Σε χαλεπούς καιρούς οι Γάλλοι ψηφοφόροι επέλεξαν την ασφάλεια του μεσαίου χώρου παρά μια ακροδεξιά υποψήφια, που υποσχόταν να φέρει τα πάνω κάτω στην οικονομία και την κοινωνία και τη Γαλλία πιο κοντά στη Ρωσία. Αυτό που έκανε η Λεπέν για τους περισσότερους από τους οπαδούς της ήταν να δείξει ότι θα μπορούσε να είναι «προεδρική» σε μια χώρα, όπου δεν θα ήθελε να ζήσει με εκείνη στο τιμόνι η πλειοψηφία, σχολιάζει σε άρθρο γνώμης το αμερικανικό δίκτυο.
Η διαφορά των 17 μονάδων που εξασφάλισε ο Μακρόν από τη Λεπέν, παρά το υψηλότερο εδώ και δεκαετίες ποσοστό αποχής, μπορεί να του δώσει μια σημαντική ώθηση ενόψει των κρίσιμων βουλευτικών εκλογών του Ιουνίου στην προσπάθεια εξασφάλισης της πλειοψηφίας στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση, που θα του επιτρέψει να υλοποιήσει την ατζέντα του.
Η νίκη του στις εκλογές απάντησε, τουλάχιστον προς το παρόν, στο μεγαλύτερο ερώτημα της προεκλογικής καμπάνιας, δηλαδή το κατά πόσον θέλουν οι περισσότεροι Γάλλοι να αλλάξουν τόσα πολλά στη χώρα και την κυβέρνησή τους ειδικά τώρα που ο Μακρόν είναι σε θέση να αναλάβει de facto αρχηγικό ρόλο στην Ευρώπη αναπληρώνοντας το κενό που άφησε με την αποχώρησή της από την πολιτική η Άνγκελα Μέρκελ.
Ο Μακρόν παρουσίασε στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας το όραμά του για τη δεύτερη θητεία του με πάθος παρόμοιο με τις επιθέσεις της Λεπέν, που επιζητούσε τροποποίηση του Γαλλικού Συντάγματος για να περιορίσει τη μετανάστευση – απειλή κατά την ίδια για τη γαλλική ταυτότητα. Ο επανεκλεγείς πρόεδρος τόνισε ότι οραματίζεται μια Γαλλία δεκτική σε νέες ιδέες εντός και εκτός τειχών, που αποδέχεται τον ηγετικό της ρόλο στην ΕΕ, το ΝΑΤΟ και τον δυτικό κόσμο κι είναι έτοιμη να ορθώσει ανάστημα με κάθε κόστος στην τυραννία.
Η Γαλλία υπό την Λεπέν θα ακολουθούσε, σχολιάζει το CNN, έναν δρόμο προσέγγισης με τη Ρωσία – παρία του ελεύθερου κόσμου – και εσωστρέφειας, ενώ θα επέβαλε απαγόρευση της ισλαμικής μαντίλας σε δημόσιους χώρους και θα έστηνε δημοψηφίσματα με στόχο την αποδυνάμωση της νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας. Η ακροδεξιά επικεφαλής του Εθνικού Συναγερμού προσπάθησε παράλληλα να δελεάσει τους ψηφοφόρους υποσχόμενη μείωση των φόρων και κοινωνικές δαπάνες σε μια περίοδο που τα νοικοκυριά στενάζουν υπό τον πληθωρισμό, χωρίς ωστόσο να εξηγήσει πώς θα χρηματοδοτήσει αυτά τα σχέδιά της, όπως επεσήμανε ο Μακρόν.
Προκλήσεις και ευκαιρίες στο δρόμο του Μακρόν.
