Του Ανδρέα Βορύλλα*
«Εις το όνομα της Αγίας Ομοούσιού και Αδιαιρέτου Τριάδος». Αυτό αποτελεί το προοίμιο του Συντάγματος της Ελλάδας, που εμείς, οι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού, νεότεροι ή παλαιότεροι, αριστεροί, κεντρώοι, δεξιοί, ορκιζόμαστε να το διαφυλάξουμε πιστά στην κάθε διάταξη και στο κάθε άρθρο του.
Είναι απαραίτητο να υπενθυμίσουμε και να αναδείξουμε στην κυβέρνηση, σε κυβερνητικούς βουλευτές, όπως και σε άλλους αντιπροσώπους του έθνους στον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τη Νέα Αριστερά και την Πλεύση Ελευθερίας κάποια από τα άρθρα του Συντάγματος που δεν χρήζουν καμίας ερμηνείας και ο συντάκτης τους τα δίνει αυτούσια, χωρίς να προβλέπεται κανένας νόμος, που ενδεχομένως η όποια κυβέρνηση θέλει να τα τροποποιήσει. Όπως σήμερα επιδιώκουν με το νομοσχέδιο για τον γάμο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών.
Άρθρο 21, παρ. 1: Η οικογένεια ως θεμέλιο της συντήρησης και προαγωγής του έθνους, καθώς και ο γάμος, η μητρότητα και η παιδική ηλικία τελούν υπό την προστασία του κράτους.
Σε κανένα σημείο αυτού του άρθρου δεν μπορεί να υπάρχει αμφισβήτηση, πως η οικογένεια, ο γάμος και η μητρότητα μπορεί να υπάρξουν μεταξύ ομοφύλων, Άρα η πυρηνική οικογένεια αποτελεί το θεμέλιο της συντήρησης και της προαγωγής του έθνους. Για να επιτευχθεί αυτό, χρειάζεται ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες, όπως το Σύνταγμα, στο άρθρο 16, παρ. 2, ορίζει: «Η Παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Ελλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης, τη διάπλαση τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες». Τι πιο κατανοητό, όταν συνδυαστικά με το άρθρο 3, πως «επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα είναι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού. Η ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδας, που γνωρίζει κεφαλή της τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη, δογματικά με τη μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης και με κάθε άλλη ομόδοξη Εκκλησία του Χριστού. Τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες τους αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις».
Άρα λοιπόν, γιατί οι δήθεν προοδευτικοί, πολυπολιτισμικοί και δικαιωματιστές κυβερνώντες αναθεματίζουν τον ιερό λόγο της Εκκλησίας και των αυτών διαλαλούντων; Και με ποιο δικαίωμα οι προαναφερόμενοι ομιλούν καταγγελτικά ή μειονοτικά, βάζουν ψευδεπίγραφες ετικέτες για «σκοταδιστές», «μεσαιωνικές αντιλήψεις» στην υπερπλειοψηφία του ελληνικού λαού που δεν συμφωνούν με τις νεοταξικές τους κοινωνιστικές νομοτέλειες, απροσδιορίστου καταβολής και αντιεπιστημονικής τεκμηρίωσης; Ας τους υπενθυμίσουμε το άρθρο 5: «Καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη».
Καταλήγοντας, οι απόψεις της ΝΙΚΗΣ είναι τόσο αναχρονιστικές, όσο και τα άρθρα του Συντάγματος που ορκιστήκαμε να τα τηρούμε με θρησκευτική ευλάβεια.
*Βουλευτής Β2 Δυτικός Τομέας Αθηνών
