Του Βασίλη Ταλαμάγκα
Οι ανακεφαλαιοποιημένες -από τα λεφτά των φορολογουμένων- τράπεζες και τα funds δεν δημοσίευσαν ποτέ το ποσό εξαγοράς των «κόκκινων» δανείων, παρότι ο νόμος (3156/2003) το απαιτούσε. ∆ηλαδή, σε μια εποχή διευρυμένης διακυβερνητικής υποχρέωσης δημοσιοποίησης των πάντων, για λόγους διαφάνειας, εμείς δεν μάθαμε ποτέ πόσο αγόρασαν τα funds, τα «κόκκινα» δάνεια.
Η δημοσιοποίηση του τιμήματος της εξαγοράς του δανείου θα έδινε τη δυνατότητα στους οφειλέτες να προστατευτούν από προσπάθειες αισχροκέρδειας και έμμεσου εκβιασμού των funds και των εταιριών διαχείρισης που τα εκπροσωπούν (servicers), κάτι που είναι αδύνατο όταν δεν είναι γνωστό το ποσό εξαγοράς.
Συγκεκριμένα, ο νόμος απαιτούσε οι όροι της σύμβασης (μεταξύ τραπεζών και funds) να αναφέρονται σε σχετικό, ειδικό έντυπο, το οποίο θα μπορούσε να δει και ο δανειολήπτης. Στους όρους θα έπρεπε να περιλαμβάνονται «το νόμισμα και το ποσό ή ο τρόπος υπολογισμού του τιμήματος αγοράς». Με λίγα λόγια, ο νόμος όριζε ότι έπρεπε να γίνεται γνωστό είτε έτσι είτε αλλιώς πόσο πλήρωσε το fund για κάθε δάνειο.
Πριν από περίπου έναν χρόνο ανεξάρτητος βουλευτής είχε ρωτήσει τον κ. Χατζηδάκη για ποιον λόγο δεν γίνεται υποχρεωτική η αναγγελία του τιμήματος με το οποίο τα funds αγόρασαν τα δάνεια. Σε εκείνη την ερώτηση ο υπουργός Οικονομικών είχε απαντήσει πως βεβαίως και είναι θεσμοθετημένη η αναφορά αυτή με βάση τον νόμο που προαναφέραμε.
Τον ∆εκέμβριο του 2023 ακολουθεί η ψήφιση νέου νόμου, ο οποίος προσδιορίζει τα σχετικά με τα «κόκκινα» δάνεια και το πρόγραμμα «Ηρακλής». Τον Φεβρουάριο του 2024 ο Κωστής Χατζηδάκης εκδίδει υπουργική απόφαση κανονιστικής σημασίας για τον νέο νόμο.
Στην υπουργική απόφαση εκ πρώτης όψεως όλα φάνηκαν ότι διορθώθηκαν καθώς συνεχίζει να αναφέρεται, όπως και στον προηγούμενο νόμο, πως στο σχετικό έντυπο δημοσίευσης της αγοράς των δανείων πρέπει να αναφέρεται ο τρόπος υπολογισμού της αγοράς κάθε δανείου, δηλαδή το ποσό με το οποίο αγοράστηκε.
Μάλιστα, οι ενώσεις δανειοληπτών ένιωσαν ικανοποίηση με την παραμονή της υποχρέωσης αναγγελίας του ποσού, γιατί έτσι θα μπορούσαν να συνεχίσουν να τη διεκδικούν. Όταν όμως πήραν στα χέρια τους το Παράρτημα, που δημοσιεύτηκε μαζί με την υπουργική απόφαση, διαπίστωσαν ότι τα …ψιλά γράμματα διαιώνιζαν ένα αντικοινωνικό καθεστώς.
Και τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι γιατί, το αρμόδιο υπουργείο Οικονομικών δεν παρεμβαίνει στα funds και τους servicers, προς όφελος της κοινωνίας.
Εκτός και αν το υπουργείο θεωρεί ότι πρέπει να εξυπηρετεί περισσότερο τους παραπάνω από τους πολίτες του…
