Του Βασιλη Ταλαμαγκα
Η πολιτική σκηνή της χώρας βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή, με το ζήτημα της διαδοχής του Κυριάκου Μητσοτάκη να ανοίγει σταδιακά τη συζήτηση εντός της Νέας Δημοκρατίας. Αν και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός δεν έχει αφήσει να φανεί ξεκάθαρα η πρόθεσή του για το μέλλον, η πολιτική πραγματικότητα οδηγεί ολοένα και περισσότερους στο συμπέρασμα ότι ο Νίκος Δένδιας αποτελεί τον πιο φυσικό και αδιαμφισβήτητο διάδοχο.
Ο υπουργός άμυνας – ο οποίος βρίσκεται για μια ακόμα φορά στις ΗΠΑ – με πολυετή παρουσία στο πολιτικό προσκήνιο και με θητεία σε καίριες κυβερνητικές θέσεις, έχει καταφέρει να οικοδομήσει ένα προφίλ που ξεπερνά τα στενά κομματικά όρια. Ως υπουργός Εξωτερικών, ιδιαίτερα την περίοδο των εντάσεων με την Τουρκία, απέδειξε ότι διαθέτει τη διπλωματική εμπειρία, τη νηφαλιότητα και τη διεθνή αναγνώριση που απαιτείται από έναν ηγέτη που φιλοδοξεί να καθοδηγήσει τη χώρα σε μια εποχή γεωπολιτικών ανακατατάξεων. Παράλληλα, η πρόσφατη παρουσία του στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την εικόνα του ως εγγυητή της εθνικής ασφάλειας.
Σε αντίθεση με άλλους δελφίνους που στο παρελθόν διεκδίκησαν με πάθος την ηγεσία, ο Ν. Δένδιας δεν δείχνει να βιάζεται. Αφήνει το πολιτικό του κεφάλαιο να μιλήσει από μόνο του, καλλιεργώντας την αίσθηση της φυσικής συνέχειας. Αυτό είναι ίσως το πιο ισχυρό του πλεονέκτημα: δεν εμφανίζεται ως διεκδικητής που αναζητά τη στιγμή, αλλά ως σταθερός πυλώνας που, όταν και εφόσον ανοίξει το ζήτημα, θα αποτελέσει την αυτονόητη επιλογή.
Η Κεντροδεξιά, σε μια περίοδο που οι πολιτικές ισορροπίες παγκοσμίως αλλάζουν, έχει ανάγκη από ηγεσίες που δεν αμφισβητούνται και που μπορούν να ενώσουν αντί να διχάσουν. Ο Δένδιας, με τον μετριοπαθή και συναινετικό του λόγο, θεωρείται ικανός να γεφυρώσει τα χάσματα μέσα στη Νέα Δημοκρατία και να διατηρήσει την παράταξη σε τροχιά σταθερότητας. Η απουσία σοβαρών εσωκομματικών αντιπάλων ενισχύει αυτή την εικόνα: κανένα στέλεχος με αντίστοιχο βάρος και διεθνές κύρος δεν έχει εμφανιστεί μέχρι σήμερα να διεκδικήσει τη θέση του επίδοξου διαδόχου.
Επιπλέον, η κοινωνία, που βιώνει μια εποχή αβεβαιότητας τόσο στην οικονομία όσο και στις διεθνείς σχέσεις, δείχνει να εκτιμά την εικόνα του σοβαρού πολιτικού που δεν παρασύρεται από μικροπολιτικές συγκρούσεις. Ο Δένδιας έχει καταφέρει να αποφύγει τη φθορά του καθημερινού κυβερνητικού έργου, προβάλλοντας παράλληλα ως πολιτικός με ευρωπαϊκό προσανατολισμό και ικανότητα στρατηγικής σκέψης.
Η μετά-Μητσοτάκη εποχή, όποτε κι αν αυτή έρθει, θα βρει τη Νέα Δημοκρατία μπροστά στην πρόκληση της συνέχειας και της ενότητας. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Νίκος Δένδιας εμφανίζεται όχι μόνο ως το φαβορί, αλλά ως η φυσική εξέλιξη της Κεντροδεξιάς. Όχι με όρους προσωπικής φιλοδοξίας, αλλά ως ηγετική φυσιογνωμία που συγκεντρώνει τις προϋποθέσεις για να διασφαλίσει τη σταθερότητα της παράταξης και της χώρας.
Σε μια Ελλάδα που αναζητά ηγέτες με σοβαρότητα και κύρος, η συγκεκριμένη περίπτωση μοιάζει να ξεχωρίζει χωρίς αντίπαλο. Και αυτό ίσως να είναι το πιο καθοριστικό στοιχείο για το μέλλον της Κεντροδεξιάς – μια ηγεσία που έρχεται ως φυσική συνέχεια, χωρίς να χρειαστεί να επιβληθεί, αλλά ως αναπόφευκτη επιλογή.
