Όσο το κυβερνητικό αφήγημα για τα έλαια σιλικόνης ως αιτία δημιουργίας της πυρόσφαιρας μετά τη μοιραία σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών στα Τέμπη συνεχίζει να προωθείται με… λύσσα από «παπαγαλάκια», «φερέφωνα», «εντεταλμένους» ή απλώς άσχετους, τόσο αυξάνονται οι αντιδράσεις επιστημόνων που καταρρίπτουν αυτή τη θεωρία και εκθέτουν όσους την υποστηρίζουν.
Αυτή τη φορά σειρά πήρε ο Φυσικός Μάνος Σαριδάκης, Διευθυντής Ερευνών στο Ινστιτούτο Αστρονομίας και Αστροφυσικής Διαστημικών Εφαρμογών και Τηλεπισκόπησης (ΙΑΑΔΕΤ) του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών, ο οποίος κατακεραύνωσε τη θεωρία των ελαίων σιλικόνης που υποστήριξε με θέρμη ένας Μηχανολόγος Μηχανικός, μελετητής αρχιτεκτονικού και αστικού φωτισμού, ο Κώστας Κάπος.
Σύμφωνα με τα όσα έγραψε ο κ.Σαριδάκης, «αυτός ο κύριος, ο οποίος κάποτε διέδιδε τον αδιανόητα παιδαριώδη ισχυρισμό ότι η ίδια η κινητική ενέργεια των τραίνων οδήγησε στην έκρηξη, τώρα ισχυρίζεται ότι η σύγκρουση των τραίνων ‘διέλυσε’ τους μετασχηματιστές, που ‘εκεί μέσα ήτανε (!) 25.000 Volt’ που ‘όταν κάνουν τόξο η θερμοκρασία φτάνει 10.000 βαθμούς και ένα λίτρο λαδιού άμα καεί δίνει 8000 λίτρα αερίου οπότε τα 3000 λίτρα λαδιού έδωσαν 25.000 κυβικά μέτρα αερίου και έτσι έγινε η πυρόσφαιρα ακτίνας 25 έως 38 μέτρα’. Και προσθέτει ‘τα έλαια σε υψηλές θερμοκρασίες σπάνε σε διάφορα εύφλεκτα αέρια τα οποία οδηγούν σε έκρηξη’. Αφήνω στην άκρη ότι η δεύτερη αιτιολόγηση (περί διάσπασης των ελαίων σε εύφλεκτα υλικά) είναι εντελώς διαφορετική από την πρώτη (να καίγεται το ίδιο το αεριοποιημένο έλαιο)».
Στη συνέχεια ο Διευθυντής ερευνών του Εθνικού Αστεροσκοπείου έκανε λόγο για «αναλύσεις καφενείου στο πόδι» και απηύθυνε ένα ερώτημα προς τον Κώστα Κάπο:
«Αυτό που ρωτάω από την πρώτη μέρα τον κύριο αυτόν, ο οποίος δυστυχώς δεν έχει στοιχειώδεις γνώσεις φυσικής, είναι το εξής: Πόσο χρόνο χρειάζονται οι διαδικασίες αυτές; Δεν υπάρχουν ακαριαίες διαδικασίες στο Σύμπαν, όλες οι διαδικασίες έχουν μια χρονική διάρκεια. Πόσος χρόνος λοιπόν απαιτείται να συμπιεστούν και να διαλυθούν οι μετασχηματιστές, πόσος χρόνος απαιτείται να γίνει το τόξο, πόσος χρόνος απαιτείται να αεριοποιηθεί το έλαιο, και πόσος χρόνος απαιτείται να καεί. Αν αντί για αναλύσεις καφενείου στο πόδι κάτσει και κάνει στοιχειώδεις πράξεις, που μπορεί εύκολα να κάνει ένας φοιτητής φυσικής, θα δει ότι χρειάζεται πολύ μεγαλύτερος χρόνος από αυτόν στον οποίον έγινε η πραγματική πυρόσφαιρα. Επομένως είναι απολύτως αδύνατον η πυρόσφαιρα να προκλήθηκε έτσι».
- Η ανάρτηση του Μάνου Σαριδάκη:
Αν και δεν έχω χρόνο για τέτοια, δεν μπορώ να μην μιλήσω με αυτά που ακούω. Διαπίστωσα με λύπη ότι κάποια κανάλια εξακολουθούν να καλούν τον Κώστας Κάπος (Μηχανολόγος Μηχανικός, μελετητής αρχιτεκτονικού και αστικού φωτισμού), να μιλάει για τη σύγκρουση των Τεμπών, συνεντεύξεις που μετά αναμεταδίδει στα κοινωνικά δίκτυα η “Ομάδα Αλήθειας”.
Αυτός ο κύριος, ο οποίος κάποτε διέδιδε τον αδιανόητα παιδαριώδη ισχυρισμό ότι η ίδια η κινητική ενέργεια των τραίνων οδήγησε στην έκρηξη, τώρα ισχυρίζεται ότι η σύγκρουση των τραίνων “διέλυσε” τους μετασχηματιστές, που “εκεί μέσα ήτανε (!) 25.000 Volt” που “όταν κάνουν τόξο η θερμοκρασία φτάνει 10.000 βαθμούς και ένα λίτρο λαδιού άμα καεί δίνει 8000 λίτρα αερίου οπότε τα 3000 λίτρα λαδιού έδωσαν 25.000 κυβικά μέτρα αερίου και έτσι έγινε η πυρόσφαιρα ακτίνας 25 εώς 38 μέτρα”.
