Με απόλυτη επιτυχία διεξήχθη η εκδήλωση «Οι Γυναίκες προς την Ανθρωπότητα», στο αμφιθέατρο του Μουσείου της Ακρόπολης και με αφορμή την κυκλοφορία του ομότιτλου βιβλίου των Εκδόσεων Floral Books και της Brainfood Εκδοτικής.
Σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο και στο πλαίσιο του Μήνα αφιερωμένου στην Γυναίκα, οι προσκεκλημένοι είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν τη συζήτηση που συντόνισε ο σκηνοθέτης Σπύρος Μιχαλόπουλος μεταξύ της συγγραφέως, Ελισάβετ Φιλιππούλη, και καταξιωμένων κυριών που έχουν συνεισφέρει και στο βιβλίο με επιστολές τους.
Στο πάνελ της εκδήλωσης βρέθηκε η δημοσιογράφος Σία Κοσιώνη, η ηθοποιός και παραγωγός Μιμή Ντενίση, η οικονομολόγος Βίκυ Κουρμούζη-Πράις, αλλά και η Αμερικανίδα φεμινίστρια Τζέραλντιν Σαρπ Νιούτον, μαζί με την Ιταλίδα συγγραφέα και επιχειρηματία Πάολα Νταϊάνα, οι οποίες ήρθαν από το εξωτερικό ειδικά για την εκδήλωση. Η Αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Εύα Καϊλή συνδέθηκε μέσω βιντεοκλήσης με το αμφιθέατρο της εκδήλωσης, καταθέτοντας και τις δικές της σκέψεις για τα θέματα που συζητήθηκαν .
Ελισαβετ_Φιλιππουλη
Μιμη_Ντενιση_-_Ελισαβετ_Φιλιππουλη_-_Σια_Κοσιωνη
Το πιο πρόσφατο βιβλίο της Ελισάβετ Φιλιππούλη, Οι Γυναίκες προς την Ανθρωπότητα – Ιστορίες Επιβίωσης και Επιτυχίας, αποτελεί μια συλλογή πρωτότυπων επιστολών καταξιωμένων γυναικών από όλο τον κόσμο, ένα συλλογικό έργο που έχει στόχο να δώσει κίνητρο και δύναμη σε άλλες γυναίκες να διεκδικούν άφοβα τα δικαιώματα και τους στόχους τους.
Η Ελισάβετ Φιλιππούλη μετατρέπει αυτές τις επιστολές σ’ ένα είδος «συλλογικής φωνής» για κοινωνικά ζητήματα όπως η ισότητα των φύλων, η προσφυγική κρίση, το ΛΟΑΤ κίνημα, η βία κατά των γυναικών και ο ρατσισμός, η πανδημία της COVID-19.
Τους προσκεκλημένους καλωσόρισε στο αμφιθέατρο του λαμπερού Μουσείου της Ακρόπολης ο εκδότης του βιβλίου, Νίκος Χατζόπουλος, ενώ πριν από την έναρξη της συζήτησης απηύθυνε χαιρετισμό ο βρετανός πρέσβης στην Ελλάδα, Matthew Lodge.
Ακολουθούν αποσπάσματα από τις δηλώσεις των συμμετεχόντων στο πάνελ της εκδήλωσης:
«Πιστεύω ότι στην εποχή μας η γυναίκα πρόσφυγας είναι ίσως η πιο ταλαιπωρημένη γυναίκα και αυτή που πρέπει να έχει μεγαλύτερη δύναμη. Καμιά διαφορά δεν υπάρχει ανάμεσα στο 1922 και στο 2022. Όταν επισκέφτηκα τη Μόρια το 2015 για να δω πώς ζει η γυναίκα πρόσφυγας, τι υφίσταται, τι ονειρεύεται, δεν θα ξεχάσω τη θέληση που έβλεπα στα μάτια τους, σε αυτές τις γυναίκες, που τους ρωτούσα τι ελπίζετε; Και μου απαντούσαν “δεν ελπίζω, θα φτιάξω νέα ζωή”».
