Ο Μητσοτάκης θεωρεί την Ελλάδα ιδιοκτησία του.
Η πολιτική πραγματικότητα στην Ελλάδα θα μπορούσε να αποτελέσει παγκόσμια πρωτοτυπία. Από τη μία μια κυβέρνηση, η οποία πράττει κατά το δοκούν, χωρίς να ρωτάει και να υπολογίζει κανέναν και από την άλλη μια αντιπολίτευση που στη συντριπτική της πλειοψηφία ομφαλοσκοπεί. Μην ξεχνάμε ότι στο επίπεδο κυρίως της μείζονος αντιπολίτευσης αυτά που έχουν δει τα μάτια μας τα τελευταία χρόνια θυμίζουν ιλαροτραγωδία.
Το 2023 ξεκινήσαμε με αξιωματική αντιπολίτευση τον ΣΥΡΙΖΑ που τον τοποθέτησε σε αυτή τη θέση ο ελληνικός λαός. Ωστόσο οι ίδιοι δεν κατάλαβαν την θεσμική σημασία της θέσης στην οποία τους κατέταξαν οι πολίτες και κατάφεραν να αυτοαποσυντεθούν. Το ΠΑΣΟΚ που επωφελήθηκε από την πολιτική αυτή καραμπόλα βρέθηκε στην θέση αυτή, αλλά δεν προσέδωσε σχεδόν τίποτα στην αναγκαία θεσμική παρέμβαση που πρέπει να έχει στα πράγματα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κανείς επίσης δεν γνωρίζει ποιο κόμμα τελικά θα ηγείται της αντιπολίτευσης στη χώρα όταν θα γίνουν εκλογές, καθώς τα σενάρια πάνε και έρχονται.
Μέσα λοιπόν σε αυτή την κατάσταση κινείται η πολιτική ζωή του τόπου. Από τη μία η κυβέρνηση που βρίσκεται σε αποδρομή και από την άλλη κανένας ισχυρός πόλος να αντικαταστήσει εκείνους που πλέον φαίνεται ότι βαρέθηκαν να κυβερνούν.
Στην οικονομία αν κοιτάξει κάποιος τις κυβερνητικές παλινωδίες στην ασκούμενη οικονομική πολιτική, κυριαρχεί το μόνιμο αφήγημα των επιτυχημένων δεικτών, αποκρύπτοντας ταυτόχρονα πολλούς άλλους δείκτες, που συνηγορούν στην άποψη ότι η οικονομική μας κατάσταση έχει χειροτερέψει. Μια ματιά μόνο στην κατάσταση των συνταξιούχων, των μισθωτών και της αγοραστικής δύναμης των πολιτών μπορεί να επιβεβαιώσει ότι οι δείκτες της πραγματικής οικονομίας, οι οποίοι έχουν άμεση σχέση με την ελληνική κοινωνία έχουν επιβαρυνθεί και μάλιστα πολύ.
Την ίδια στιγμή ο Πρωθυπουργός που παρουσιάζεται με ένα μεσσιανικό κάθε φορά προφίλ επιχειρεί να μας πείσει ότι έρχεται από τη ΔΕΘ και μετά νέο μπαράζ φορολογικών και ασφαλιστικών ελαφρύνσεων. Στο επίπεδο της συνολικότερης πολιτικής το κόμμα που επέβαλε τα τελευταία χρόνια την woke ατζέντα με την κορυφαία πρωτοβουλία της ψήφισης του γάμου των ομοφυλοφίλων, έρχεται τώρα να απεκδυθεί τον μανδύα της παγκοσμιοποιημένης κουλτούρας για να φορέσει μια πιο συντηρητική μάσκα, ώστε να πείσει τα παραδοσιακά ακροατήρια. Όλα αυτά γίνονται όμως με μια αλαζονεία μπροστά στα μάτια όλων , γιατί πολύ απλά ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ στηρίζονται στην θεωρία που λέει ότι για να χάσουμε πρέπει κάποιος να μας κερδίσει. Αφού λοιπόν στην αντιπολίτευση δεν φαίνεται κάποια δύναμη ανατροπής σημαίνει ότι ο λαός μας θέλει.
Η αλαζονική αυτή λογική βέβαια μπορεί να έχει μια θεωρητική αιτιολόγηση από τα ίδια τα πράγματα, δεν είναι καθόλου σίγουρο όμως ότι τελικά θα επιβεβαιωθεί στις εκλογές. Όσοι γνωρίζουν να διαβάζουν τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δημοσκοπήσεων, και στο Μαξίμου το γνωρίζουν καλά, φαίνεται να μην είναι καθόλου σίγουροι για την επιβεβαίωση της αλαζονικής αυτής θεωρίας.
