Πέθανε σε ηλικία 79 ετών στην Καλιφόρνια η εμβληματική ηθοποιός του Χόλιγουντ, Νταϊάν Κίτον, όπως έγινε γνωστό το βράδυ του Σαββάτου 11 Οκτωβρίου.
Ήταν γνωστή για τους ρόλους της σε επιτυχημένες ταινίες, όπως «Το κλαμπ των πρώτων συζύγων», «Ο πατέρας της νύφης» και «Ο Νονός».
Η ηθοποιός γεννήθηκε στο Λος Άντζελες το 1946 και ήταν η μεγαλύτερη από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας. Ο πατέρας της ήταν πολιτικός μηχανικός, ενώ η μητέρα της ήταν νοικοκυρά. Ωστόσο, η Κίτον πίστευε ότι η μητέρα της ονειρευόταν κάτι μεγαλύτερο.
«Κρυφά, βαθιά μέσα της, πιθανότατα ήθελε να γίνει κάποια μορφή καλλιτέχνιδας», είπε η ηθοποιός στο περιοδικό PEOPLE το 2004. «Τραγουδούσε. Έπαιζε πιάνο. Ήταν όμορφη. Ήταν η υποστηρίκτριά μου».
Η Κίτον έπαιξε σε θεατρικά έργα στο γυμνάσιο και, μετά την αποφοίτησή της το 1964, συνέχισε τις σπουδές της στο θέατρο στο κολέγιο.
Ωστόσο, σύντομα εγκατέλειψε τις σπουδές της και μετακόμισε στη Νέα Υόρκη για να δοκιμάσει την τύχη της στο θέατρο. Πήρε το πατρικό όνομα της μητέρας της, Κίτον, ως επαγγελματικό της όνομα, επειδή υπήρχε ήδη μια Νταϊάν Χολ εγγεγραμμένη στο Actors’ Equity.
Το 1968, η Κίτον επιλέχθηκε για το μιούζικαλ Hair του Μπρόντγουεϊ ως αντικαταστάτρια της Σίλα.
Η Νταιάν Κίτον ξεκίνησε την καριέρα της στο θέατρο και έκανε το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο το 1970.
Απέκτησε παγκόσμια φήμη όταν ερμήνευσε τον ρόλο της Κέι Κορλεόνε στην ταινία του Φράνσις Φορντ Κόπολα Ο νονός (The Godfather, 1972) πλάι στους Μάρλον Μπράντο και Αλ Πατσίνο.
Αλλά οι ταινίες που την καθιέρωσαν στο κινηματογραφικό στερέωμα ήταν εκείνες στις οποίες συμπρωταγωνίστησε με τον Γούντι Άλεν. Η πρώτη τους ταινία μαζί ήταν το Ωραίος και σέξι (Play it Again Sam, 1972) του Χέρμπερτ Ρος, ενώ έπειτα ο Άλεν τη σκηνοθέτησε στις ταινίες Ο υπναράς (Sleeper, 1973) και Ο ειρηνοποιός (Love and Death) που ανέδειξαν το κωμικό της ταλέντο.
Η τέταρτη της συνεργασία με τον Άλεν στην ταινία Νευρικός εραστής (Annie Hall, 1977), της οποίας ο τίτλος παραπέμπει στο πραγματικό επώνυμο της ηθοποιού (Χωλ), της χάρισε το Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου.
Ακολούθησαν άλλες δυο συνεργασίες με τον Άλεν οι ταινίες Εσωτερικές σχέσεις (Interiors, 1978) και Μανχάταν (Manhattan, 1979).
Με τη βοήθεια του Γουόρεν Μπίτι, επέστρεψε στους δραματικούς ρόλους υποδυόμενη τη Λουίζ Μπράιαντ, σύζυγο του δημοσιογράφου και δημιουργού του Κομμουνιστικού Κόμματος Ηνωμένων Πολιτειών στην ταινία του Μπίτι Οι κόκκινοι (Reds).
Άλλοι σημαντικοί δραματικοί ρόλοι στην καριέρα της ήταν το Αναζητώντας τον κύριο Γκούντμπαρ (Looking for Mr. Goodbar, 1977), Το πάθος της κυρίας Σοφέλ (Mrs. Soffel, 1984) και Σταγόνες αγάπης (Marvin’s Room) για την οποία έλαβε την τρίτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου.
Επιτυχημένοι της κωμικοί ρόλοι ήταν επίσης στις ταινίες Baby Boom, 1987, Ο μπαμπάς της νύφης (Father of the Bride, 1991) και Κλαμπ χωρισμένων γυναικών (The First Wives Club, 1996) όπου συμπρωταγωνίστησε με τις Μπέτι Μίντλερ και Γκόλντι Χον.
Το 1993 συνεργάστηκε για άλλη μια φορά με τον μέντορά της Γούντι Άλεν στην ταινία του Μυστηριώδεις φόνοι στο Μανχάταν (Manhattan Murder Mystery).
Η επιτυχημένη της πορεία συνεχίστηκε και κατά τη δεκαετία του 2000, όταν έλαβε την τέταρτή της υποψηφιότητα για Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου για την ταινία Κάλλιο αργά παρά αργότερα (Something’s Gotta Give) όπου εμφανίστηκε πλάι στον Τζακ Νίκολσον και με τη συμμετοχή της στην ταινία Η πέτρα του σκανδάλου (The Family Stone, 2005).
ΠΗΓΗ:ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πηγή: Αθήνα 9,84