Τα δύσκολα τώρα αρχίζουν για τον επανεκλεγέντα Γάλλο πρόεδρο, που έχει πάντως άλλους δύο μήνες μπροστά του για να αξιοποιήσει τη γαλλική προεδρία της ΕΕ ώστε να συσπειρώσει τη Γηραιά Ήπειρο απέναντι στον Πούτιν. Ο δρόμος μπροστά κρύβει προκλήσεις αλλά και ευκαιρίες, λέει το CNN με τη Φινλανδία και ενδεχομένως τη Σουηδία έτοιμες να ζητήσουν ένταξη στο ΝΑΤΟ, και την Ουκρανία να επιδιώκει τάχιστη ένταξη στην ΕΕ. Στο εσωτερικό μέτωπο, την ίδια ώρα, ο Μακρόν θα αντιμετωπίζει τον καλπάζοντα -σε όλη την Ευρώπη – πληθωρισμό, που αναγκάζει τους Ευρωπαίους ηγέτες να αναζητήσουν τρόπους περιορισμού των επιπτώσεων από την επιβολή τυχόν νέων κυρώσεων στην εισαγόμενη ρωσική ενέργεια.
Αγκάθι για το Μακρόν είναι και το προσφυγικό, με τις ροές να συνεχίζονται από την Ουκρανία σε γειτονικά της κράτη μέλη της ΕΕ, που περιμένουν εναγωνίως από άλλες χώρες, ειδικά τη Γαλλία και τη Γερμανία, να μοιραστούν μαζί τους το βάρος. Κάπου 30.000 πρόσφυγες έχουν φθάσει μέχρι τώρα στη Γαλλία – μια σταγόνα μπροστά στο τσουνάμι που ίσως κληθεί να αντιμετωπίσει ο Μακρόν.
Πέραν των συνόρων της Ευρώπης ο Μακρόν θα παίξει κεντρικό ρόλο στην εδραίωση της γαλλικής επιρροής στη διεθνή σκηνή, σχολιάζει το CNN. Στην Μαύρη Ήπειρο πυκνώνουν τα πραξικοπήματα εσχάτως από το Μάλι μέχρι το Τσαντ και τη Μπουρκίνα Φάσο καθώς και οι τρομοκρατικές επιθέσεις σε πρώην γαλλικές αποικίες και το Παρίσι θα συνεχίσει να επιδιώκει τη συνεργασία με ομοφρονούντες Αφρικανούς ηγέτες για να αποτρέψει την αναπλήρωση από Ρώσους μισθοφόρους του κενού, που άφησαν με την αποχώρησή τους οι γαλλικές δυνάμεις από τη δυτική Αφρική.
Στη Μέση Ανατολή ο Μακρόν έχει ήδη επιδιώξει επανεκκίνηση των σχέσεων με διάφορες χώρες, όπου η Γαλλία έχει αυξανόμενα εμπορικά συμφέροντα -ειδικά εκείνες του Κόλπου, από τους βασικούς αγοραστές γαλλικού στρατιωτικού εξοπλισμού – αλλά και τον Λίβανο.
Στην Ασία ο Γάλλος πρόεδρος θα επιδιώξει να παίξει ηγετικό ρόλο στη σταθεροποίηση των σχέσεων της ΕΕ με την Κίνα, που κλυδωνίζονται από την έμμεση στήριξη του Πεκίνου προς τον Πούτιν στον πόλεμό του στην Ουκρανία.
Κι ενώ δεν έχουν κοπάσει ακόμη τα πανηγύρια για τη νίκη του επί της Λεπέν, ο Μακρόν βρίσκεται αντιμέτωπος με τη μεγαλύτερη πρόσκληση – τις βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου – για την υλοποίηση του προγράμματός του. Πολλοί εξ’ αυτών που τάχθηκαν εναντίον του στην προεδρική αναμέτρηση θα επιδιώξουν να ανατρέψουν την άνετη πλειοψηφία που απολάμβανε στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση. «Από πολλές απόψεις», καταλήγει το άρθρο γνώμης του CNN, «αυτή η ψηφοφορία θα μπορούσε να έχει μεγαλύτερη σημασία μακροπρόθεσμα για τον Μακρόν, τη Γαλλία και τη θέση της στον κόσμο από την προεδρική κούρσα. Προς το παρόν, ωστόσο, η Δύση εξακολουθεί να έχει έναν σταθερό και πιστό σύμμαχο με δημοκρατικές φιλοδοξίες και αρχές για να παίξει έναν ρόλο άγκυρας σταθερότητας αναφορικά με το μέλλον της Ευρώπης».
