Θεωρητικά η “ζώνη Σένγκεν” εγγυάται ανοιχτά σύνορα και ελεύθερες μετακινήσεις χωρίς ελέγχους διαβατηρίων. Στη Γερμανία ωστόσο οι πολιτικές εξελίξεις και οι τρομοκρατικές επιθέσεις των τελευταίων εβδομάδων φαίνεται ότι οδηγούν σε άλλες ατραπούς. “Έως ότου διασφαλίσουμε καλύτερη προστασία των συνόρων με βάση το κοινό ευρωπαϊκό σύστημα ασύλου πρέπει να προστατεύσουμε τα εθνικά μας σύνορα” δήλωσε τη Δευτέρα η Γερμανίδα υπουργός Εσωτερικών Νάνσι Φέζερ από το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (SPD).
Κατά την Φέζερ, η επιβολή ελέγχων θα συνέβαλε στη δραστική μείωση του αριθμού όσων αιτούνται άσυλο, αλλά και στην καταπολέμηση της ισλαμιστικής τρομοκρατίας και του διασυνοριακού εγκλήματος.
Συστηματικοί έλεγχοι για δύο χρόνια;
Ακόμη έγιναν γνωστές λεπτομέρειες ως προς τη συχνότητα και την ένταση των ελέγχων. Άδηλο παραμένει, κατά πόσο συνάδουν με τις διατάξεις της “Ζώνης Σένγκεν” και του ευρωπαϊκού δικαίου. Σύμφωνα με τις μέχρι στιγμής εκτιμήσεις οι έλεγχοι θα διαρκέσουν κατ’ αρχήν έξι μήνες και ενδέχεται να παραταθούν για περίοδο έως δύο ετών “εφόσον συντρέχει συγκεκριμένη απειλή κατά της εθνικής ασφάλειας”.
Η Γερμανία βρίσκεται στην καρδιά της Ευρώπης και μοιράζεται κοινά σύνορα με εννέα χώρες. Το ερώτημα είναι κατά πόσον οι συνοριακοί έλεγχοι θα επιφέρουν χρονοβόρες διαδικασίες, καθυστερώντας ή αποθαρρύνοντας όσους επιθυμούν να ταξιδέψουν στη Γερμανία, με ενδεχόμενες συνέπειες για τη γερμανική οικονομία. Συν τοις άλλοις, τα μέτρα επηρεάζουν 240.000 ανθρώπους που μετακινούνται καθημερινά στη Γερμανία για επαγγελματικούς λόγους για να επιστρέψουν στη χώρα τους μετά τη δουλειά.
Ρεαλπολιτίκ αντί για κοινές λύσεις;
O Αλμπέρτο Χορστ Νάιντχαρντ, αναλυτής του European Policy Center στις Βρυξέλλες, επισημαίνει το ενδεχόμενο να προκληθεί το αδιαχώρητο στα σύνορα, από τη στιγμή που μία χώρα θα αποτρέπει την είσοδο μεταναστών, τους οποίους όμως δεν θα δέχονται ούτε οι γειτονικές χώρες. Αλλά ο πιο ουσιαστικός κίνδυνος είναι άλλος, επισημαίνει ο Αλμπέρτο Χορστ Νάιντχαρντ: “Η κίνηση αυτή μπορεί να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις και παρόμοιες πρακτικές από χώρες όπως η Γαλλία και η Ολλανδία, όπου κυβερνώντα ή συγκυβερνώντα κόμματα ακολουθούν περιοριστική πολιτική στο μεταναστευτικό. Η αναζήτηση μεταρρυθμίσεων για μία κοινή μεταναστευτική πολιτική θα μπορούσε να δώσει τη θέση της στην Ρεαλπολιτίκ, τις βραχυπρόθεσμες πολιτικές επιλογές, την επικράτηση των εθνικών συμφερόντων”.
Πολλοί επισημαίνουν ότι η στάση της Γερμανίας στο προσφυγικό έχει αλλάξει άρδην από την αποκαλούμενη “προσφυγική κρίση” του 2015. Την εποχή της Άνγκελα Μέρκελ η χώρα είχε υποδεχθεί εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες, κυρίως από τη Συρία. Σύμφωνα πάντως με τον Αλμπέρτο Χορστ Νάιντχαρντ, οι έλεγχοι που προαναγγέλλονται τώρα θεωρούνται “περισσότερο πολιτικό μήνυμα προς τους ψηφοφόρους, παρά ουσιαστική απάντηση για τους κινδύνους που επικαλείται η κυβέρνηση. Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδημητρίου
Πηγή: Deutsche Welle