Του Ανδρέα Βορύλλα-Βουλευτή Β2 Δυτικού Τομέα Αθηνών με τη ΝΙΚΗ
Τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο δεν αποτέλεσαν ποτέ ένα απλό χρηματοοικονομικό ζήτημα, ούτε ένα στενό τραπεζικό προϊόν που «στράβωσε» από τις αγορές. Υπήρξαν και παραμένουν μια βαθιά κοινωνική πληγή. Μια υπόθεση που έπληξε δεκάδες χιλιάδες ελληνικά νοικοκυριά, ανθρώπους της μεσαίας τάξης, οικογενειάρχες και επαγγελματίες, οι οποίοι βρέθηκαν ξαφνικά αντιμέτωποι με βάρη δυσανάλογα των εισοδημάτων και των δυνατοτήτων τους.
Η Πολιτεία άργησε δραματικά. Για χρόνια παρακολουθούσε αμέτοχη, ενώ οι πολίτες εγκλωβίζονταν σε δανειακές συμβάσεις που εξελίχθηκαν σε μηχανισμό οικονομικής εξόντωσης. Ακόμη πιο απογοητευτική υπήρξε η στάση της ελληνικής Δικαιοσύνης, η οποία –σε αντίθεση με όσα συνέβησαν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες– έκρινε υπέρ των τραπεζών, αφήνοντας απροστάτευτους τους δανειολήπτες.
Η τωρινή παρέμβαση δεν προέκυψε από κάποια δικαστική επιταγή. Είναι καθαρά πολιτική απόφαση. Και ακριβώς γι’ αυτό αποδεικνύει κάτι κρίσιμο: ότι υπήρχε και υπάρχει χώρος για πολιτική λύση. Ένας χώρος που θα μπορούσε να είχε αξιοποιηθεί πολύ νωρίτερα, με σαφώς μικρότερο κοινωνικό και οικονομικό κόστος.
Περίπου 70.000 συμπολίτες μας ζουν εδώ και δεκαπέντε χρόνια σε καθεστώς διαρκούς ανασφάλειας, χωρίς την προστασία που απολάμβαναν αντίστοιχοι δανειολήπτες σε άλλα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το ελάχιστο που οφείλουμε είναι σεβασμός στα προβλήματά τους και μια ουσιαστική λύση, λειτουργική και απολύτως συμβατή με το ευρωπαϊκό δίκαιο.
Ως Κίνημα ΝΙΚΗ θεωρούμε κομβικής σημασίας τη βελτίωση της ισοτιμίας μετατροπής, ώστε η νομοθετική ρύθμιση να προσφέρει πραγματική ανακούφιση στους χιλιάδες πληγέντες και να κλείσει, έστω και καθυστερημένα, ένα κεφάλαιο κατάφωρης κοινωνικής αδικίας.
