Του Βασιλη Ταλαμαγκα
Αν ανατρέξει κανείς στην Ευρωπαϊκή πολιτική ιστορία θα δει ότι οι ψηφοφόροι της ακροδεξιάς στην Ευρώπη επί δεκαετίες , ήταν στη μεγάλη πλειοψηφία τους , άνδρες.
Παραδοσιακά η Γαλλία ήταν για την Ευρώπη το εκκολαπτήριο των ιδεών και ολων εκείνων των ρευμάτων που πήγαιναν κόντρα στο ρεύμα και στην καθεστηκυία τάξη .
Ολους τους τελευταίους μήνες, οι αναλύσεις των δημοσκοπήσεων δείχνουν κάτι πρωτόγνωρο για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα .
Στις πρόσφατες Ευρωεκλογές δε , το 33% των γυναικών και το 30% των ανδρών έδωσε την ψήφο του στο ακροδεξιό κόμμα
Πρόκειται για μια εντυπωσιακή αύξηση 12 ποσοστιαίων μονάδων από τις γυναίκες ψηφοφόρους σε διάστημα πέντε ετών.
Το κλείσιμο του χάσματος των φύλων διαφοροποιεί τον Γαλλικο Εθνικό Συναγερμό από τα αντιμεταναστευτικά κόμματα σε άλλες μεγάλες χώρες της ΕΕ.
Στη Γερμανία, το AfD έλαβε το 19% των ψήφων των ανδρών και το 12% των ψήφων των γυναικών στις ιδιες ευρωεκλογές .
Στην Ιταλία, οι Aδελφοί της Ιταλίας της πρωθυπουργού Tζώρτζια Μελόνι έλαβαν το 30,5% των ψήφων των ανδρών σε σύγκριση με το 27% των ψήφων των γυναικών.
Εδώ και μια δεκαετία περίπου , η Γαλλική ακροδεξιά έχει επενδύσει σε ιδεολογικο επίπεδο στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το γυναικείο φυλο και προσπαθούσε να εμφανιστεί ως υπερασπιστής των δικαιωμάτων των γυναικών, εν μέρει συγχέοντας το ζήτημα με τις πολιτικές της εκστρατείες κατά των μεταναστών και τους κινδύνους του ισλαμισμού.
Για τους ψηφοφόρους της Γαλλικής ακροδεξιάς η απειλή για την προσωπική ασφάλεια «ερμηνεύεται βαθιά ως απειλή, που συνδέεται με τη μετανάστευση. Τα πολιτικά πρόσωπα που προάγουν αυτή τη πολιτική, μιλούν ξεκάθαρα για δυο θέματα που είναι αλληλένδετα».
Πρόκειται ίσως για μια πετυχημένη – εκ του αποτελέσματος – ιδεολογική πλατφόρμα που βρήκε απήχηση στο πλατύ κοινο .
Το μακροπολιτικο ιδεολογικο κέντρο της Γαλλικής ακροδεξιάς εργάστηκε επι μακρόν για την πλατφόρμα . Στην συνεχεία βρέθηκαν οι εκπρόσωποι που την χρησιμοποίησαν στον λογο τους .
Εδώ σε σχέση με το παρελθόν , ειδικά στην Γαλλία την προώθηση των θέσεων στην κοινή γνώμη την έκαναν νέοι άνθρωποι της διπλανής πόρτας με μοντέρνα χαρακτηριστικά και όχι οι γνωστοί συνηθισμένοι …απόστρατοι των συγκεκριμένων πολιτικών χωρων .
Από την ωρα που στα ακροατήρια εντάχθηκαν και νέοι, απέκτησε και κινηματικά χαρακτηριστικά .
Μετα τις ευρωεκλογές, το Γαλλικο ιδεολογικοπολιτικο κέντρο προχώρησε σε «εξαγωγή της τεχνογνωσίας» και στους ομοϊδεάτες στις άλλες Ευρωπαϊκές χωρες . Κάπου εδώ οι παραδοσιακές πολιτικές ομάδες στην Ευρώπη, κατανόησαν πως έχει διαμορφωθεί η κατάσταση στην γηραιά ήπειρο .
Κατάλαβαν αργά , ότι οι ακροδεξιές πολιτικές πλατφόρμες ήρθαν για να μείνουν , γιατί οι ινστρούχτορες , έδωσαν την δικια τους ερμηνεία στα προβλήματα της εποχής .
Όποιος δεν επενδύει ιδεολογικά, δυστυχώς χρεοκοπεί στην πορεία …
