Έντονη κινητικότητα υπάρχει τον τελευταίο καιρο στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης για το μείζον ζήτημα των δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο αφού αναγνωρίζεται το μέγεθος του προβλήματος και η ανάγκη εξεύρεσης κοινά αποδεκτής λύσης.
Ένα από τα σενάρια που βρίσκονται στο τραπέζι προβλέπει «κούρεμα» του δανείου ανάλογο με την αύξηση που υπήρξε λόγω της αλλαγής της ισοτιμίας του ελβετικού φράγκου. Την περίοδο 2006-2008, κατά την οποία εκταμιεύθηκαν τα δάνεια, η ισοτιμία ήταν 1 ευρώ/1,67 ελβετικά φράγκα, ενώ σήμερα διαμορφώνεται περίπου στο 1 ευρώ/0,94 ελβετικά φράγκα. Οι τράπεζες θα αναλάβουν να χρηματοδοτήσουν το υπόλοιπο της οφειλής με υπογραφή νέας δανειακής σύμβασης σε ευρώ. Ωστόσο, οι όροι και οι προϋποθέσεις της νέας δανειακής σύμβασης δεν θα είναι ενιαίοι, αλλά θα εξαρτώνται από το πιστωτικό προφίλ του κάθε δανειολήπτη.
Δανειολήπτες από ευρωπαϊκές χώρες προσέφυγαν στα εθνικά τους δικαστήρια, αμφισβητώντας ως καταχρηστικούς και αδιαφανείς τους όρους της σύμβασης με τους οποίους αναλάμβαναν το βάρος του συναλλαγματικού κινδύνου και, στη μεγάλη τους πλειονότητα, δικαιώθηκαν από τις δικαστικές αποφάσεις.
Στην Ελλάδα εξετάζονται μοντέλα που υιοθετήθηκαν σε άλλες χώρες, όπου υπήρξαν ευνοϊκές ρυθμίσεις για τους δανειολήπτες σε ελβετικό φράγκο, ώστε να διαπιστωθεί αν μπορούν να μεταφερθούν στην ελληνική πραγματικότητα. Στην Πολωνία και στην Ουγγαρία λήφθηκαν νομοθετικές πρωτοβουλίες για την ανακούφιση των δανειοληπτών, ενώ στη Γαλλία, η BNP Paribas, αναγνωρίζοντας την αδικία σε βάρος των συγκεκριμένων δανειοληπτών, ήρθε σε συμφωνία μαζί τους μέσω της καταναλωτικής οργάνωσης που τους εκπροσωπούσε, ώστε να τους αποζημιώσει. Ακόμη, το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο της Βουλγαρίας κήρυξε άκυρα τα συμβόλαια για τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο και οι τράπεζες που τα χορήγησαν οφείλουν να επιστρέψουν όλους τους τόκους και τα τέλη στους πελάτες τους που έχουν εξοφλήσει το χρέος.
Στην Ελλάδα η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου αποφάνθηκε ότι δεν ελέγχεται ο όρος με τον οποίο επιρρίπτεται ο συναλλαγματικός κίνδυνος στον δανειολήπτη. Μάλιστα δανειολήπτες καταγγέλλουν ότι στη κρίση της αυτή οδηγήθηκε η Ολομέλεια δίχως να απευθύνει, ως όφειλε, προδικαστικά ερωτήματα για τα κρίσιμα ζητήματα της υπόθεσης στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης με αποτέλεσμα οι δεκάδες χιλιάδες δανειολήπτες ελβετικού φράγκου αισθάνονται δικαιολογημένα ότι δεν αντιμετωπίστηκαν ως ισότιμοι ευρωπαίοι πολίτες.