Και προσθέτει “τα έλαια σε υψηλές θερμοκρασίες σπάνε σε διάφορα εύφλεκτα αέρια τα οποία οδηγούν σε έκρηξη”. Αφήνω στην άκρη ότι η δεύτερη αιτιολόγηση (περί διάσπασης των ελαίων σε εύφλεκτα υλικά) είναι εντελώς διαφορετική από την πρώτη (να καίγεται το ίδιο το αεριοποιημένο έλαιο).
Αυτό που ρωτάω από την πρώτη μέρα τον κύριο αυτόν, ο οποίος δυστυχώς δεν έχει στοιχειώδεις γνώσεις φυσικής, είναι το εξής: Πόσο χρόνο χρειάζονται οι διαδικασίες αυτές; Δεν υπάρχουν ακαριαίες διαδικασίες στο Σύμπαν, όλες οι διαδικασίες έχουν μια χρονική διάρκεια. Πόσος χρόνος λοιπόν απαιτείται να συμπιεστούν και να διαλυθούν οι μετασχηματιστές, πόσος χρόνος απαιτείται να γίνει το τόξο, πόσος χρόνος απαιτείται να αεριοποιηθεί το έλαιο, και πόσος χρόνος απαιτείται να καεί.
Αν αντί για αναλύσεις καφενείου στο πόδι κάτσει και κάνει στοιχειώδεις πράξεις, που μπορεί εύκολα να κάνει ένας φοιτητής φυσικής, θα δει ότι χρειάζεται πολύ μεγαλύτερος χρόνος από αυτόν στον οποίον έγινε η πραγματική πυρόσφαιρα. Επομένως είναι απολύτως αδύνατον η πυρόσφαιρα να προκλήθηκε έτσι.
Δεν είμαι ειδικός για να πω ποια χημική ουσία δίνει μέσω χημικής διαδικασίας τέτοια πυρόσφαιρα. Αυτό που λέω, ξέροντας κάποια πράγματα από φυσική, είναι ότι η αλληλουχία των γεγονότων φυσικής που επικαλείται ο κ. Κάπος (σύγκρουση, συμπίεση, αεριοποίηση, ηλεκτρική εκκένωση, θέρμανση κλπ) είναι αδύνατον να γίνει σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα (αν γίνει και ποτέ βέβαια).
Η κατάσταση είναι εξαιρετικά τραγική και σοβαρή. Καλό θα είναι τα ΜΜΕ να είναι περισσότερο προσεκτικά για να μην αναπαράγουν ψευδείς ειδήσεις.
ΥΓ: Αφού έχουμε φτάσει ως εδώ, θέλω να προτείνω στην Ελληνική Πολιτεία το εξής. Επειδή θεμελιώδες συστατικό της επιστημονικής μεθόδου μελέτης της Φύσης και των διαδικασιών της, ο απόλυτος τελικός κριτής, είναι το Πείραμα, θα μπορούσε η Πολιτεία να αγοράσει 4 βαγόνια μηχανές ίδιες με αυτές που συγκρούστηκαν (με τους ίδιους μετασχηματιστές και όλα), και να πραγματοποιήσει πειράματα σύγκρουσης προσπαθώντας να πετύχει όσο τον δυνατόν παρόμοιες συνθήκες. Όχι προσομοιώσεις σε υπολογιστή σαν αυτές που έχουν γίνει, όπου ο καθένας μπορεί να βάζει το μοντέλο που θέλει. Κανονικό φυσικό πείραμα με φυσική σύγκρουση σε πραγματικές συνθήκες. Τη μια φορά να βάλει σκέτες τις δύο μηχανές να συγκρουστούν, και την άλλη να προσθέσει ένα δοχείο με 2-3 τόνους εύφλεκτο υλικό. Να δούμε πότε προκαλείται παρόμοια πυρόσφαιρα με αυτή της σύγκρουσης στα Τέμπη.
Δύο χρόνια ταλαιπωρούμαστε 10 εκατομμύρια Έλληνες, και κυρίως οι συγγενείς των θυμάτων, επειδή ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του. Ε ας δώσει η Πολιτεία 10 εκατομμύρια να αγοραστούν οι μηχανές και να γίνει το Πείραμα της φυσικής σύγκρουσης σε πραγματικές συνθήκες. Μπροστά σε εκατοντάδες επιστήμονες και μπροστά σε όλα τα ΜΜΕ. Μόνο έτσι θα λάμψει η αλήθεια. (Τέτοια πειράματα φυσικής σύγκρουσης τραίνων έχουν πραγματοποιήσει τόσο η Υπηρεσία Ασφάλειας Σιδηροδρόμων της Μ. Βρετανίας, όσο και το Κέντρο Μεταφορών και Τεχνολογίας των ΗΠΑ). Κατανοώ ότι 10 εκατομμύρια ευρώ είναι πάρα πολλά, και θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν αλλού, αλλά εδώ που φτάσαμε δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Το χρωστάμε στις 57 ψυχές.
