση να εστιάσει στην πάταξη της κερδοσκοπίας των ενεργειακών
καρτέλ, να μειώσει τα υπέρογκα κόστη και να επιδοτήσει τις ΔΕΥΑ, επιλέγει τον
δρόμο της απαξίωσης της τοπικής αυτοδιοίκησης και του δημόσιου χαρακτήρα
του νερού και της ενέργειας. Με θράσος και αδιαφορία, υπονομεύει θεσμούς που
εξυπηρετούν τις τοπικές κοινωνίες, θέτοντας εκβιαστικά διλήμματα προς τους
δήμους.
Αυτή τη φορά δεν πρέπει να της επιτρέψουμε να επιβάλει τους σχεδιασμούς της. Η
τοπική αυτοδιοίκηση, οι φορείς και οι πολίτες οφείλουμε να αντισταθούμε
δυναμικά. Η προστασία του δημόσιου χαρακτήρα του νερού και της ενέργειας είναι
υπόθεση όλων μας.”
