Στη Δικαιοσύνη στρέφεται η απόγονος του θρυλικού αγωνιστή του 1821 Μάρκου Μπότσαρη, Ελιζαμπέτε, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει τον παραλογισμό του ελληνικού κράτους, που συνεχώς της βάζει εμπόδια για να της στερήσει την ελληνική ιθαγένεια.
- Από την Γιώτα Φλώρου
Το 2019 η 47χρονη είχε υποβάλει για τελευταία φορά τα χαρτιά της για να πολιτογραφηθεί ως ομογενής ελληνικής καταγωγής. Τον περασμένο Φεβρουάριο, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας που χρονίζει, όπως φαίνεται, το Τμήμα Πολιτογράφησης Ομογενών Αλλοδαπών του υπουργείου Εσωτερικών τής ζήτησε με έγγραφό του μια νομική πράξη αναγνώρισης τέκνου, που για να είναι έγκυρη έπρεπε να υπογραφεί από τον πατέρα της, Βασίλη, ο οποίος όμως έχει φύγει από τη ζωή το… 2003!
Η ελληνική πλευρά υποστήριζε στο αίτημα ότι, σύμφωνα με το δίκαιο της Βραζιλίας, η αναγραφή του ονόματος του πατέρα στη ληξιαρχική πράξη γέννησης τέκνου συνιστά άνευ ετέρου αναγνώριση πατρότητας όταν αυτός είναι άγαμος. Ωστόσο, όπως αναφέρουν, προκύπτει ότι ο Βασίλης Μπότσαρης δεν ήταν άγαμος όταν γεννήθηκε η Ελιζαμπέτε, αλλά παντρεμένος με την Κυράνη Μπότσαρη, γι’ αυτό ζήτησαν και νέα πράξη αναγνώρισης. Η αλήθεια είναι ότι ο Βασίλης και η Κυράνη ήταν πολλά χρόνια σε διάσταση, αλλά δεν είχαν πάρει επίσημα διαζύγιο.
Σε αυτό το αίτημα η Ελιζαμπέτε απαντά με μια ένσταση – αίτηση θεραπείας, την οποία συνέταξε ο δικηγόρος της στην Ελλάδα, Ευθύμιος Λυμπερόπουλος. Το έγγραφο, το οποίο έχει στη διάθεσή της η «Espresso», ουσιαστικά ακυρώνει τα επιχειρήματα της ελληνικής πλευράς που ζήτησαν την πράξη αναγνώρισης και ενισχύει τη θέση ότι στην περίπτωση της Ελιζαμπέτε πρέπει να αναγνωριστεί το δίκαιο της Βραζιλίας.
«Το πιστοποιητικό γέννησης το οποίο περιέχει πράξη αναγνώρισης του πατέρα μου με τη σύμπραξη της μητέρας μου βεβαιώνει ότι είμαι φυσικό τέκνο τους και συνιστά πράξη αναγνώρισης της πατρότητας, τόσο κατά το δίκαιο της Βραζιλίας όσο και κατά το διεθνές, ευρωπαϊκό και εσωτερικό ελληνικό δίκαιο» αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην ένσταση.
Επίσης, αναφέρεται πως «με τον προϊσχύοντα Αστικό Κώδικα (πριν από το έτος 1983) από τον συνδυασμό των άρθρων 20, 22, 1561, 1562 και 1564 του Α.Κ. προκύπτει ότι η νομιμοποίηση του εκτός γάμου τέκνου, όταν ο πατέρας είναι ήδη έγγαμος και κωλύεται να προβεί σε δι’ επιγενομένου γάμου νομιμοποίηση λόγω διγαμίας, η αναγνώριση της πατρότητας και η νομιμοποίηση του εκτός γάμου τέκνου γίνονται και μετά θάνατον του πατέρα αιτήσει του τέκνου με οποιοδήποτε δημόσιο έγγραφο είχε συνταχθεί εν ζωή από αυτόν στο οποίο ονόμασε δε ούτος ίδιον το τέκνον εν δημοσίω εγγράφω.
Συνεπώς και κατά το προϊσχύσαν ελληνικό δίκαιο κάθε πράξη του φυσικού πατέρα, που είναι έγγαμος, στην οποία κατονομάζεται το φυσικό τέκνο του, συνιστά πράξη αναγνώρισης και νομιμοποίησης του εκτός γάμου τέκνου, γεγονός που συνιστά ένα επιπλέον ερμηνευτικό επιχείρημα στην προκειμένη υπόθεσή μου».
