Του Γιώργου Δημόπουλου
π. Προέδρου Περιφερειακού συμβουλίου Αττικής
Τα δυο τελευταία στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες -κυρίως Μεσογειακές χώρες – έχει ξεκινήσει ενας δημόσιος προβληματισμός για το τουριστικό ρεύμα , το εύρος του και τον τρόπο διαχείρισης του. Και δεν λείπουν οι περιπτώσεις ακραίας διαμαρτυρίας.
Κλείνοντας λοιπόν η θερινή περίοδος- ελπίζω όχι και η τουριστική προσέλευση- είναι η κατάλληλη στιγμή για διαπιστώσεις, αλλά και για να οριοθετήσουμε τις προοπτικές της Βαριάς μας Βιομηχανίας.
Πρώτα από όλα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι τουριστικός συνωστισμός σε επιλεγμένα μέρη- νησιά για ένα 20ημερο δεν συνιστά υπερτουρισμό.
Δημιουργεί όμως πολλαπλά προβλήματα στην ποιότητα ζωής των κατοίκων, στην υποβάθμιση του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος , στην τουριστική και οικονομική ανάπτυξη.
Με το υπάρχον σκηνικο εμφανίζονται ολοι χαμένοι και κυρίως οι προοπτικές της χώρας. Αν αθροίσουμε και την οικολογική κρίση που είναι αλληλένδετη με την λειψυδρία, είναι πλέον επιτακτική ανάγκη, Κεντρική Διοίκηση και Τοπικές κοινωνίες να διαμορφώσουν ένα βιώσιμο πλαίσιο. Ένα στρατηγικό σχεδιασμό- κοινά αποδεκτό από την Επιστημονική κοινότητα και τους πολίτες και σε κάθε περίπτωση όχι με οριζόντια μέτρα.
Ένα σχεδιασμό προσαρμοσμένο στις τοπικές ιδαιτερότητες, στις κλιματικές συνθήκες με σεβασμό στις αρχές της αστικής ανθεκτικότητας. Και πάνω από όλα οριοθετημενους στόχους για το εύρος του τουριστικού ρεύματος που μπορεί να υποδεχθεί μια περιοχή, για τη χρονική διεύρυνση του , τον θεματικό τουρισμό .
Ο τουρισμός αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους πυλώνες της παγκόσμιας οικονομίας και ειδικά για χώρες όπως η Ελλάδα, συμβάλλει καθοριστικά στην ανάπτυξη και την απασχόληση.
Λογω του ότι για την χωρα μας είναι το «εθνικο προιον» είναι αναγκαία η δημιουργία ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου. Ένα τέτοιο συμβόλαιο θα πρέπει να θέτει στο επίκεντρο τον άνθρωπο και το περιβάλλον, εξισορροπώντας τα οικονομικά οφέλη με τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών. Οι τουρίστες οφείλουν να σέβονται τον τόπο που επισκέπτονται, οι επιχειρήσεις να λειτουργούν με βιώσιμες πρακτικές, και το κράτος να θεσπίζει πολιτικές που προστατεύουν τα κοινά αγαθά.
Ήρθε η ώρα λοιπόν για έναν νέο τρόπο σκέψης, όπου ο τουρισμός θα προάγει την ευημερία όλων και όχι μόνο το κέρδος των λίγων. Αυτό το νέο κοινωνικό συμβόλαιο είναι το πρώτο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.
Χρειάζεται ενα κοινωνικό συμβόλαιο που θα περιλαμβάνει την μεθοδολογία σταδιακής υλοποίησης του σχεδιασμού με κριτήρια χωροταξικά, πολεοδομικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά.
Όπου επιχειρήσεις ,πολίτες, Τοπική αυτοδιοίκηση και Κεντρικό Κράτος θα έχουν ξεκάθαρο έργο, υποχρεώσεις και δικαιώματα .
Χωρίς αστερίσκους, χωρίς γκρίζες ζώνες και πολυνομία.
Με σεβασμό στην επόμενη γενιά και βιώσιμη ανάπτυξη.
