Tη δημιουργία δύο νέων Εθνικών Θαλάσσιων Πάρκων, ένα στο Ιόνιο και ένα στο Αιγαίο, ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.
Όπως επισήμανε ο πρωθυπουργός «θα είναι από τις μεγαλύτερες θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές σε ολόκληρη τη Μεσόγειο».
Τα πάρκα, διευκρίνισε, θα προστατεύσουν το 30% των χωρικών υδάτων μας έως το 2030 και θα αποτελέσουν καταφύγια ζωής. «Και ίσως το πιο σημαντικό, μέσα σε αυτές τις θαλάσσιες ζώνες θα απαγορευτεί η εξαιρετικά καταστροφική πρακτική της μηχανότρατας» είπε ο πρωθυπουργός.
Η ανακοίνωση Μητσοτάκη
Η θάλασσα υπήρξε πάντα η σιωπηλή δύναμη της Ελλάδας. Είναι μέρος του ποιοι είμαστε – διαμόρφωσε τον πολιτισμό και την ιστορία μας, τρέφει τον λαό μας και καλλιεργεί το πνεύμα μας.
Τον περασμένο μήνα, στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για τους Ωκεανούς στις μεσογειακές ακτές της Γαλλίας, έδωσα μια υπόσχεση – να τιμήσω αυτήν τη μοναδική θαλάσσια κληρονομιά και να την προστατεύσω για τις επόμενες γενιές.
Τα πάρκα αυτά θα είναι από τις μεγαλύτερες θαλάσσιες προστατευόμενες περιοχές σε ολόκληρη τη Μεσόγειο.
Θα μας επιτρέψουν να επιτύχουμε τον στόχο της προστασίας του 30% των χωρικών υδάτων μας έως το 2030, πολύ νωρίτερα από το προβλεπόμενο.
Θα αποτελέσουν απέραντα καταφύγια ζωής κάτω από τα κύματα.
Θα συμβάλουν επίσης στη διατήρηση των οικοσυστημάτων, στην αποκατάσταση της ισορροπίας και στη θέσπιση ενός τολμηρού νέου προτύπου για τη θαλάσσια προστασία.
Και ίσως το πιο σημαντικό, μέσα σε αυτές τις θαλάσσιες ζώνες θα απαγορευτεί η εξαιρετικά καταστροφική πρακτική της μηχανότρατας.
Αν έχετε δει το εξαιρετικό νέο ντοκιμαντέρ του Sir David Attenborough, «Ocean», τότε ξέρετε γιατί η δημιουργία αυτών των θαλάσσιων πάρκων είναι τόσο σημαντική.
Το «Ocean» είναι μια βαθιά συγκινητική ταινία, αλλά και μια ταινία που ενημερώνει και εμπνέει. Μου υπενθύμισε, όπως ελπίζω να υπενθυμίσει σε όλους μας, ότι η θάλασσα δεν είναι απλώς όμορφο τοπίο. Είναι η ίδια η ζωή. Ευαίσθητη. Δυνατή. Και υπό απειλή.
Η ταινία του Sir David ενίσχυσε τη δέσμευσή μου να κάνω κάτι περισσότερο στη διαχείριση της θάλασσας — να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας μαζί της. Όχι ως ιδιοκτήτες. Αλλά ως θεματοφύλακες.
Θα προστατεύσουμε, ναι. Αλλά επίσης θα εκπαιδεύσουμε, θα συνεργαστούμε και θα ηγηθούμε.
Σε συνεργασία με τις τοπικές κοινότητες, τους ντόπιους ψαράδες, τους επιστήμονες, αλλά και με διεθνείς εταίρους, θα κάνουμε αυτά τα πάρκα παραδείγματα του τι είναι δυνατό. Κάνοντας αυτό, η Ελλάδα μπορεί να γίνει φωνή της θάλασσας — στην Ευρώπη, αλλά και πέρα από αυτήν.
Γιατί όταν προστατεύουμε τον ωκεανό μας, προστατεύουμε το ίδιο μας το μέλλον.