Στα συνημμένα έγγραφα της ένστασης έχει συμπεριληφθεί το άρθρο που έγραψε τον περασμένο Απρίλιο η «Espresso» για το παράλογο αίτημα του υπουργείου Εσωτερικών με τίτλο «Κάνουν… πόλεμο στην απόγονο του Μπότσαρη», το οποίο αναδημοσιεύτηκε από την ιστοσελίδα newsbreak.gr
Το προσκύνημα στην Ελλάδα
Η απόγονος του «Αετού του Σουλίου» επισκέφτηκε φέτος το καλοκαίρι την Ελλάδα για τρίτη φορά στη ζωή της. Όμως, όπως αποκάλυψε στην «Espresso», αυτό το ταξίδι ήταν διαφορετικό από τα προηγούμενα. «Δεν ήρθα μόνο για διακοπές. Αυτό το ταξίδι ήθελα να είναι ένα προσκύνημα, μια ευκαιρία να έρθω ξανά σε επαφή με τις ρίζες μου και τους προγόνους μου» αναφέρει χαρακτηριστικά.
Τα μέρη τα οποία επισκέφτηκε τις πέντε εβδομάδες που έμεινε στη χώρα μας, από τις 10 Ιουνίου έως τις 14 Ιουλίου, ήταν οι ιστορικές περιοχές Σούλι, Ζάλογγο, Μεσολόγγι, Ναύπακτος, Αθήνα, Βόλος, Ρόδος και Κρήτη. Η Ελιζαμπέτε περιγράφει την εμπειρία στον Ζάλογγο ως σουρεαλιστική, μια και ως παιδί είχε υποδυθεί μια γενναία Σουλιώτισσα σε σχολική γιορτή.
Στο Μεσολόγγι η 47χρονη βίωσε μία από τις πιο δυνατές στιγμές του ταξιδιού της όταν κατέθεσε στεφάνι στον τάφο του προγόνου της Μάρκου Μπότσαρη, που βρίσκεται στον Κήπο των Ηρώων. «Ήταν μια στιγμή ενδοσκόπησης. Τρέφω μεγάλο σεβασμό και ευγνωμοσύνη γι’ αυτόν τον άνθρωπο. Αν δεν υπήρχαν άνθρωποι σαν τον Μπότσαρη, η Ελλάδα δεν θα ήταν η χώρα που είναι σήμερα» δήλωσε συγκινημένη.
Στην ιερά πόλη η Ελιζαμπέτε είχε τη δυνατότητα να ζήσει την πρωτόγνωρη για εκείνη εμπειρία ενός πανηγυριού! Όπως είπε, παρασύρθηκε από τους ντόπιους, χόρεψε, ήπιε, έφαγε αρκετά και έμεινε μαζί τους μέχρι τις 8 το πρωί! «Δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο. Υπήρχαν ομάδες ανθρώπων που χόρευαν μια μουσική με ζουρνάδες και τύμπανα που δεν είχα ξανακούσει, έτρωγαν και έπιναν. Ήταν όλοι τόσο χαρούμενοι».
Στην Αθήνα επισκέφτηκε ακόμα μια φορά την Ακρόπολη, «το μνημείο της μεγαλειώδους και διαχρονικής ομορφιάς», όπως το χαρακτήρισε. Στην Κρήτη βίωσε για πρώτη φορά από κοντά τα έθιμα που προηγούνται του γάμου. «Με κάλεσαν για φαγητό στο σπίτι της νύφης που ήταν σε ένα χωριό. Όπως έμαθα, έχει ανοιχτή την πόρτα του σπιτιού της για δύο εβδομάδες για καλεσμένους, στους οποίους κάνει το τραπέζι. Ήταν τιμή μου που είχα την ευκαιρία να συμμετάσχω σε κάτι τέτοιο».
Στην Ελλάδα η Ελιζαμπέτε απόλαυσε το φαγητό, κυρίως το αγαπημένο της κοκορέτσι!
«Όποτε έρχομαι στην Ελλάδα, έχω μια λαχτάρα γι’ αυτό το φαγητό. Δεν μπορώ να το βρω στη Βραζιλία, οπότε το αναζητώ» αποκαλύπτει. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού της η απόγονος του Μπότσαρη ένιωσε ιδιαίτερα περήφανη, καθώς διαπίστωσε ότι οι Έλληνες έχουν σε μεγάλη εκτίμηση την ιστορική οικογένειά της και χαίρονταν ιδιαίτερα όταν ανέφερε την καταγωγή της.
