Σε συνέντευξη που έδωσε στον Economist ο Αρχηγός των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων Στρατηγός Βαλερί Ζαλούζνι, παραδέχτηκε πως η Ουκρανία ηττάται από τον πόλεμο φθοράς, που επέβαλε η Ρωσία!
Είναι η πρώτη φορά που ένας ανώτατος Ουκρανός αξιωματούχος προχωράει σε τέτοια παραδοχή!
Όπως αναφέρει η σύγκρουση θυμίζει τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
«Ακριβώς όπως στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, έχουμε φτάσει στο επίπεδο της τεχνολογίας που μας οδηγεί σε αδιέξοδο», λέει.
Ο Ουκρανός Στρατηγός καταλήγει στο συμπέρασμα ότι θα χρειαζόταν ένα τεράστιο τεχνολογικό άλμα για να βγει από το αδιέξοδο.
«Πιθανότατα δεν θα υπάρξει καμία όμορφη λύση», παραδέχεται.
«Αυτό ήταν το λάθος μου. Η Ρωσία έχει τουλάχιστον 150.000 νεκρούς. Σε οποιαδήποτε άλλη χώρα τέτοιες απώλειες θα είχαν σταματήσει τον Πόλεμο.
Αλλά όχι στη Ρωσία, όπου η ζωή είναι φθηνή και όπου τα σημεία αναφοράς του Putin είναι ο Πρώτος και Δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος, στον οποίο η Ρωσία έχασε δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους»
Βέβαια, ο Ζαλούζνι απέφυγε να πει πόσους νεκρούς έχει η Ουκρανία.
«Ένας στρατός στα πρότυπα της Ουκρανίας θα έπρεπε να είναι σε θέση να κινείται με ταχύτητα 30 χιλιομέτρων την ημέρα καθώς θα παραβίαζε τις ρωσικές αμυντικές γραμμές.
Αν κοιτάξετε τα εγχειρίδια του ΝΑΤΟ και τα μαθηματικά που κάναμε στο σχεδιασμό της αντεπίθεσης, τέσσερις μήνες θα έπρεπε να ήταν αρκετός χρόνος για να έχουμε φτάσει στην Κριμαία, να έχουμε πολεμήσει στην Κριμαία, να έχουμε επιστρέψει από την Κριμαία και να πηγαινοερχόμαστε συνέχεια», λέει ο Ουκρανός Αρχιστράτηγος δημιουργώντας απορίες από που πηγάζει αυτή η υποθετική αυτοπεποίθηση.
Αντ’ αυτού όμως, τα ουκρανικά στρατεύματα έχουν σταματήσει στα ναρκοπέδια στο Μπάκχμουτ ενώ ο εξοπλισμός, που έστειλε η Δύση πλήττεται από το ρωσικό πυροβολικό και τα drones. Το ίδιο συμβαίνει και στο Nότο, παρατηρεί ο Economist.
«Πρώτα σκέφτηκα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με τους διοικητές μας, οπότε άλλαξα μερικούς από αυτούς.
Τότε σκέφτηκα ότι οι στρατιώτες μας δεν είναι κατάλληλοι για το σκοπό τους, έτσι μετακίνησα στρατιώτες σε μερικές Ταξιαρχίες», λέει ο στρατηγός.
Μετά αναφέρθηκε σε ένα βιβλίο που είχε διαβάσει κάποτε ως φοιτητής σε μια στρατιωτική ακαδημία στην Ουκρανία.
Ο τίτλος του ήταν «Διάσπαση των οχυρωμένων αμυντικών γραμμών».
Εκδόθηκε το 1941 από έναν Σοβιετικό Υποστράτηγο, τον P. S. Smirnov, ο οποίος ανέλυσε τις μάχες του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου.
«Και πριν φτάσω στα μισά του δρόμου, συνειδητοποίησα ότι είναι ακριβώς το σημείο που βρισκόμαστε γιατί όπως και τότε, το επίπεδο της τεχνολογικής μας ανάπτυξης σήμερα έχει βάλει τόσο εμάς όσο και τους εχθρούς μας σε τέλμα».
Αυτή η διατριβή, όπως αναφέρει επιβεβαιώθηκε καθώς πήγε στο μέτωπο της Αβντίιβκα.
«Το γεγονός είναι ότι βλέπουμε όλα όσα κάνει ο εχθρός και βλέπουν όλα όσα κάνουμε εμείς.
Για να ξεπεράσουμε αυτό το αδιέξοδο χρειαζόμαστε κάτι καινούργιο, όπως την πυρίτιδα που επινόησαν οι Κινέζοι και που εξακολουθούμε να χρησιμοποιούμε για να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας», λέει ο Ζαλούζνι.
Και τότε ο Στρατηγός κατηγόρησε την Δύση ότι με την καθυστέρηση προμήθειας πυραυλικών συστημάτων μεγάλου βεληνεκούς και αρμάτων μάχης, η Δύση επέτρεψε στη Ρωσία να ανασυνταχθεί και να ενισχύσει την άμυνά της μετά από περσινές υποχωρήσεις σε Χάρκοβο και Χερσώνα.
Είπε μάλιστα ότι τα αεροσκάφη F-16, είναι πλέον λιγότερο χρήσιμα, γιατί η Ρωσία έχει βελτιώσει την αεράμυνα της.
«Μια πειραματική έκδοση του πυραυλικού συστήματος S-400 μπορεί να φτάσει πέρα από την πόλη Dnipro», προειδοποιεί (όπως και ο νέος α/α πύραυλος r-37M με βεληνεκές τουλάχιστον 300 χλμ! που θα εξοπλίζει τα ρωσικά μαχητικά).
«Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι αυτός ο Πόλεμος δεν μπορεί να κερδηθεί με τα όπλα της προηγούμενης γενιάς και τις απαρχαιωμένες μεθόδους», επιμένει.
«Αναπόφευκτα θα οδηγήσουν σε καθυστέρηση και, κατά συνέπεια, σε ήττα».
Ωστόσο, επιμένει ότι η Ουκρανία δεν έχει άλλη επιλογή από το να διατηρήσει την πρωτοβουλία παραμένοντας στην επίθεση.
«Ο μεγαλύτερος κίνδυνος ενός Πολέμου φθοράς είναι ότι μπορεί να διαρκέσει για χρόνια και να καταστρέψει το ουκρανικό κράτος»!
Αξίζει να σημειωθεί ότι για πολλούς ο Ζαλούζνι θεωρείται πιθανός μεταπολεμικός διάδοχος για την προεδρία της Ουκρανίας στην θέση του Β. Ζελέζνι.
