Του Βασίλη Ταλαμαγκα
Είναι διάχυτη η εντύπωση ότι για πολλά θέματα της επικαιρότητας που αφορούν στην κοινωνία , επικρατεί μια πρωτόγνωρη κατάσταση . Είναι γενικά παραδεκτο ότι ζούμε σε μια εποχή που συστηματικά αποφεύγεται η σιωπή. Την σημερινή εποχή γινόμαστε μάρτυρες μιας οτικοακουστικης ρύπανσης για πλειάδα θεμάτων της επικαιρότητας .
Τέτοια μας προσφέρουν εν αφθονία τα ΜΜΕ , οι ιστοσελίδες και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Οι τίτλοι των άρθρων σου φωνάζουν να τα προσέξεις. Το ίδιο και οι εικόνες όπως και ο τρόπος γραφής, που προσπαθεί να σου ελκύσει το ενδιαφέρον .
Το ζήτημα, όμως είναι, ότι όλα αυτά σου στερούν τη σιωπή. Διότι πάντα υπάρχει η δυνατότητα κάποια στιγμή της ημέρας να αποσυρθείς στη σιωπή σου. Ένα άλλο πρόβλημα της σύγχρονης κοινωνίας είναι ότι δεν έχουμε μάθει να επιζητούμε τη σιωπή, ως πρόσωπα και ως κοινωνία.
Έχοντας, εύλογα, ταυτίσει την επικοινωνία με την επαφή με τον άλλο, λησμονούμε ότι ο δεύτερος εξίσου ουσιαστικός παράγοντας της επικοινωνίας είναι η αξιολόγηση των όσων έχουν επικοινωνηθεί, δηλαδή το να καθίσουμε και να σκεφτούμε αν όσα πληροφορηθήκαμε είναι σωστά, λάθος, εφαρμόσιμα, ενδιαφέροντα, βαρετά κ.ο.κ.
Για να συμβεί αυτό, χρειάζεται η σιωπή. Όταν, λοιπόν, στερούμε από τον εαυτό μας, τη δεύτερη αυτή ουσιαστική παράμετρο της επικοινωνίας, αυτό που κάνουμε είναι να παραπαίουμε από τη μια ελλιπή επικοινωνία στην άλλη, από τον έναν θόρυβο στον άλλον, με την ψευδαίσθηση ότι έτσι είμαστε σε επαφή με τον κόσμο και ότι αυτό είναι το ζητούμενο.
Το ότι σήμερα η σιωπή αποτελεί παράγοντα που μας κάνει να νιώθουμε άβολα είναι ένα βασικό στοιχείο για να κατανοήσουμε τον τρόπο που ο σημερινος Έλληνας πολίτης έχει διαμορφωθεί.
Ανταυτού γεμίζουμε τον λίγο χρόνο ενημέρωσης με μια πανομοιότυπη πληροφόρηση που «διαλέγει» τα θέματα που «σερβίρει» , κυρίως του αστυνομικού δελτίου και αποσιωπά τα ουσιώδη ζητήματα μιας κοινωνίας σε κρίση . Από την δυσώδη υπόθεση της Αμαλιάδας μέχρι την εφιαλτική υπόθεση του ένστολου στην βουλή , μεσολαβεί μια κοινωνία που πάσχει και που σε ένα μεγάλο βαθμό αδυνατεί να ανταπεξέλθει στα στοιχειώδη . Κάνοντας ακριβώς το αντίθετο από ότι κάνει το BBC , κάποια ΜΜΕ κατηγοριοποιούν τα θέματα , προβάλλουν τα κοινωνικά και αποσιωπούν οσα άπτονται των λαθών της πολιτικής . Ολο και περισσότεροι άνθρωποι των ΜΜΕ απελευθερωμένοι πια, θίγουν το πρόβλημα . Η πτώση κυρίως της τηλεθέασης στα λεγόμενα συστημικά κανάλια , μοιραία θα οδηγήσει σε αναπροσαρμογή της στάσης τους . Είναι νομοτέλεια .
