Το βράδυ της Δευτέρας, 8 Δεκεμβρίου του 1969, και ώρα 20:45, το τετρακινητήριο DC-6, που εκτελούσε την πτήση 954 της Ολυμπιακής Αεροπορίας με προέλευση τα Χανιά και προορισμό την Αθήνα, ειδοποίησε τον πύργο ελέγχου στο Διεθνές Αεροδρόμιο Ελληνικού ότι έχει θέσει σε λειτουργία το ILS, το τυφλό σύστημα προσγείωσης. Έβρεχε και φυσούσε σε όλο το ταξίδι.
Η πτήση που ξεκίνησε στις 19:35 είχε καθυστέρηση γιατί ο κυβερνήτης αναγκάστηκε να κάνει παρεκκλίσεις για να αποφύγει το μέτωπο της κακοκαιρίας. Δύο λεπτά απέμεναν μέχρι την προσγείωση. Πάνω από την Αθήνα μαινόταν η καταιγίδα και φυσούσαν δυνατοί νότιοι άνεμοι. Κανονικά μετά το Σούνιο το DC-6 με τους 85 επιβάτες και το πενταμελές πλήρωμα έπρεπε να ακολουθήσει τη νοητή γραμμή «Μπράβο» που οδηγούσε κατευθείαν στο διάδρομο προσγείωσης του Ελληνικού.
«Χάνω ύψος, χάνω ύψος», ήταν τα τελευταία λόγια του κυβερνήτη. «Πήγαινε προς τη θάλασσα», απάντησε ο πύργος ελέγχου. Στις 20:50 οι κάτοικοι της Κερατέας άκουσαν έναν παράξενο θόρυβο πάνω από τα κεφάλια τους. Έντρομοι βγήκαν από τα σπίτια τους και είδαν ένα αεροπλάνο να πετά χαμηλά και να χάνει συνεχώς ύψος. Το αεροπλάνο πέρασε κοντά στον τρούλο του Αγίου Δημητρίου της Κερατέας και κατευθύνθηκε προς το Πάνειο Όρος ή Κερατοβούνι.
Ανήμποροι να βοηθήσουν, οι κάτοικοι παρακολούθησαν τον θόρυβο να απομακρύνεται μέσα στο σκοτάδι και τη ραγδαία βροχή. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα ακούστηκε μία εκκωφαντική έκρηξη. Επακολούθησαν άλλες τρεις και από μακριά ξεχώριζε η λάμψη από τις φλόγες. Το αεροπλάνο είχε συντριβεί με το εμπρόσθιο τμήμα σε χαράδρα, η άτρακτος αποκολλήθηκε και εκσφεδονίστηκε με τους νεκρούς επιβάτες σε μία περίμετρο 1.500 μέτρων.
«Χάθηκε, αλλά ήταν παλικάρι. Παρακολούθησα όλη του την αγωνία να απομακρύνει το αεροπλάνο από το χωριό», είπε την επομένη ο ιερέας Ευ. Λιούμης στους απαρηγόρητους συγγενείς του κυβερνήτη. Ο ιερέας ισχυρίστηκε ότι το DC-6 φλεγόταν ήδη πριν από την πτώση, εκ των υστέρων όμως οι πραγματογνώμονες απέκλεισαν αυτό το ενδεχόμενο. Απέδωσαν τα αίτια σε βλάβη της ραδιοπυξίδας και στις καιρικές συνθήκες.
Λίγα λεπτά μετά τη συντριβή του αεροπλάνου, ένας ανθυπασπιστής με μερικούς χωροφύλακες και κάτοικοι της Κερατέας ξεκίνησαν για τον τόπο του δυστυχήματος, ενώ η κακοκαιρία χειροτέρευε. Ύστερα από τρία τέταρτα πεζοπορίας έφτασαν στη χαράδρα για να αντικρίσουν εφιαλτικές εικόνες μέσα από τη φωτιά, που συνέχισε να μαίνεται ως τα ξημερώματα.
