Με το εγχώριο πολιτικό σύστημα να έχει περιέλθει σε κατάσταση βρασμού εξαιτίας του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ, της εξέλιξης –σε επίπεδο Προανακριτικής– της Τραγωδίας των Τεμπών, αλλά και των εθνικών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η χώρα, έχουν αναπτυχθεί αρκετές ζυμώσεις στην κατεύθυνση της αναζήτησης μίας αξιόπιστης πολιτικής εναλλακτικής στα αδιέξοδα που έχουν δημιουργηθεί.
Λόγω του ειδικού πολιτικού βάρους τους και της δεδομένης διακυβερνητικής εμπειρίας τους, τα ονόματα των δύο πρώην Πρωθυπουργών και πρώην Προέδρων της Νέας Δημοκρατίας, του Κώστα Καραμανλή και του Αντώνη Σαμαρά, εμπλέκονται αναπόφευκτα σε αυτά τα σενάρια, που όπως φαίνεται αρχίζουν να εκφεύγουν από την θεωρητική παραπολιτική υπόσταση.
Αυτό τουλάχιστον προκύπτει από την αποκαλυπτική –και κατ’ αποκλειστικότητα– είδηση του ενημερωτικού ιστότοπου LoneReporter.gr ότι σε μία από τις τρεις ερχόμενες Πέμπτες του Ιουλίου (10 ή 17 ή 24 Ιουλίου, ανήμερα της επετείου για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας) προγραμματίζεται να παρουσιαστεί στην ΕΣΗΕΑ μία πρωτοβουλία πολιτών συνοδευόμενη από τη σχετική διακήρυξη που αφορά στη δημιουργία νέου κόμματος από τον Αντώνη Σαμαρά.
Γεννήτορες αυτής της πρωτοβουλίας εμφανίζονται πάνω από 90 διακεκριμένες προσωπικότητες του τόπου με αναγνωρισμένο κύρος και ευρεία αποδοχή.
Αυτό που σε κάθε περίπτωση πρέπει να ξεκαθαριστεί είναι ότι οι πληροφορίες που θέλουν την Διακήρυξη Πολιτών για την ίδρυση νέου κόμματος να τελεί «υπό την αιγίδα» και την «έγκριση» του Αντώνη Σαμαρά δεν επιβεβαιώνεται από πουθενά, χωρίς ωστόσο αυτό να αλλοιώνει στο παραμικρό τις θέσεις που διατυπώνει στεντόρεια ο Μεσσήνιος πολιτικός –και ο Κ. Καραμανλής– για την ανάγκη αλλαγής πολιτικής.
Αν κάτι μπορεί να ειπωθεί με απόλυτη σιγουριά στην παρούσα φάση αυτό είναι ότι οι δύο πρώην Πρωθυπουργοί πιέζονται σθεναρά να αναλάβουν δράση, ενώ η πίεση των ενδεχόμενων εξελίξεων δεν εκλείπει και από το Μέγαρο της Ηρώδου Αττικού, που βλέπει να διαφαίνεται στον ορίζοντα μια εν δυνάμει κίνηση με αφετηρία τη λαϊκή βάση της παράταξης που θα απειλήσει ως εναλλακτική διακυβέρνηση το αφήγημα «Μετά τον Κυριάκο, ποιος;».
