Της Δέσποινας Σπανού
Έχουν περάσει σχεδόν 48 χρόνια από τότε που ο Νίκος Γκάτσος έγραψε το ποίημά του “Ο εφιάλτης της Περσεφόνης”, που αναφέρεται στην καταστροφή της Ελευσίνας από τα διυλιστήρια “Εκεί που φύτρωνε φλισκούνι και άγρια μέντα και έβγαζε η γη το πρώτο της κυκλάμινο, τώρα χωριάτες παζαρεύουν τα τσιμέντα και τα πουλιά πέφτουν νεκρά στην υψικάμινο”. Το ποίημα αποτελεί καθαρή καταγγελία της καταστροφής της Ελευσίνας από την λειτουργία των διυλιστηρίων (1969), που ιδρύθηκαν από τον συνεργάτη της χούντας Στρατή Ανδρεάδη, ο οποίος είχε στην ιδιοκτησία του τότε σχεδόν όλες τις μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας. Οι περισσότερες από αυτές κηρύχθηκαν αντισυνταγματικές το 1975 από την κυβέρνηση του Κ. Καραμανλή και με Πράξη Νομοθετικού περιεχομένου κρατικοποιήθηκαν! Όλοι συμφωνούσαν τότε ότι τέτοια καταστροφική για το περιβάλλον επένδυση δεν θα μπορούσε να επιτραπεί σε μια δημοκρατική χώρα! Δυστυχώς όμως οι καταστροφές συνεχίστηκαν και τις επόμενες δεκαετίες, πάντα για την εξυπηρέτηση μεγάλων οικονομικών συμφερόντων!
Τα τελευταία χρόνια όλοι μιλούν για την κλιματική κρίση, όμως όλες οι κυβερνήσεις και ιδιαίτερα η κυβέρνηση της ΝΔ την χρησιμοποιούν ως άλλοθι για την πολιτική τους και όχι ως πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπίσουν. Η κλιματική κρίση είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων πολιτικών και όχι νομοτελειακό φαινόμενο. Είναι ευθύνη των κυβερνήσεων (έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού, έλλειψη αναγκαίου προσωπικού και υποδομών) που από το 1980 μέχρι τώρα έχουν καεί 20.000.000 στρέμματα δασικής έκτασης, με ανυπολόγιστες συνέπειες, (καταστροφές οικισμών και υποδομών, απώλειες ανθρώπινων ζωών) αλλά και δραματικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και στο κλίμα. Στην Αττική τα τελευταία 7 χρόνια έχει καεί το 50,83% των δασικών εκτάσεων, οι 3 ορεινοί όγκοι (Πάρνηθα, Υμηττός, Πεντέλη) έχουν αποψιλωθεί με αποτέλεσμα την μείωση του οξυγόνου. Φέτος νιώσαμε το πιο ζεστό καλοκαίρι των τελευταίων ετών και γενικά η ζωή στην Αθήνα γίνεται αβίωτη. Αυτό όμως ουδόλως απασχολεί τους κυβερνώντες. Αντιθέτως ψήφισαν νόμο που αποχαρακτηρίζει περιοχές Natura, παρθένα δάση καίγονται (Βάλια Κάλντα, Δαδιά, Όρβηλος) και όλα τα βουνά γεμίζουν ανεμογεννήτριες!
Οι ανεμογεννήτριες που παρουσιάστηκαν ως η απόλυτη λύση για τη λεγόμενη “πράσινη μετάβαση” έχουν οδηγήσει τη χώρα όχι σε πράσινο παράδεισο αλλά σε μια κόλαση τσιμέντου με τεράστιες συνέπειες για το περιβάλλον. Αν φυτευτούν στην ελληνική ύπαιθρο 50.000 ανεμογεννήτριες, που είναι ο στόχος, σημαίνει ότι θα φυτευτούν από 62,5 εκατ. τόνους οπλισμένο σκυρόδεμά μέχρι 112,5 εκατ. τόνους και τα μισά αν φυτευτούν 25.000 ανεμογεννήτριες Όλο αυτό το τσιμέντο θα μείνει στο έδαφος για πάντα! Οι συνέπειες τεράστιες. Κατάργηση της μορφολογίας του εδάφους, διάβρωση των βουνών, αλλαγή του μικροκλίματος ολόκληρων περιοχών, ερήμωση από ανθρώπους και αγροκτηνοτροφικές δραστηριότητες, καταστροφή οικοσυστημάτων και φυσικής ομορφιάς. Αυτά όμως ουδόλως επηρεάζουν την κυβέρνηση της ΝΔ.
