Σφαγές Δρουζων αναφέρονται τις τελευταίες ωρες πέριξ της Δαμασκού . Το Ισραήλ είναι όχι μόνο φίλα προσκείμενο με τους Δρούζους αλλά τους θεωρεί «δικούς» του καθώς πολλές χιλιάδες Δρούζοι διαβιούν στην χώρα και έχουν ισραηλινή υπηκοότητα.
Suicide bombers from the Al-Adi clan are among the jihadists attacking Sweida, saying they’ve come to cleanse it of the “calf-worshipping Druze pigs.”
These are the terrorists we’re up against. Sweida is fighting Islamist terror. #Suwayda #Suwayda_fights_terrorism #Syria pic.twitter.com/pPyvZ3cryf
— Mira ⛥ (@MiraMedusa) July 16, 2025
Ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας Ισραήλ Κατς ανακοίνωσε ότι οι IDF διεξάγουν κλιμακούμενες αεροπορικές επιδρομές τις τελευταίες 24 ώρες, στοχεύοντας θέσεις του συριακού ισλαμιστικού καθεστώτος στην πόλη Σουγουαϊντά,
Οι επιδρομές πραγματοποιήθηκαν μετά τις θανάσιμες θρησκευτικές επιδρομές των ισλαμιστών στη Σουγουαϊντά και για να υποστηριχθεί η επέμβαση των Ισραηλινών Δρούζων.
#MiddleEast. While #Israel ##bombs the Defense Ministry in Damascus, hundreds of Israeli #Druze are entering #Syria to help the Syrian Druze in As #Suwayda. They're armed. Someone tell that to #Kallas in #Europe. pic.twitter.com/DgXK822PXD
— Donato Yaakov Secchi (@doyaksec) July 16, 2025
Οι IDF έπληξαν επίσης την πύλη εισόδου του συριακοιύ ΥΠΑΜ στη Δαμασκό για να πιέσουν την νυν ισλαμική συριακή κυβέρνηση να σταματήσει τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις εναντίον των Δρούζων αμάχων.
Ο υπουργός Άμυνας τόνισε ότι το Ισραήλ ενισχύει τα στρατεύματα κατά μήκος των συριακών συνόρων και παραμένει έτοιμο για περαιτέρω δράση για να διασφαλίσει την ασφάλεια και να προστατεύσει τον πληθυσμό των Δρούζων.
Αναβιώνουν εκ νέου τα σχέδια για τριχοτόμηση της Συρίας και την δημιουργία τριών καινούργιων κρατιδίων, ενός αλαουιτικού στην Λατάκεια, ενός συριακού σουνιτικού και ενός κράτους των Δρούζων στη νότια Συρία.
Στο πρώτο και στο τρίτο θα καταφύγουν και οι Ελληνορθόδοξοι της Συρίας οι οποίοι έχουν άριστες σχέσεις με Δρούζους και Αλαουίτες/Αλεβίτες.
Ο ισλαμιστής πρόεδρος Αλ Σάρα εξέδωσε πρν από λίγο μία ανακοίνωση η οποία δεν πείθει κανέναν και με την οποία «δεσμεύεται ότι οι υπεύθυνοι αυτής της επίθεσης κατά των Δρούζων εφόσον αποδειχτεί ποιοι είναι θα τιμωρηθούν».
Ακόμα και αυτός έχει πιάσει το νόημα και έχει καταλάβει πως μπορεί να «δουλεύει» την Δύση και να χρησιμοποιεί τις παραδοπιστίες της…
Οι Δρούζοι αποτελούν ιδιαίτερη εθνότητα, που κατοικεί σήμερα στην Ιορδανία, τον Λίβανο, στη Συρία και στη Γαλιλαία (Ισραήλ).
Η εθνότητα αυτή είναι αξιοσημείωτη αφενός λόγω της ιδιάζουσας θρησκείας της και της κοινωνικής της οργάνωσης και αφετέρου για την έντονη ανυποταξία της.
Οι Δρούζοι (αραβικά Ντουρούζ, που αποτελεί τον πληθυντικό του Ντουρζή) διακρίνονται σε τρεις κύριες ομάδες, καθώς και σε πολλές άλλες μικρότερες που ζουν μεμονωμένα μεταξύ τους.
Σημαντικότερη ομάδα εξ αυτών είναι αυτή που διαμένει στην περιοχή Χαουράν, (ταυτόσημη με την ελληνική λέξη χώρα[εκκρεμεί παραπομπή]), ή Ντζεμπελί Χ(α)ουράν, ή Ντζεμπέλ-αντ-Ντουρούζ (ντζεμπέλ = βουνό, συνεπώς στην «ορεινή χώρα», ή «όρος των Δρούζων», αντίστοιχα), που βρίσκεται ανατολικά του Ιορδάνη ποταμού (σήμερα στην περιοχή της Ιορδανίας), και που αριθμεί περί τους 600.000.
Δεύτερη ομάδα είναι εκείνη που κατοικεί στις περιοχές Σουφ και Μετν του Λιβάνου η οποία αριθμεί 300.000 περίπου, και η τρίτη ομάδα που κατοικεί στις περιοχές Χασμπεγιά, Ρασεγιά, Ουασντή-αλ-Ατζέμ, Χομς, Χαμντίγια, και Σελιμίγια στην περιοχή Ελμών που αποτελεί σήμερα μέρος της νότιας Δαμασκού και της Χάμα στη Συρία.
Η πρώτη ομάδα ενισχύθηκε αριθμητικά από μετανάστες της δεύτερης, το αυτό η δεύτερη από την τρίτη, και η τελευταία από μετανάστες των μεμονωμένων ομάδων, όταν μετά τις σφαγές του 1861 ο μέχρι τότε τουρκοκρατούμενος Λίβανος τέθηκε υπό την προστασία των Μεγάλων Δυνάμεων.
Η πρώτη και κύρια πλέον ομάδα ζούσε ως ημιανεξάρτητη μέχρι το 1918, διοικούμενη από δικούς της ηγέτες.
Λόγω όμως του ανυπότακτου χαρακτήρα της δεν είχε πάψει τις επαναστάσεις της επί Τουρκοκρατίας, που γενικεύτηκαν το έτος εκείνο και εναντίον της Γαλλίας, όταν η τελευταία έλαβε την Εντολή (mandate) από την Κοινωνία των Εθνών για τη συγκρότηση του κράτους κατ΄ εντολή της Συρίας, χωρίς να λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα για τους Δρούζους.
Η δεύτερη ομάδα αποτελούσε μικρή μειονότητα μεταξύ των Χριστιανών (Καθολικών Μαρωνιτών) του Λιβάνου, όπως και η τρίτη μεταξύ Μουσουλμάνων και Ορθοδόξων (χριστιανών) της Συρίας.