Η είδηση μεταδόθηκε από την τηλεόραση και σκηνές αλλοφροσύνης εκτυλίχθηκαν στα γραφεία της Ολυμπιακής στην οδό Όθωνος στην Αθήνα και στα Χανιά. Μέσα στην απελπισία τους οι συγγενείς των θυμάτων ξεκίνησαν από την Αθήνα για την Κερατέα, αλλά οι χωροφύλακες τους εμπόδισαν να κατευθυνθούν προς τη χαράδρα.
Η γυναίκα του συγκυβερνήτη τον περίμενε με φίλους για να διασκεδάσουν. Έπαθε νευρικό κλονισμό. Την επομένη ένας άντρας προχωρούσε ανέκφραστος μέσα στα αποκαΐδια και τα σκόρπια συντρίμμια, κρατώντας ένα γυναικείο παπούτσι. Ήταν της γυναίκας του. Οι άντρες των συνεργείων δεν συγκρατούσαν τα δάκρυά τους όταν αντίκρισαν νεκρό ένα βρέφος, που ταξίδευε με τη μητέρα του. Με μεγάλη δυσκολία, λόγω του δύσβατου της χαράδρας, συνεχίστηκε η μεταφορά των νεκρών.
Αργότερα, μέσα στην ημέρα, πομπή από φορτηγά φορτωμένα με φέρετρα πήρε το δρόμο για την Αθήνα. Ένας πατέρας στην Κρήτη δεν άντεξε το θάνατο του γιου του. Πέθανε από καρδιακή προσβολή την επομένη, ενώ στην Αθήνα κηδεύτηκε ένας αξιωματικός του Ναυτικού.
Ένας από τους θανόντες, ήταν και ο Μανούσος Τζιγκουνάκης / Ηλεκτρολόγος – Ψυκτικός από τα Χανιά, ο οποίος κατά τραγική ειρωνεία, στις 8 Δεκεμβρίου 1966 είχε γλυτώσει από την τραγωδία του «Ε/Γ-Ο/Γ Ηράκλειον» στη Φαλκονέρα.
Λίγο πριν τα Χριστούγεννα, το δεύτερο δυστύχημα στην ιστορία της Ολυμπιακής Αεροπορίας και το τρίτο στην μεταπολεμική ιστορία της ελληνικής πολιτικής αεροπορίας βύθισε ολόκληρη την Ελλάδα στο πένθος. «Το 1949 και το 1959 έπεσαν στη Μαλακάσα ένα αεροπλάνο της ΤΑΕ και ένα αεροπλάνο της Ολυμπιακής. Είναι σημαδιακό: 1949, 1959, 1969», έγραψε ένας δημοσιογράφος.
Τη στιγμή που έλαβε χώρα η συντριβή της πτήσης ΟΑ 954 της 8ης Δεκεμβρίου 1969, ήταν το πιο θανατηφόρο αεροπορικό δυστύχημα στην ελληνική ιστορία. Ένα αρνητικό ρεκόρ που διατηρήθηκε μέχρι την πτώση της πτήσης 522 των Αερογραμμών Helios σχεδόν 36 χρόνια αργότερα, με 121 νεκρούς. Εξακολουθεί, ωστόσο, να είναι το πιο θανατηφόρο αεροπορικό ατύχημα στην ιστορία της Ολυμπιακής Αεροπορίας, αλλά και το πιο θανατηφόρο ατύχημα που αφορά αεροσκάφος τύπου Douglas DC-6.
Αιτία
Η επιτροπή αποφάνθηκε ότι το ιπτάμενο πλήρωμα του θαλάμου διακυβέρνησης είχε παρεκκλίνει από τη σωστή διαδρομή και είχε κατέβει κάτω από το ελάχιστο ασφαλές υψόμετρο, ενώ πραγματοποιούσε προσέγγιση ILS (Instrument Landing System), δηλαδή διαδικασία προσγείωσης με όργανα.
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ στην εφημερίδα “Χανιώτικα Νέα”
