Του Κώστα Γρίβα
Ακόμη και αν οι ΗΠΑ είχαν πριμοδοτήσει –υπό τη διακυβέρνηση των ιδεοληπτικών Δημοκρατικών– τη σύγκρουση Ουκρανίας-Ρωσίας, η σύγκρουση αυτή κινδυνεύει να ξεφύγει από τα χέρια τους, απειλεί να οδηγήσει σε παγκόσμιο πόλεμο και (κάτι ακόμη χειρότερο για το αμερικανικό κατεστημένο) κινδυνεύει να “εξευρωπαϊστεί”, δηλαδή να διεξαχθεί με βάση όχι μόνο τα γεωπολιτικά συμφέροντα διαφόρων ευρωπαϊκών κρατών, αλλά κυρίως με βάση τις ευρωπαϊκές αναγνώσεις της Ρωσίας, οι οποίες είναι εξόχως ανορθολογικές.
Όπως προαναφέρθηκε σε αυτές έχουν εισπηδήσει και στοιχεία από τον σκληρό ναζιστικό πυρήνα. Και αυτό εμποδίζει τις ΗΠΑ να διεξάγουν τον Ψυχρό Πόλεμο με γνώμονα τις δικές τους γεωπολιτικές αναγνώσεις έτσι ώστε να προωθήσουν τη μακρόπνοη στρατηγική τους. Αναλυτικότερα, ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του Ναζισμού ήταν ο ρατσισμός. Δηλαδή, η αντίληψη ότι κάποιοι λαοί (μεταξύ αυτών οι Σλάβοι και ειδικότερα οι Ρώσοι) είναι κατώτεροι, εγγενώς επικίνδυνοι, εγγενώς απολίτιστοι και θα πρέπει να εξοντωθούν ή έστω να βρίσκονται “υπό έλεγχο”. Δηλαδή να είναι υποδουλωμένοι.
Αυτή η αντίληψη ήταν βασικό συστατικό στοιχείο του Ναζισμού και τα τελευταία χρόνια έχει εμφανιστεί ανανεωμένη και εκσυγχρονισμένη, καμουφλαρισμένη κάτω από το σατινέ κάλυμμα της “αντίστασης στον ρωσικό επεκτατισμό”. Στο πλαίσιο αυτών των αντιλήψεων οι Ρώσοι αντιμετωπίζονται σαν επιθετικοί εκ φύσεως, σαν άγριοι από την στέπα, οι οποίοι έχουν τη βία μέσα στο αίμα τους και έτσι πρέπει να αδρανοποιηθούν ακόμη και δια της καταστροφής της Ρωσίας. Με άλλα λόγια, η Ρωσία δεν αξιολογείται ως απειλή έναντι ευρωπαϊκών χωρών με βάση ωφελιμιστικά γεωπολιτικά κριτήρια, έστω ωμά και κυνικά, αλλά λόγω του χαρακτήρα της, ως χώρα και ως λαός. Οι Ρώσοι αντιμετωπίζονται σαν βάρβαροι που ονειρεύονται εισβολές γιατί αυτοί “δεν είναι σαν εμάς”.
Διαβάστε την συνέχεια στον ακόλουθο σύνδεσμο:
