Θα μπορούσε να είναι αστείο αν δεν ήταν τόσο πολύ σοβαρό. Ο κ. Πολάκης, χθες, στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ έβαλε ευθέως θέμα ηγεσίας. Αφού έθεσε τις προϋποθέσεις για «να περάσουμε σε μία σαφή πολιτική γραμμή για να ρίξουμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη», εκτίμησε ότι «δυστυχώς, η σημερινή μας ηγεσία κάτι τέτοιο δεν μπορεί να το εξασφαλίσει» και δήλωσε «παρών» για την αλλαγή που χρειάζεται.
Ο κ. Κασσελάκης, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, δήλωσε στη συνεδρίαση πως δεν θα σηκώσει το γάντι που του πέταξε ο μέχρι πρότινος στενός συνεργάτης και υποστηρικτής του. Μετά, όμως, από τη συνεδρίαση, με μια ανάρτησή του στο Facebook έριξε εκείνος το γάντι, αλλά όχι στον κ. Πολάκη, στον οποίο όπως άφησε να εννοηθεί είναι έτοιμος να του δώσει το κεφάλι της κ. Λινού στο πιάτο αν αυτό του χρειάζεται για να εκτονωθεί.
Ο κ. Κασσελάκης έριξε το γάντι στην αποκαλούμενη Ομάδα των 87, καλώντας τους να «επιλέξουν υποψήφιο» και να «θέσουν θέμα ηγεσίας, ευθέως και δημόσια» για να αναμετρηθεί μαζί τους. Κι αυτό παρ’ όλο που οι 87 δεν θέτουν θέμα ηγεσίας, αλλά σωστής κομματικής λειτουργίας.
Είναι φανερό ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διαλέγει αντίπαλο της αρεσκείας του. Ή, για να είμαστε πιο ακριβείς, όποιος κι αν τον αμφισβητήσει, αυτός θέλει πάση θυσία να αναμετρηθεί άμεσα ή έμμεσα με όποιον του θυμίζει τον Αλέξη Τσίπρα μέσα στο κόμμα. Αυτό στην ψυχολογία λέγεται εμμονή. Στη συγκεκριμένη όμως περίπτωση, εκτός από εμμονή είναι πρωτίστως μια σαφέστατη πολιτική επιλογή.
Ο κ. Κασσελάκης θέλει ένα άλλο κόμμα από αυτό που ήταν -και ως ένα βαθμό παραμένει- ο ΣΥΡΙΖΑ. Για να φτιάξει αυτό το κόμμα πρέπει να απο-Τσιπροποιήσει το σημερινό με ό,τι αυτό σημαίνει ως πολιτική, ιδεολογία και ως προς τον συμβολισμό του προσώπου του πρώην πρωθυπουργού.
Θεμιτός ο στόχος του αν ήταν ευθέως ομολογημένος. Κι ακόμη πιο θεμιτός αν αυτό είχε επιχειρήσει να το κάνει φτιάχνοντας ένα άλλο κόμμα αντί να προσπαθεί -ψάχνοντας παντού να βρει βαλτούς του Αλ. Τσίπρα- να διαλύσει και να ανασυντάξει το σημερινό. Ο ηγέτης διακρίνεται για την καθαρότητα των απόψεών του και για την ανωτερότητά του. Διαφορετικά ισχύει αυτό που έλεγε ο Δημόκριτος: «Είναι σκληρό να σε εξουσιάζει κάποιος κατώτερος».