Ήδη 1 χρόνο μετά την καταστροφική φωτιά στη Δαδιά και παρά τις δεσμεύσεις τους, Υπουργείο Περιβάλλοντος και Αποκεντρωμένη Διοίκηση δίνουν πράσινο φως για ανεμογεννήτριες σε καμένες περιοχές Natura, όπως καταγγέλλουν περιβαλλοντικές οργανώσεις (Εταιρεία Προστασίας Βιοποικιλότητας Θράκης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία) με τεράστιους κινδύνους για το οικοσύστημα της περιοχής, που ήδη έχει πληγεί. Η κυβέρνηση όμως δεν μένει μόνο εκεί.
Τάχα στο όνομα της ανάπτυξης αποφασίζονται και εκτελούνται φαραωνικά έργα, που καταστρέφουν το περιβάλλον και πλουτίζουν συγκεκριμένους επιχειρηματίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ανάπλαση του Ελληνικού, η λεγόμενη ελληνική “Ριβιέρα”. Οι τεράστιοι ουρανοξύστες που οικοδομούνται θα αποκλείσουν όλη την περιοχή, αφού κυριολεκτικά υψώνονται ως τείχη, που μπροστά τους οι υψικάμινοι της Ελευσίνας του 1969 μπορεί να είχαν μικρότερες συνέπειες! Αυτή τη βίαιη μεταμόρφωση του Αττικού τοπίου η κυβέρνηση ονομάζει ανάπτυξη!
Η πώληση της έκτασης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και του παρακτίου μετώπου στη Lamda Development, τάχα για μείωση του δημοσίου χρέους, αποτελεί πραγματικό σκάνδαλο με ευθύνη όλων των κυβερνήσεων (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ). Η έκταση πουλήθηκε αντί 559.792.000€ τα οποία μετά την αφαίρεση “εξόδων ανάπτυξης” 159.091.000€ τελικά διαμορφώθηκε στα 400.000.000€, όταν η πραγματική αξία εκτιμάται στα 2,3 δις! Επίσης η παραχώρηση της έκτασης έγινε για 99 χρόνια, η Lamda αποκτά το 30% της πλήρους κυριότητας, που σημαίνει ότι ιδιοποιείται δημόσιο ακίνητο, η δε χρηματοδότησή του έγινε από δάνειο 1,2 δις που έλαβε ο Λάτσης από τις τράπεζες Eurobank και Πειραιώς, δηλαδή κυριολεκτικά του χαρίστηκε η περιοχή για να την καταστρέψει, διότι όταν ολοκληρωθεί το έργο, για τους υπολοίπους κατοίκους της περιοχής θα περιοριστεί και το φως και ο αέρας!
Άλλο έγκλημα είναι η προέγκριση που πήρε το έργο κατασκευής 250 βιλών σε έκταση 2.000 στρεμμάτων στην Αστυπάλαια, το οποίο επισπεύδεται μάλιστα για να προκαταλάβουν το τοπικό πολεοδομικό σχέδιο που εκπονείται. Το έργο αν γίνει θα καταστρέψει την ομορφιά και τον χαρακτήρα του νησιού. Ο Δήμος Αστυπάλαιας προσφεύγει στο ΣτΕ για να αποτρέψει την υλοποίησή του. Πίσω από αυτό όμως κρύβονται μεγάλα συμφέροντα εφοπλιστών και μεγαλοκατασκευαστών με προσβάσεις στην κυβέρνηση, όπως αποδεικνύεται και από την προέγκριση.
Το σίγουρο είναι ότι τα τελευταία χρόνια, εκτός από την διάλυση του παραγωγικού ιστού και των δημοσίων υποδομών της χώρας, καταστρέφεται και το φυσικό περιβάλλον. Ο τόπος μας έχει γίνει ξέφραγο αμπέλι για τον κάθε ξένο τουρίστα και τον κάθε επενδυτή, χωρίς κανένα όριο!
Αν δεν υπάρξει αντίσταση δεν θα υπάρξει σωτηρία. Θυμόμαστε τους στίχους του Καβάφη “Ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος κι οι Μήδοι επιτέλους θα διαβούνε ”. Εδώ Εφιάλτης είναι η παθητικότητα, η παραίτηση, η αποδοχή της καταστροφής ως νομοτέλεια, που δυστυχώς κυριαρχούν στην Ελλάδα του 2024.
Μπορούμε όμως να αντισταθούμε. Να μην τους αφήσουμε να διαβούν. Να αντισταθούμε στην καταστροφή και να προστατέψουμε την ίδια την ζωή μας,
Η Δέσποινα Σπανού είναι πρώην αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, στέλεχος της ΛΑΕ-Ανυπότακτη Αριστερά
