-
Ο θρίαμβος του Κυριάκου Μητσοτάκη στις εκλογές της 21ης Μαϊου, λύνει τα χέρια του οικονομικού επιτελείου της επερχόμενης κυβέρνησης να κινηθεί χωρίς πλέον να υπολογίζει το πολιτικό κόστος.
Η Έκθεση της Κομισιόν παγώνει τους μισθούς τουλάχιστον μέχρι το 2025, με την Έκθεση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη να το πάει ακόμη πιο μακροπρόθεσμα στο τέλος του 2027.
Στον «πάγο», τουλάχιστον για την επόμενη διετία, μπαίνει κάθε συζήτηση για την αύξηση των κατώτατων αμοιβών μέσα από τις τριετίες μετά την εαρινή Έκθεση της Κομισιόν αλλά και το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που υπέβαλε η Κυβέρνηση λίγο πριν από τη διάλυση της Βουλής.
Αν και τον περασµένο Μάρτιο, σύµφωνα µε τα στοιχεία της Ελληνικής αλλά και της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ και Eurostat αντίστοιχα) η ανεργία υποχώρησε στο 10,9%, µε τον αριθµό των ανέργων να ανέρχεται πλέον σε 508.744 άτοµα, η Κοµισιόν στις εαρινές προβλέψεις της για τη χώρα µας δεν «βλέπει» άµεση αποκλιµάκωση της ανεργίας. Στον αντίποδα, προβλέπει αργή µείωση, µόλις στο 11,8% έως το 2024. Και βέβαια κανείς φορέας δεν υπολογίζει στις μετρήσεις του τους χιλιάδες νέους που έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό, φαινόμενο που μείωσε άρδην την ανεργία στην Ελλάδα…
Ακόµη πιο συντηρητική είναι η πρόβλεψη του Προγράµµατος Σταθερότητας που κατατέθηκε στην Κοµισιόν, καθώς παρέπεµπε το «ξεπάγωµα» των τριετιών στους κατώτατους µισθούς του ιδιωτικού τοµέα, στο ακόµη πιο µακρινό 2027. Συγκεκριµένα, εκτιµούσε ότι η ανεργία αναµένεται να µειωθεί σε 11,8% το 2023 και να αποκλιµακωθεί σε 10,9% το 2024, 10% το 2025 και 9,8% το 2026.
Αλλά και στον Προϋπολογισµό του τρέχοντος έτους η εκτίµηση του οικονοµικού επιτελείου για το ποσοστό της ανεργίας το 2023 είναι ότι θα διαµορφωθεί στο 12,7%. Να σηµειωθεί ότι προϋπόθεση για να «ξεπαγώσουν» οι τριετίες είναι το ποσοστό της ανεργίας µεσοσταθµικά σε ετήσια βάση να πέσει κάτω από 10%.
Μάλιστα, ακόµη και κατά την προεκλογική περίοδο, ο Κωστής Χατζηδάκης, ερωτώµενος για το θέµα, δεν απέκλειε οι όποιες αποφάσεις να ληφθούν στο τέλος του 2023 µε Ιανουάριο του 2024, υπό την προϋπόθεση όµως να έχει πέσει η ανεργία κάτω από το 10%.
Όπως εξηγούν οι ειδικοί, ακόµη κι αν «ξεπαγώσουν» οι τριετίες, οι αυξήσεις 10% ανά τριετία θα αρχίσουν να µετρούν από εκείνη τη χρονική περίοδο και όχι αναδροµικά από το 2012 που «πάγωσαν».
Έτσι, για παράδειγµα, κάποιος µισθωτός µε προϋπηρεσία 3 ετών την 1η Ιανουαρίου 2012 και προσαύξηση 10% στον µισθό του, αν δεν είχαν «παγώσει» οι τριετίες θα έπρεπε να πάρει επιπλέον 10% την 1η Ιανουαρίου 2015, κλείνοντας δηλαδή 6 χρόνια δουλειάς και επιπλέον 10% την 1η Ιανουαρίου 2018 όταν έκλεινε 9 χρόνια προϋπηρεσίας, δηλαδή συνολικά αύξηση της τάξης του 30% (10% από την πρώτη τριετία και +20% από τις δύο επόµενες). Οµως, ήρθε η Πράξη Υπουργικού Συµβουλίου αρ. 6, στο τέλος Φεβρουαρίου 2012, σε εφαρµογή του δεύτερου µνηµονίου και µαζί µε τη δραµατική µείωση του κατώτατου µισθού, προβλέφθηκε το «πάγωµα» των τριετιών έως ότου η ανεργία πέσει σε µονοψήφιο ποσοστό.
Μάλιστα, ακόµη κι αν αυτό συµβεί, για παράδειγµα το 2025, αυτό δεν σηµαίνει αυτόµατα ότι ο χρόνος θα «ξεπαγώσει» στο παράδειγµά µας, από το 2015 και µετά. Αν και υπάρχουν εισηγήσεις ώστε να µετρήσουν αναδροµικά οι τριετίες όταν έχουν διανυθεί στον ίδιο εργοδότη, µέχρι τώρα η Ν.∆. δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά της. Όπως δεν έχει ξεκαθαριστεί και το τι θα συµβεί µε τους υψηλότερους µισθούς. Από τη στιγµή που δεν προβλέπεται κάτι ρητά στην κλαδική ή την επιχειρησιακή σύµβαση, εάν δεν υπάρξει ρητή πρόβλεψη σε νέο νόµο, ο εργοδότης µπορεί να θεωρήσει ότι οι τριετίες εµπεριέχονται στον µισθό.