Εύα Καϊλή
«Σε έναν απρόβλεπτο κόσμο που μετασχηματίζεται ραγδαία από την παγκοσμιοποίηση και την ψηφιακή μετάβαση στην πανδημία και τώρα στη διαχείριση της κρίσης του πολέμου που βρίσκεται στα σύνορα της Ευρώπης, ο ρόλος των γυναικών για τη στήριξη και την ανθεκτικότητα των κοινωνιών μας είναι νομίζω σημαντικότερος από ποτέ».
«Εκεί που κατακτά η γυναίκα δικαιώματα, θέσεις, χώρο στην κοινωνία, στον επαγγελματικό στίβο, εκεί έρχεσαι σε μία κατάσταση διαρκούς μπρα ντε φερ. Στην οικονομική κρίση οι πρώτες που ήρθαν αντιμέτωπες με το φάσμα της ανεργίας ήταν γυναίκες. Οι γυναίκες ήταν αυτές που αναγκάστηκαν να διαχειριστούν καταστάσεις φτώχειας και ανεργίας στα σπίτια τους, να στηρίξουν τους συζύγους τους, να στηρίξουν τα παιδιά τους, να στηρίξουν τα σπίτια τους».
Τζέραλντιν Σαρπ Νιούτον
«Σε όλη μου τη σταδιοδρομία άκουγα πάντα μέσα μου τη φωνή της Γκλόρια Στάινεμ, η οποία όταν τη γνώρισα τη δεκαετία του ’70 εκείνο που μου είπε είναι πως όλες οι γυναίκες έχουμε την υποχρέωση να πάρουμε κάτω από τα φτερά μας μία άλλη γυναίκα, να τη στηρίξουμε, να τη βοηθήσουμε, να την υπερασπιστούμε».
«Μεγάλωσα στην Ιταλία, με έναν βίαιο πατέρα. Όταν ήμουν μικρή δεν ήξερα και μου φαινόταν ότι αυτό ήταν κανονικό, μου έλεγαν ότι έπρεπε να κρατάω κάτω το κεφάλι, να μην αντιδρώ, να μη διαφωνώ. Όμως αυτό που εγώ σήμερα μαθαίνω στην κόρη μου είναι η σημασία να υψώνει τη φωνή της όταν αισθάνεται πως έχει δίκιο και να μην επιτρέπει να τη φοβίζουν, ή να της επιβάλλονται με βία».
Ελισάβετ Φιλιππούλη
«Έγραψα αυτό το βιβλίο γιατί θέλω να δώσω το μήνυμα πως ο κόσμος μας χρειάζεται ένα όραμα το οποίο να στηρίζεται στις οικουμενικές αξίες. Κάθε γυναίκα, κάθε ιστορία σε αυτό το βιβλίο εκπροσωπεί τις δικές της αξίες, που ταυτόχρονα γίνονται δικές μας αξίες και πυξίδα για έναν πιο δίκαιο, πιο ειρηνικό και πιο ανθρώπινο κόσμο».
Βίκυ Πράις
«Ο οικονομικός τρόπος με τον οποίο ζούμε αυτή τη στιγμή δεν βοηθάει τις γυναίκες. Συχνά τα προβλήματα των γυναικών ξεχνιούνται. Πρέπει να δημιουργήσουμε συνθήκες που να βοηθούν τις γυναίκες. Δεν γίνεται να τις ξεχνάμε ενώ στηριζόμαστε σε εκείνες για να βοηθήσουν σε κάθε είδους κρίση».
Σπύρος Μιχαλόπουλος
«Διδάχτηκα από τις γυναίκες τον σεβασμό, την αγάπη, και την πραγματική ισότητα. Και μεγάλωσα σε ένα σπίτι όπου η μητέρα μου και η γιαγιά μου ήρθαν στα τέλη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου από τη Βόρειο Ήπειρο. Με τόσες κακουχίες που έζησαν και δεν θυμάμαι ποτέ τη λέξη “κουράστηκα”. Σε αυτές τις γυναίκες είναι αφιερωμένη η εκδήλωση σήμερα».
