Σε όλο τον κόσμο οι Μυστικές Υπηρεσίες, από τότε που υπάρχουν, κινούνται μέσα σε έναν φαύλο κύκλο. Προφανώς ισχυρίζονται πως κάθε ενέργειά τους αποσκοπεί στην προστασία της Εθνικής Ασφάλειας. Και προφανώς, για λόγους προστασίας της Εθνικής Ασφάλειας, πρέπει να παραμένει μυστική. Αλλά αφού κάθε ενέργεια παραμένει μυστική, πώς ξέρουμε ότι μια Μυστική Υπηρεσία δεν παρεκτρέπεται του ρόλου της και δεν ασχολείται με άλλες υποθέσεις;
Δεν το ξέρουμε. Και μπορεί οι νεοδημοκράτες να επικαλούνται υπέρτατους λόγους Εθνικής Ασφάλειας για να υπερασπιστούν το δικαίωμα της ΕΥΠ να παρακολουθεί ανεξέλεγκτα όποιον θέλει, αλλά αν αύριο βρεθούν στην εξουσία οι βρομεροί λαϊκιστές πολιτικοί τους αντίπαλοι και επικαλούνται το ίδιο, δεν θα τους αρέσει. Γι’ αυτό στα πολιτισμένα κράτη το σύνταγμα προβλέπει αυτό που ο Ευάγγελος Βενιζέλος ονομάζει «θεσμικά αντίβαρα». Δηλαδή την ύπαρξη μιας ανεξάρτητης Αρχής, η οποία θα μπορεί να ελέγχει την ΕΥΠ για το αν η παραβίαση του απορρήτου των επικοινωνιών γίνεται όντως για λόγους Εθνικής Ασφάλειας. Πρόκειται για την ΑΔΑΕ, την οποία η Κυβέρνηση προσπαθεί να παρεμποδίσει πότε νομοθετώντας, πότε βάζοντας τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου να της τρίξει τα δόντια και πότε αλλάζοντας πραξικοπηματικά τη σύνθεσή της σε συνεργασία με τον Βελόπουλο.
Η ΑΔΑΕ, με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, έχει ζητήσει πριν από το Πάσχα από την ΕΥΠ τον φάκελο της παρακολούθησης Ανδρουλάκη. Η δεκαήμερη προθεσμία πέρασε και η ΕΥΠ κάνει το κορόιδο. Παλιότερα έχει απαντήσει στην ΑΔΑΕ, γελοιοποιώντας τον εαυτό της, με τον ισχυρισμό πως ο φάκελος καταστράφηκε κατά τη μεταφορά των αρχείων από τον έναν σέρβερ στον άλλον. Κατά διαβολική σύμπτωση, την ημέρα που αποκαλύφθηκε η παρακολούθηση. (Λες και δεν υπάρχουν τεχνικά μέσα ανάκτησης των αρχείων). Προφανώς τώρα δεν θέλει να απαντήσει ούτε γι’ αυτό.
Αυτό όμως δεν είναι στη δικαιοδοσία της. Η ΕΥΠ δεν είναι ανεξάρτητη, όπως η Δικαιοσύνη. Υπάγεται στην Κυβέρνηση, από την οποία και παίρνει εντολές (και μάλιστα υπάγεται απ΄ευθείας στον Πρωθυπουργό). Γι’ αυτό η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να σεβαστεί τη νομιμότητα και την απόφαση του ΣτΕ και να υποχρεώσει την ΕΥΠ να συμμορφωθεί. Διότι, προκειμένου να συγκαλύψει τα φανερωμένα, έχει καταλήξει να κάνει τον κλόουν και να τρώει σφαλιάρες και από το ΣτΕ, και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, και από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και από άλλες εκατό μεριές. Κι αυτό δεν είναι καλό ούτε για τη χώρα ούτε για τη Δημοκρατία.
