Του Βασίλη Ταλαμαγκα
Η Ελλάδα, με την πλούσια φυσική της κληρονομιά και το ευνοϊκό κλίμα της, διαθέτει όλες τις προϋποθέσεις για να επανακαθιερώσει και να αναπτύξει την πρωτογενή αγροτική παραγωγή της. Ωστόσο, η σημερινή κατάσταση της αγροτικής παραγωγής δεν ανταποκρίνεται πλήρως στις δυνατότητες της χώρας, με την παραγωγή να αντιμετωπίζει πλήθος προκλήσεων, όπως η έλλειψη καινοτομίας, η γήρανση του πληθυσμού των αγροτών και η εξάρτηση από εισαγόμενα προϊόντα. Αν η Ελλάδα θέλει να επαναστατήσει στον τομέα της αγροτικής παραγωγής, πρέπει να ακολουθήσει στρατηγικές που ενσωματώνουν την τεχνολογία, την εκπαίδευση και τη βιωσιμότητα.
Η επανάσταση στην αγροτική παραγωγή μπορεί να γίνει μέσω της υιοθέτησης νέων τεχνολογιών και καινοτομιών. Ειδικότερα, η εφαρμογή της γεωργίας ακριβείας, η οποία χρησιμοποιεί αισθητήρες, δεδομένα και drones για την παρακολούθηση των καλλιεργειών, μπορεί να βελτιώσει την αποδοτικότητα και να μειώσει τη χρήση χημικών και νερού. Επίσης, η ανάπτυξη και η εφαρμογή νέων γενετικά τροποποιημένων φυτών, που είναι ανθεκτικά σε κλιματικές αλλαγές ή ασθένειες, μπορεί να αυξήσει τις αποδόσεις και να μειώσει τις απώλειες.
Ο τομέας της γεωργίας στην Ελλάδα πάσχει από την έλλειψη νέων ανθρώπων που να επιθυμούν να ασχοληθούν με την αγροτική παραγωγή. Η γήρανση του πληθυσμού των αγροτών αποτελεί μία από τις πιο σοβαρές προκλήσεις. Για να αντιμετωπιστεί αυτό το πρόβλημα, η πολιτεία πρέπει να επενδύσει στην εκπαίδευση και κατάρτιση νέων αγροτών, προσφέροντας κίνητρα και υποστήριξη για την ένταξή τους στον τομέα.
Η βιωσιμότητα πρέπει να είναι στο επίκεντρο της αγροτικής πολιτικής της χώρας. Η υπερκατανάλωση φυσικών πόρων, όπως το νερό και τα λιπάσματα, πρέπει να περιοριστεί με την εφαρμογή πιο βιώσιμων πρακτικών, όπως η οργανική γεωργία και η αειφόρος διαχείριση των φυσικών πόρων. Η Ελλάδα έχει τεράστιες δυνατότητες για την ανάπτυξη βιολογικών προϊόντων, που αποτελούν μια ελκυστική εναλλακτική τόσο για τη διεθνή αγορά όσο και για την εγχώρια κατανάλωση. Επίσης, η ανάπτυξη αγροτουρισμού και η σύνδεση του αγροτικού τομέα με τον τουρισμό μπορεί να αποτελέσει μία ακόμη στρατηγική για την ανάπτυξη των αγροτικών περιοχών και την αύξηση του εισοδήματος των παραγωγών.
Η Ελλάδα είναι επίσης χώρα με σημαντικές δυνατότητες για την παραγωγή βασικών γεωργικών προϊόντων, όπως τα ελαιόλαδα, τα φρούτα, τα λαχανικά και τα δημητριακά. Ωστόσο, η εξάρτηση από εισαγωγές προϊόντων, κυρίως από άλλες χώρες της ΕΕ και από τρίτες χώρες, έχει μειώσει την αυτονομία της. Η πολιτεία θα πρέπει να ενισχύσει την τοπική παραγωγή μέσω οικονομικών κινήτρων, επιδοτήσεων και προγραμμάτων προώθησης, ώστε να μειωθεί η εξάρτηση από τις εισαγωγές και να αναδειχθεί η αξία των ελληνικών προϊόντων.
Η συνεργασία μεταξύ των αγροτών, των τοπικών κοινοτήτων, των ερευνητικών κέντρων και των επιχειρήσεων είναι καθοριστική για την ανάπτυξη της πρωτογενούς παραγωγής. Δημιουργία αγροτικών συνεταιρισμών, ανταλλαγή γνώσεων και εμπειριών, και συνεργασίες με τον ιδιωτικό τομέα μπορούν να προσφέρουν τις αναγκαίες λύσεις για την ανάπτυξη του τομέα. Επιπλέον, η ενίσχυση της εξαγωγικής δραστηριότητας και η είσοδος σε νέες αγορές με προϊόντα πιστοποιημένα για την ποιότητα και την προέλευσή τους θα προσφέρει σημαντικά οφέλη.
Η επανασύσταση της πρωτογενούς αγροτικής παραγωγής στην Ελλάδα απαιτεί συνδυασμένη στρατηγική και μακροπολιτικο σχέδιο , που να συνδυάζει καινοτομία, εκπαίδευση, βιωσιμότητα και συνεργασία. Μόνο με μία ολοκληρωμένη προσέγγιση μπορεί η Ελλάδα να εκμεταλλευτεί τις αγροτικές της δυνατότητες και να αναδειχθεί ως μία από τις ανερχόμενες χώρες στον τομέα της αγροτικής παραγωγής.