Και μιας και μιλάμε για δημοσκοπήσεις, φαίνεται τουλάχιστον ύποπτη η αύξηση των ποσοστών της ΠΛΕΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ της κυρίας Ζωής Κωνσταντοπούλου, την οποία την φέρνουν ως δεύτερο κόμμα μετά την ΝΔ. Πρόσφατα μάλιστα δήλωσε πως είναι μια ετοιμαζόμενη πρωθυπουργός, ενώ με κάθε ευκαιρία φέρεται με βαριές κουβέντες κατά του κ. Αλέξη Τσίπρα, του πρώην πρωθυπουργού που την τίμησε με το να την ορίσει Πρόεδρο της Βουλής. Αυτό και μόνο δείχνει αχαριστία προς τον ευεργέτη της και ίσως φανερώνει μια προσωπικότητα που ξεχνά εύκολα παρελθόν, ειδικά αυτά που δεν θέλει να θυμάται. Το κόμμα της ΠΛΕΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ είναι παντελώς προσωποπαγές, στερείται στελεχών και προγράμματος, δεν έχει όργανα και δημοκρατικές δομές, ενώ επέλεξε ως βουλευτή τον σύντροφό της.
Ας μη ξεχνάμε ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι η κόρη του Νίκου Κωνσταντόπουλου, πρώην προέδρου του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, ενός γνήσιου αριστερού που στα 82 του δικηγορεί ενεργά, έχοντας πελάτες μεγάλα ονόματα του επιχειρηματικού κόσμου. Διετέλεσε και πρόεδρος της ΠΑΕ ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΚΟΣ το 2010, ενώ έχει πολύ καλές σχέσεις τόσο με την οικογένεια Βαρδινογιάννη, όσο και με την οικογένεια Γιαννακόπουλου. Κατά την περίοδο 1994-1996 ενώ ήταν πρόεδρος του Συνασπισμού, αλλά το κόμμα δεν ήταν στη Βουλή, ήταν νομικός σύμβουλος της Ερμής ΑΕ ιδιοκτήτριας της εφημερίδας Καθημερινή και του ραδιοφωνικού σταθμού ΣΚΑΪ.
Τελικά τίποτα δεν είναι τυχαίο σε αυτή την χώρα, τουλάχιστον αν έχουμε μνήμη πολλά πράγματα έχουν την ερμηνεία τους, όπως για παράδειγμα η δημοκοπική άνοδος της κυρίας Ζωής Κωνσταντοπούλου.
Εμείς στη ΝΙΚΗ δεν αιθεροβατούμε, δεν πάσχουμε από αυτοαναφορικότητα. Ζητάμε μέσα από την καθαρή φωνή μας από τους πολίτες να ενισχύσουν τις πατριωτικές και εθνικές θέσεις μας. Ουδέποτε επιχειρήσαμε συλλογικά να προχωρήσουμε σε κινήσεις εντυπωσιασμού και εκτόξευσης πολιτικών πυροτεχνημάτων προς άγραν ψήφων. Έντιμα και ανοιχτά λοιπόν κοιτάζουμε την κάθε Ελληνίδα και τον κάθε Έλληνα στα μάτια και του λέμε ότι αξίζει πολλά περισσότερα και ο ίδιος και τα παιδιά του.
Στο πλαίσιο των παραπάνω, κατατέθηκε στη Βουλή των Ελλήνων πρόταση νόμου από το Κίνημα μας με τίτλο «Ρύθμιση περί προαιρετικότητας χορήγησης Προσωπικού Αριθμού (Π.Α.)», με στόχο την ενίσχυση της ελευθερίας επιλογής του πολίτη και τη θωράκιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του, ιδίως σε σχέση με την ιδιωτικότητα και την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Η πρόταση δεν απορρίπτει την ανάγκη για ψηφιακό εκσυγχρονισμό της Δημόσιας Διοίκησης. Αντιθέτως, προτείνει ένα ψηφιακό κράτος χωρίς αποκλεισμούς, που σέβεται τις ατομικές ελευθερίες και προσαρμόζεται στις ανάγκες και τις ευαισθησίες όλων των πολιτών, διασφαλίζοντας διαφάνεια, επιλογή και ισοτιμία. Η ρύθμιση έρχεται ως απάντηση σε ανησυχίες πολιτών για την υποχρεωτικότητα του Προσωπικού Αριθμού ως εργαλείου μαζικής ταυτοποίησης, προάγοντας την ψηφιακή δημοκρατία και την εμπιστοσύνη του πολίτη στην Πολιτεία.
Του Ανδρέα Βορύλλα, Βουλευτή Β2 Δυτικού Τομέα Αθηνών με τη ΝΙΚΗ
