Το θέατρο «Μεταξουργείο» συμπληρώνει 25 χρόνια ζωής με την Άννα Βαγενά στο τιμόνι και το γιορτάζει με ένα πλούσιο επετειακό πρόγραμμα παραστάσεων, σεμιναρίων και παράλληλων δράσεων.
Η ηθοποιός ‘Αννα Βαγενά, καλεσμένη του Δημήτρη Τζιβελέκη και της εκπομπής “ο επισκέπτης της έβδομης μέρας” διηγήθηκε την ιστορία για την ημέρα που ανακάλυψε τον παλιό βιομηχανικό χώρο στην Ακαδήμου, τον οποίο με τον Λουκιανό Κηλαηδόνη μετέτρεψαν σε θέατρο, το θέατρο Μεταξουργείο. Παράλληλα μίλησε για τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευση, στο οποίο υπήρξε βουλευτής.
«Το θέατρο Μεταξουργείο δημιουργήθηκε από τον Λουκιανό Κελαηδόνη και εμένα το 1999. Εκείνη την εποχή είχε κάνει ο Λουκιανός μια εξαιρετική παράσταση το “Αχ, πατρίδα μου γλυκιά”. Τη μοναδική εκείνη παράσταση του Λουκιανού, με τα υπέροχα σκηνικά του Γιώργου Ζιάκα. Αναπαραστασούσαν σχεδόν ένα ολόκληρο χωριό. Επειδή δεν μας έκανε καρδιά να τα πετάξουμε και καθώς δεν είχαμε δική μας αποθήκη, σκεφτήκαμε να νοικιάσουμε μία για να τα αποθηκεύσουμε. Το πρακτικό μέρος, όπως πάντα, το ανέλαβα εγώ. Άρχισα λοιπόν να ψάχνω. Καθώς είμαι κλασικό δείγμα του «επαρχιώτης στην Ομόνοια», που λέει και ο Σαββόπουλος, άρχισα να ψάχνω γύρω από την Ομόνοια. Άλλωστε γνώριζα καλά τα κατατόπια μιας και τριγύριζα σε αυτά επί τρία χρόνια που ήμουν μαθήτρια της σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Συγκεκριμένα απέναντι από την πλατεία Κουμουνδούρου, σε έναν πεζόδρομο, στην οδό Ακαδήμου 14. Εκεί ήταν ένα κτίριο ερείπιο. Φαινόταν παλιός βιοτεχνικός χώρος. Έσπρωξα τη σαραβαλιασμένη ξύλινη πόρτα και μπήκα μέσα. Το τι αντίκρισα δεν λέγεται! Τόνους σαπισμένο χαρτί, ένα παλιό αυτοκίνητο και έναν άστεγο…Μαγεύτηκα αμέσως από το φως που έμπαινε από τους έξι φεγγίτες της οροφής. Γύρισα στο σπίτι μας, στο Π. Ψυχικό, και είπα στον Λουκιανό: Λουκιανέ, βρήκα έναν μαγικό χώρο όχι για αποθήκη, για θέατρο. Από κει και ύστερα άρχισε αυτή η πανέμορφη περιπέτεια. Βρήκαμε τους ιδιοκτήτες, πήραμε δάνειο και το αγοράσαμε, το κηρύξαμε διατηρητέο γιατί δεν ήταν, πήραμε άλλο δάνειο για να το επισκευάσουμε, πράγμα καθόλου εύκολο, γιατί ως διατηρητέο έπρεπε να αποτυπωθεί και να αποκατασταθεί όπως ήταν. Όλο αυτό κράτησε περίπου πέντε χρόνια και το 1999 ήταν πια έτοιμο να λειτουργήσει».
Σε αυτά τα 25 χρόνια το “Μεταξουργείο” η Άννα Βαγενά, έχοντας πλέον μαζί της και τις κόρες της Γιασεμί και Μαρία Κηλαηδόνη, ανταποκρίθηκε σε αυτό που αρχικά οραματίστηκε.
«Ανεβάσαμε 43 παραστάσεις σε αυτά τα χρόνια και εδραιώθηκε στη συνείδηση του κοινού ως ένα θέατρο που ανεβάζει καλές παραστάσεις. Πρόκειται για ένα από τα πρώτα θέατρα που λειτούργησαν στο Μεταξουργείο, μια υποβαθμισμένη και προβληματική περιοχή του κέντρου της Αθήνας, συμβάλλοντας στην πολιτιστική και κοινωνική αναβάθμισή της».
Το θέατρο «Μεταξουργείο», γιορτάζει μ’ ένα πλούσιο πρόγραμμα
«Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα» Από τις 12 Οκτωβρίου, για δεύτερη χρονιά παρουσιάζεται η μεγάλη περσινή θεατρική επιτυχία «Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα» της Άλκης Ζέη με τη Γιασεμί Κηλαηδόνη. Οι χαραμοφάηδες» Από 19 Οκτωβρίου βασισμένη σε διηγήματα του Άντον Τσέχωφ. «Τα γενέθλια της Ριρίκας» Από τις 20 Οκτωβρίου ξεκινά η μεγάλη επιτυχία, μια κεφάτη μουσικοθεατρική παράσταση για την αξία της φιλίας, με τη Μαρία Κηλαηδόνη. Στις 19 Δεκεμβρίου κάνει πρεμιέρα η «Η Λουλού». Μια θεατρική αφήγηση του βιβλίου μου που θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Πατάκη. Πρόκειται για το ημερολόγιο της σκυλίτσας μου, της Λουλούς, που ζει μαζί μου δώδεκα χρόνια και που τα τελευταία τρία είναι παράλυτη από τα πίσω πόδια της εξαιτίας ενός αυτοάνοσου νοσήματος.
Είμαι και θα είμαι στον ΣΥΡΙΖΑ, αν όμως ήμουν τώρα βουλευτής θα πέρναγα πολύ δύσκολα
«Αυτοί που έχουν τις θέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ δεν κοιτάνε τον κόσμο και την κοινωνία, τα κομματόσκυλα, κοιτάνε μόνο ποια ομάδα θα επικρατήσει».
Για Στέφανο Κασσελάκη
«Είναι λάθος να λέμε ότι ο Στ. Κασσελάκης κατέβασε το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ. Πριν αναλάβει, οι δημοσκοπήσεις έδιναν στο κόμμα το 8% . Όταν ανέλαβε το κόμμα το έφτασε σε ποσοστό 14-15 % χωρίς να τον βοηθήσει κανένας. Όπως κάρφωναν τον Α. Τσίπρα με το μαχαίρι στην πλάτη, έτσι έκαναν και με τον Στ Κασσελάκη. Να τα αφήσουν όλα αυτά λοιπόν και να κοιτάξουν – αν μπορούν να κοιτάξουν – τον κόσμο και τον πληγωμένο κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ».
